Leonid Kulagin, biografia, aktualności, zdjęcia!

Biografia Leonida Kulagina

Fani pamiętają i kochają Leonida Nikołajewicza Kulagina za rolę w historycznych filmach przygodowych "Ballada o walecznym rycerzu Ivanhoe" i "Przygody Quentina Dorvady", dramat "Czarna strzała", melodramaty "Szlachetne gniazdo" i "Jesień". Na swoim koncie - ponad osiemdziesięciu filmów i wielu inscenizowanych spektakli, tytuł Honorowego i Ludowego Artysty RSFSR.

Reżyser, aktor, artysta ludowy Leonid Kulagin

Dzieciństwo

Leonid urodził się w rodzinie robotników z syberyjskiego miasta Kirensk. Warunki życia były dość surowe, więc wkrótce po narodzinach syna, głowa rodziny postanowiła wrócić do swojego rodzinnego Niżnego Nowogrodu (Gorkiego).
Cały wolny czas, który chłopiec spędził z ojcem, który pracował jako elektryk w miejscowym teatrze dramatycznym. Mama pracowała cały dzień, a Leonid musiał wszędzie iść za ojcem. Można powiedzieć, że tak właśnie dostał się do teatru: wędrował za kulisami, oglądał występy, po raz pierwszy pojawił się na scenie teatralnej - w spektaklu "Młoda gwardia".
Kiedy jego ojciec został zwolniony z teatru, Lenya wraz z sąsiadem, muzykiem, szybko stał się częstym gościem za sceną teatru operowego, znajdując w sobie talent wokalny, i tak zaczął poważnie myśleć o swojej karierze śpiewaczki operowej.Próbował nawet wydobyć z siebie głos chrypki "Shalyapinsky", ćwicząc śpiewanie na mrozie.Niestety, moja matka nie mogła pomóc Leonidowi w wyborze przyszłego zawodu - jej nie było w 1957 roku. Po ukończeniu studiów młody człowiek musiał podjąć poważną decyzję - zaangażować się w profesjonalnie ukochany śpiew lub złożyć dokumenty do szkoły teatralnej. Po dłuższej chwili Kulagin zrozumiał, że nigdy nie będzie w stanie śpiewać jak jego idol, Fiodor Chaliapin, ale aktor może być dobry.

Działająca kariera

W tym samym roku otwarto studio teatralne w Gorky, gdzie przyszły artysta wziął certyfikat. W 1960 roku młody absolwent filmu powrócił do tak znanego i znanego teatru dramatycznego, mając nadzieję, że będzie w nim służył przez wiele lat. Ambitny, pewny swojej męskiej atrakcyjności, aktor nie chciał zamknąć drzwi dla siebie i kina, więc wszystkie duże studia filmowe zostały wkrótce wysłane z kopertami młodego Leonida Kulagina.
Ale tu nastąpiło nieoczekiwane - do Gorkiego przybyła trupa teatru Chita, a jedna z jego aktorek, Mila Nelskaya, całkowicie schwytała serce i duszę Leonida.Po niej udał się do Chity, a następnie do Jarosławia. Dopiero tam młodzi uświadomili sobie, że popełnili pośpieszny błąd i poszli swoimi oddzielnymi drogami. Aktor próbował wyleczyć rany swojej duszy, pogrążając się w pracy w Jarosławiu, w Lipetsk, a następnie w teatrach regionalnych w Briańsku.

Młody Leonid Kulagin

Zaledwie siedem lat po ukończeniu college'u, kiedy aktor już zapomniał o zdjęciach przysłanych do studiów filmowych, otrzymał telefon od Andreja Smirnowa, reżysera Mosfilm, do Leonida, któremu zaproponowano rolę szlachetnego komisarza w jednej z powieści filmu Początek nieznanego stulecia. Choć początkowo reżyser zamierzał wykorzystać Kulagina w roli "mężczyzny o twarzy konia", za jednym zamachem rozwiał przekonanie artysty o własnej atrakcyjności.

Pierwsza rola Leonida Kulagina w filmie ("Początek nieznanego wieku")

Niestety, film nie pojawił się na dużym ekranie z powodu oskarżeń o charakterze kontrrewolucyjnym i tylko cudem pracując w studio filmowym udało mu się zachować kopie debiutanckiego filmu Leonida. Film został pokazany publiczności dopiero w 1988 roku, ale, niestety, do tego czasu jego tematyka stała się nieistotna.
Warto zauważyć, jak sam później wspomniał aktor, kiedy próbowali zwerbować go do szpiegów.To było tak: na początku lat 60. spotkał amerykańskiego studenta, który przyszedł do studia, gdzie nagrał występ z Kulaginem. Młodzi ludzie spotkali się i spędzili cały dzień razem, aktor pokazał obcokrajowcowi do Moskwy, i wymieniali adresy na pożegnanie. Kilka lat później Leonid został wezwany do redakcji lokalnej gazety, gdzie oczekiwał go już człowiek ze służb specjalnych, który szczegółowo opowiedział Kulaginowi wszystkie szczegóły z amerykańskim gościem, który okazał się szpiegiem na trasie. Leonid cudem porzucił rolę agenta wywiadu, powołując się na strasznie zazdrosną żonę, która z pewnością dowiedziała się o jej szpiegujących zajęciach.

