Arkady Arcanov, biografia, aktualności, zdjęcie!

Biografia Arkady Arkanova

Jest taka popularna piosenka ze słowami: "Pomarańczowe słońce, pomarańczowe niebo, pomarańczowa matka, pomarańczowy wielbłąd ...". Obecne młode pokolenie, po wysłuchaniu go, zadecyduje, że jest to piosenka holenderskich kibiców. To oczywiście nie jest prawdą, ale niewielu wie, że słowa tej niegdyś trafionej piosenki wyszły spod pióra słynnego satyryka Arkadego Arkanova, który jest także fanem piłki nożnej, nawiasem mówiąc, ale nie Holendrem, był i pozostaje fanem. Moskwa Torpedo. Sprawiedliwość należy zauważyć, że wersety do piosenki są wspólnym owocem wysiłków wraz z Grigory Gorin. Cóż, mimo irytujących pytań o pomarańczowy kolor, zawsze odpowiada, że ​​ma taki ludzki schemat kolorów - bardzo słoneczny i wyjątkowo ciepły.

Dzieciństwo

Arkady Arkanov urodził się w Kijowie. Na początku II wojny światowej przeniósł się do Krasnojarska z matką i młodszym bratem, gdzie w 1941 r. Poszedł do szkoły. Dzieciństwo małego Arkadego zostało ewakuowane w tym syberyjskim mieście. Życie w tamtym czasie było jednak trudne, jak i całego narodu: głodne i zimne, obrębione buty z filcu, łatane, ale bardzo przytulne i ciepłe kożuchy.Musiał przeżyć. Jego ojciec kontynuował pracę w czasie wojny w Moskwie, z zawodu i z powołania był dostawcą. Wrócili do Moskwy wiosną 1943 roku. Ale Arkady niósł szczególną miłość i czułość do Syberian, którzy pomagali przetrwać w tych ciężkich latach przez całe życie.

Problem medyczny

Przez długi czas myślał, gdzie pójść po ukończeniu szkoły średniej i po konsultacji z rodzicami przekazuje dokumenty do Pierwszego Moskiewskiego Instytutu Medycznego imienia I.M. Sechenov, który ukończył studia w 1957 r. Medycyna była świadomym wyborem, ponieważ Arkady wciąż był w nauce Pawłowa w szkole. Ulubionym przedmiotem instytutu była anatomia i każda dyscyplina, która jest nierozerwalnie związana z fizjologią. Ale biochemia i farmakologia specjalnego zapału w ich badaniach nie spowodowały. Studiował na wydziale medycznym, w tym czasie w instytucie medycznym istniały tylko dwa wydziały - sanitarno-higieniczne i medyczne oraz lekarze ukończyli profil ogólny. A kierunek został wybrany dopiero po ukończeniu szkoły lub rezydencji. Arkady uczył się, nie wybierając niczego specjalnego. W pewnym momencie chciałem zostać chirurgiem. Ale kiedy dostał się do instytutu w "wrzącej" twórczej atmosferze, zaczął zdawać sobie sprawę, że nie może pracować jako lekarz przez całe życie.A kategorycznie niemożliwe jest dzielenie się profesją lekarza z czymś innym, należy ją podać całkowicie, ponieważ lekarz jest odpowiedzialny za zdrowie i przeznaczenie dużej liczby osób. Chociaż po ukończeniu uniwersytetu musiałem zrealizować taką "kombinację" przez trzy lata, ponieważ konieczne było wypracowanie funduszy wydanych przez państwo na jego studia. Arkady rozumiał to iw dobrej wierze, całkowicie oddając się medycynie, pracował jako lekarz rejonowy i pediatra, po czym wyszedł z medycyny.

Arkady Arkanov w młodości

Miał szczęście w instytucie, zawsze byli obok niego utalentowani ludzie, zarówno naukowo, jak i twórczo. Badanie połączone było z twórczymi spotkaniami, muzycznymi wieczorami, skeczami, które wymyśliły się, napisały same siebie i same się zagrali. Wszystko to dzięki zabawnej i przyjemnej rozrywce przerodziło się w koncepcję nieco szerszą niż hobby. Studenckie "spotkania" przywiodło go do Grigorija Gorina i przez 10 długich lat stali się współautorami, pisząc wspólnie popowe sztuki i wielkie dramaty: 1966 - "Wesele dla całej Europy", 1967 - "Schody", 1968 - "Czy był ojciec Dumy?", 1969 - "Bankiet" i wiele innych.

