Valentina Matwienko, biografia, aktualności, zdjęcia!

Biografia Walentyny Matwienki

Valentina Matwienko jest politykiem, dyplomatką i jedną z najbardziej wpływowych kobiet w Rosji, której opinię wysłuchują najwyżsi urzędnicy państwowi.

Polityk i dyplomata Walentyna Matwienko

Dzieciństwo Valentina Matwienko

Valentina Matwienko (w dzieciństwie z Tyutin) urodziła się w małym ukraińskim miasteczku Szeppetówka, ale wkrótce wraz z rodziną przeniosła się do Czerkasy. Ivan Tyutin - ojciec Valentiny - przeszedł wojnę, zmarł, gdy dziewczyna była w drugiej klasie. Matka Irina pracowała jako projektantka kostiumów w teatrze. Za bardzo skromną pensję sama musiała wychować Valentinę i jej dwie starsze siostry.

Valentina Matwienko w młodości

Jej studia były łatwe dla Valentiny - w 1966 r. Ukończyła szkołę ze srebrnym medalem, a rok później otrzymała czerwony dyplom z Czerkaskiej Szkoły Medycznej. To otworzyło jej drzwi do jednej z prestiżowych uczelni w Leningradzie - Instytutu Chemii i Farmacji, którą ukończyła w 1972 roku, otrzymując podyplomowe studia.

Wczesna kariera Walentyny Matwienki

Równolegle ze studiami w instytucie Walentyna Matwienko zaczęła angażować się w pracę społeczną, przechodząc ze zwykłego Komsomołu do pierwszego sekretarza komitetu regionalnego Leningradu Komsomołu.
Zdając sobie sprawę, że farmaceutyki - nie jej powołanie, Valentine postanowiła zdobyć dla niej nowe wykształcenie. W 1985 r. Valentina została absolwentką Akademii Nauk Społecznych w Centralnym Komitecie KPCh po ukończeniu zaawansowanych szkoleń dla wyższych rangą dyplomatów w Akademii Spraw Zagranicznych ZSRR. Warto zauważyć, że Matwienko mówi po ukraińsku, angielsku, niemiecku i grecku.

Valentina Matwienko na początku swojej kariery

Rok 1986 stał się symbolicznym rokiem dla Walentyny Matwienki - wkroczyła w świat wielkiej polityki, obejmując stanowisko wiceprzewodniczącego komitetu wykonawczego rady miejskiej deputowanych ludowych Leningradu. Do jej obowiązków należał nadzór nad kwestiami kulturalnymi i edukacyjnymi.
Trzy lata później, w 1989 r., Valentina Iwanowna została posłem do Rady Najwyższej ZSRR, kierując komitetem ds. Ochrony rodziny, dzieci i kobiet. Znakomite umiejętności biznesowe i umiejętności organizacyjne pomogły jej osiągnąć wielki sukces i uzyskać nową nominację.

Praca Walentyny Matwienki w Ministerstwie Spraw Zagranicznych

W 1991 r. Valentina Matwienko została mianowana Ambasadorem Nadzwyczajnym i Pełnomocnym ZSRR (a później Federacji Rosyjskiej) na Malcie.Od 1994 roku przez dwa lata pełniła funkcję ambasadora w rosyjskim Ministerstwie Spraw Zagranicznych.
W latach 1995-1997 był dyrektorem Departamentu Stosunków z Podmiotami, Parlamentem i organizacjami Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rosji, a także członkiem zarządu Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Po Matwienku przez rok była ambasadorem Rosji w Republice Greckiej.

Valentina Matvienko na Malcie

Jesienią 1998 r., Wraz z dojściem do władzy Jewgienija Primakowa, Walentyna Matwienko została zastępcą przewodniczącego rządu Rosji. W tej pozycji pracowała do marca 2003 r., Nadzorując politykę społeczną pod Stepashin, Putinem i Kasjanowem. Następnie przez kilka miesięcy pełniła funkcję pełnomocnika prezydenta Rosji w Północno-Zachodnim Okręgu Federalnym, a następnie została członkiem Rady Bezpieczeństwa kraju.