W latach 70. Leonid Kulagin poznał Eleanor, swoją przyszłą żonę.

W 1968 roku Kulagin przybył do Moskwy i wstąpił do służby w Teatrze Dramatycznym. N.V. Gogola ("Centrum Gogola"), gdzie pracował 27 lat. Równolegle z pracą na scenie, aktywnie zagrał w filmach.

Na planie "Szlachetnego Gniazda"

Niezbyt udana rola w almanachu była dobrym początkiem w kinie - sam Leonid został zaproszony przez Andrieja Konczałowskiego, który rozpoczął pracę nad taśmą "Noble Nest".Kulagin otrzymał rolę Lavretsky'ego, o którą początkujący aktor nawet nie odważył się marzyć. Młody człowiek był wśród takich mistrzów jak Irina Kupchenko, Wasilij Merkuriew, Siergiej Nikonenko, Wiktor Sergaczow, przyszły mistrz Nikita Michałkow i gwiazda polskiej kinematografii Beata Tyszkiewicz.Po tych pracach pojawiły się znaczące role w Borysie Godunowie i Milionach Privalowskiego.

Ramka z dramatu "Privalovsky million"

Ale popularność w całej Unii wyprzedziła Leonida Kulagina po wydaniu melodramatu "Jesień", który w 1974 roku został nakręcony przez Andrieja Smirnowa. Aktor zagrał w tym, co teraz nazywa się sceną łóżka. Ponad połowę historii bohaterowie - Kulagin i Natalia Rudnaya - spędzają w łóżku. Film opowiada o dwóch kochankach, którzy stracili swoją szansę w młodości i nie zbudowali szczęścia rodzinnego. Ta moralnie i fizycznie ciężka praca sprawiła, że ​​aktor stał się nieoficjalnym tytułem "pierwszego seksualnego symbolu ZSRR".

"Pierwszy film erotyczny ZSRR" nie został polecony przez Goskino do pokazania

Po tym filmie nastąpiła praca w innych filmach: Bardin w zwierzęcym filmie Krepish, pułkownik królewski w filmie detektywistycznym Black Triangle.W historycznej "Walce na rozdrożu" Kulagin zagrał Ruzhicha, Wasilij Maksimowicza w "Przebacz mi, Alosza!", Profesor w melodramacie "Kontynuowali, byli zafascynowani ...".Szczególnie pamiętam pracę aktora w historycznym filmie przygodowym "Ballada o walecznym rycerzu Ivanhoe", w którym Leonid Nikołajewicz grał ojca Ivanhoe, Cedrica Sachsa. Opowieść o Cedricie jest palona w ogniu, ale już przed rozpoczęciem zdjęć okazało się, że specjalny kostium dla aktora nie był gotowy i Kulagin musiał żyć, bez ochrony (choć nie na długo) wisi nad prawdziwym ogniem. Obraz stał się popularny wśród wielu widzów dzięki utalentowanym obsadom i piosenkom, które napisał i wykonał Władimir Wysocki.

Leonid Kulagin jako Cedric Sachs ("Ivanhoe")

Po rozpadzie ZSRR Leonid Nikolaevich nadal pracował wydajnie - filmy z jego udziałem pojawiały się na ekranach każdego roku. Ponadto spróbował swoich sił w roli reżysera, usuwając zbrodniczą taśmę "Wilk", opowiadając o losie muzyka, który uciekł z obozu koncentracyjnego do ukochanej kobiety.
Dziesięć lat później Kulagin postanowił powtórzyć doświadczenie reżyserii w ramach cyklu "Wiercenie", który opowiedział o ludziach, którzy opanowali naturalne bogactwo Syberii. Leonid Nikołajewicz odegrał niewielką rolę w projekcie, powierzając główne zadania Antonowi Makarskiemu, Jegorowi Barinovowi, Natalii Grebenkinie i Konstantinowi Spasskiemu.
Nie tak gładko z pracą na scenie teatru. W 1997 roku Leonid Nikolaevich niespodziewanie dla siebie i swoich kolegów opuścił Teatr Gogola. Impulsem była praca w spektaklu "Po upadku". Dramatyczna historia małżeństwa Arthura Millera i Marilyn Monroe, według artysty, tak go wciągnęła, temat spowiedzi tak odmienił jego duszę, że dalsze prace na scenie zaczęły wydawać się Leonidowi Nikolaeviczowi błazeńskie i grymasujące.