Żydowskie "tajemnicze" pytanie

Ojciec i matka Arkady Arkanov rozmawiali w języku jidysz, kiedy chcieli ukryć temat rozmowy z Arkadym i jego bratem. Przez resztę czasu rosyjska mowa zawsze brzmiała w ich domu. Jeśli chodzi o nazwisko, Arkady w jakiś sposób zrozumiał, że pożądane byłoby zmienić nieprzyjemne żydowskie nazwisko Steinbok na rosyjski. To była walka o przetrwanie w tym "szczęśliwym Związku Radzieckim". Wraz z Gorinem zmienił nazwiska w 1966 roku. Więc pewnego ranka Arkady Steinbock został Arkadym Arkanovem. Nowe nazwisko pojawiło się z jakiegoś powodu. "Użyłem hebrajskiego słowa oznaczającego arch, oznaczającego tajemnicę, więc pseudonim oznacza zagadkę" - pisał później pisarz. Został więc Arkanovem, na miejscu zdarzenia i paszportem. Nie obserwuje żadnych żydowskich rytuałów, ponieważ uważa się za człowieka o czysto rosyjskiej kulturze. Jego matka czasami gotowała żydowskie potrawy, robiła to po mistrzowsku, ale ponieważ zawsze żyli słabo, nawet kulinarne rozkosze były niezwykle rzadkie. A Arkady Arkanov nigdy nie domagał się dań kuchni żydowskiej od wszystkich swoich żon, tak jak był i pozostaje obojętny na jakiekolwiek jedzenie.

Arkady Arkanov w młodości pracował jako lekarz

Życie osobiste

Z pierwszą żoną, piosenkarką Mayą Kristalinską, żył bardzo niewiele. Trudno powiedzieć, że było to hobby lub flirt. Maya nie była tak sławna jak później. Arkady poznał ją w 1957 roku, kiedy przygotowywała się do koncertu na Międzynarodowym Festiwalu Studenckim. Usłyszał, jak śpiewa, ta chuda dziewczyna o wielkich, pięknych oczach, była oszołomiona - i zakochała się. I dosłownie co drugi dzień proponował jej. A sześć miesięcy później, po cichu rozeszli się, poznając razem jedną prostą światową mądrość - nie możesz spieszyć się z małżeństwem.
Druga żona - Evgenia Morozova. Młodszy syn Arkady Michajłowicz, Pierre, mieszka w stolicy Francji od drugiego roku życia, mówi płynnie po rosyjsku. Najstarszy syn - Wasilij Arkanov - tłumacz, dziennikarz telewizji NTV, pracuje w USA, w Bostonie. W małżeństwie cywilnym jego żona - Natalia Vysotskaya.

Poszukiwanie twórcze

Od 1963 do 1967 - praca redaktora satyry i humoru w czasopiśmie "Młodzież". Chociaż był to wolny zawód, przyniósł mu wiele satysfakcji, tutaj opublikowano jego pierwszą historię. Jego opowieści chętnie przyjmowały i inne publikacje, takie jak Gazeta Literacka, almanach Metropol.W 1968 r. Został członkiem Związku Literatów ZSRR, dużo pisał i publikował. Niektóre kolekcje są publikowane w Stanach Zjednoczonych w języku rosyjskim, wśród których szczególnie popularne były "Od Iljicza do żarówek: Podręcznik historii radzieckiej potęgi dla słabo rozwiniętych dzieci" (1993) oraz książka "I Will Go Little ..." (2004).
Jego prace znajdują się w repertuarze słynnych popowych mistrzów gatunku konwersacyjnego. Ale Arkady Arkanov to nie tylko satyryk. Jest bardzo zróżnicowanym twórcą: scenarzystą, dramatopisarzem, aktorem, autorem tekstów znanych hity z piosenkami. Na jego koncie kilka małych ról filmowych. Jest zadowolony z pisania scenariuszy do filmów, ta praca zawsze go schwytała, tu właśnie toczyła się jego dzika fantazja.

Arkady Arkanov to nie tylko satyryk, ale także aktor

Arkanov pamiętał miliony telewidzów jako gospodarza telewizyjnego. Popularne programy "Around Laughs" z Aleksandrem Iwanowem, "Biała papuga" z Yuri Nikulinem i innymi są również związane z jego imieniem. Prowadził liczne wieczory autorskie i twórcze koncerty w Moskiewskim Teatrze Estrada. Z regalii warto zauważyć, że jest on Artystą Ludowym RSFSR, posiadaczem Orderu Honoru.Jest laureatem wielu nagród w dziedzinie satyry i humoru.

W kilku liniach

Arkady Arkanov zaczął od monologów, parodii, opowiadań, szkiców. Jego stosunek do obecnego humoru jest dwojaki. Nie podoba mu się, że jest teraz w silnej zależności od rynku. Wielu woli biedny, "zbyt czarny" humor. Taka muzyka nazywa się prostym słowem - "pop", a Arkanovu z takim humorem nie jest w drodze. Denerwuje go cynizm, brak taktu i "brak przejrzystości". Mówi z żalem, że domowy humor staje się równie bezsensowny jak w Stanach Zjednoczonych. Ma nadzieję, że jest to zjawisko przejściowe, ale na razie nie chce się w to wszystko zmieścić. Tak właśnie jest Arkady Arkanov, człowiek, którego miliony kochają za swój talent i aktywną pozycję życiową.
Sam Arkanov, na prośbę o wyrażenie swojej biografii, zawsze deklaruje, że jest prosty i prosty, z łatwością mieści się w kilku liniach z małym pismem.