Leonid Kulagin w komedii "Sprawa w kapeluszu"

Leonid Nikołajewicz nie mógł i nie zamierzał zerwać ze sztuką, dlatego wybrał pole reżyserii teatralnej w Młodym Teatrze w Briańsku. W tej pozycji, którą Kulagin miał do 2004 roku, wystawił 17 spektakli. Wielu z nich zachwycało się młodymi teatrami Bryansk, lata po jego odejściu. A w akademickim teatrze dramatu Baszkirii pod jego kierownictwemZainscenizowano spektakl "Tragedia pierwszego piętra" i teatralną fantazję "Teatr komiczny" oparty na utworach Carlo Goldoniego.
Na początku 2000 roku reżyser powrócił do Moskwy, gdzie kierował centrum produkcyjnym "Theatre Association", kontynuując pracę jako reżyser i aktor. Jednym z najbardziej udanych jego występów w tym miejscu była produkcja Lady Hamilton.

Rama z filmu "Bankrut" (2009)

W 2004 roku Leonid Nikołajewicz pojawił się ponownie na ekranach po długiej przerwie, biorąc udział w filmowaniu serialu detektywistycznego "Kulagin i partnerzy". Producent serialu zaproponował aktorowi użycie własnego nazwiska w tytule, mając nadzieję, że ta metoda przyciągnie uwagę fanów Kulagina na taśmę. Obliczenia okazały się prawdziwe - seria szybko zyskała popularność i nie opuszczała ekranów telewizyjnych przez dziesięć lat.

Przez długi czas Kulagin był "skazany na grę sam"

Jednym z najbardziej znaczących dzieł Leonida Nikołajewicza była rola generała Amosowa w dramacie "Kuprin, The Pit", którego fabuła była historią i opowieściami słynnego rosyjskiego pisarza. Mikhail Porechenkov, Katerina Shpitsa, Anton Shagin, Maxim Averin, Svetlana Khodchenkova i Anatoly Bely również wzięli udział w kręceniu dramatu.

Życie osobiste Leonida Kulagina

U zarania pracy w Teatrze Dramatu w Lipetsk. L.N. Tolstoy Leonid Kulagin spotkał się z aktorką Eleanor, która wkrótce została jego żoną i od ponad czterdziestu lat utrzymuje swoje domy w domu.

Leonid i Eleonora Kulagin

Son Aleksey planował pójść w ślady ojca, ale Leonid Nikołajewicz odradził mu, który przeżył trudną część artysty. Teraz Aleksiej, który otrzymał wyższe wykształcenie, pracuje w jednej z prywatnych moskiewskich firm. Ale działające geny okazały się mocne - wnuk Leonida Kirilla przez kilka lat uczęszczał na zajęcia grupy teatralnej w Domu Aktora. Być może będzie on kontynuował działającą dynastię Kulagin.

Z wnukiem Cyrylem

Leonid Kulagin jest teraz

W 2016 roku serial telewizyjny "Mysterious Passion" ukazał się w powieści Wasilija Aksenova. W tej adaptacji filmowej Leonid Nikołajewicz zagrał samego autora w godnym szacunku wieku. "Młoda" wersja Vaksona, a mianowicie twórcy serialu potajemnie wymyślili imię Aksenov, grał Aleksiej Morozow. Zgodnie z ideą producenta Denisa Evstigneeva, Kulagin musiał skomentować niektóre odcinki tylko w pierwszej serii, ale jego obecność tak uświetniła serial, w którym aktor był zaangażowany w niemal każdy odcinek.

Dziś Leonid Kulagin nadal służy sztuce.

Aktor zawsze lubił spotykać się ze swoimi młodymi widzami, na przykład jesienią 2016 roku umieścił bajkę "Kopciuszek" w przedszkolu moskiewskiej dzielnicy Molzhaninovsky.
Latem 2016 r. W Moskwie otwarto wystawę prac Aiwazowskiego w Galerii Tretiakowskiej. W teledysku poświęconym tej wystawie zabrzmiał wiersz Tiutczewa, który Leonid Kulagin odczytał w swoim niezwykle pięknym głosie sercem i duszą.

Obejrzyj wideo: Slava Ivanov i Olga Leonova, 6. Międzynarodowe Obozy Tango Camp Crimean 2011, 3-5 (Kwiecień 2024).