Gubernator Sankt Petersburga Valentina Matwienko

21 września 2003 r. W Petersburgu odbyły się przedterminowe wybory na stanowisko gubernatora miasta. Stało się to w związku z przeniesieniem Władimira Jakowlewa na stanowisko zastępcy przewodniczącego rosyjskiego rządu. W pierwszej turze wyborów Valentina Matwienko, która zebrała 48,73% głosów, weszła do drugiej rundy, gdzie objęła kierownicze stanowisko i została gubernatorem Petersburga.6 grudnia 2006 r. Walentina Matwienko wysłała do Władimira Putina wniosek o wcześniejszą rezygnację szefa miasta, ale została ponownie mianowana.
W listopadzie 2009 roku polityk został członkiem partii Jedna Rosja. Jak zauważyła Valentina Matwienko w swoim ostatnim przemówieniu jako gubernator Sankt Petersburga, jej głównym osiągnięciem jest przekazanie funkcji metropolitalnych miastu nad Newą. Po przeniesieniu Trybunału Konstytucyjnego Federacji Rosyjskiej z Moskwy, Petersburg stał się drugą stolicą naszego kraju.

Rezygnacja Walentyny Matwienki

Latem 2011 r. Szef Bashkortostan Khamitov Rustem zaproponował mianowanie Walentyny Matwienki na stanowisko przewodniczącego Rady Federacji. Ta kandydatura została poparta przez prezydenta Dmitrija Miedwiediewa. Ponieważ tylko posłowie mogli ubiegać się o wysokie stanowisko, pod koniec lipca 2011 r. Valentina Iwanowna złożyła wniosek o udział w przedwyborczych wyborach do gmin rzeki Krasnenkaya, Regionu Moskiewskiego i Pietrowskiego w Petersburgu. Zdobyła odpowiednio 97,29% i 95,61% głosów. Wysokie wyniki i organizacja wyborów w ogóle zostały skrytykowane przez opozycję.
Spravorossy stwierdził, że nie uznają wyborów za uzasadnione, a Boris Nemtsov, przywódca partii PARNAS, nazwał Matvienko "hańbą dla miasta i kraju".Komunista Giennadij Ziuganow porównał te wybory i ich wyniki z wyborami w północnokaukaskich republikach, gdzie kandydaci otrzymują 90-100% głosów. Sama polityk powiedziała, że ​​"w historii Petersburga nie było bardziej przejrzystych wyborów".

Valentina Matwienko zawsze wygląda dobrze

22 sierpnia tego samego roku Walentyna Matwienko wysłała do głowy państwa pismo z rezygnacją w związku z jej wyborem na posła gminy Krasnenkaya Rechka. Ze stanowiska gubernatora Petersburga zwolniono ją.

Pracuj w Radzie Federacji

31 sierpnia 2011 r. Szef Sankt Petersburga, Georgy Poltavchenko, podpisał rezolucję, w której Valentina Matwienko została członkiem Rady Federacji, przedstawicielem Rady Federacji z rządu Sankt Petersburga.
Niecały miesiąc później polityk został wybrany na przewodniczącego Rady Federacji Zgromadzenia Federalnego Rosji. Wtedy Valentina Iwanowna zdobyła 140 głosów senatorów, jedna wstrzymała się od głosu, co było bezsporne. W rezultacie Matwienko stał się pierwszą kobietą w Rosji, która stała na czele wyższej izby parlamentu. W tym samym czasie były gubernator Petersburga został stałym członkiem Rosyjskiej Rady Bezpieczeństwa.

Życie osobiste Walentyny Matwienki

W piątym roku LHFI Valentina poślubiła swojego kolegę z klasy, Vladimira Vasilyevicha Matwienko. Do 2000 roku mój mąż uczył w Wojskowej Akademii Medycznej, a po przejściu na emeryturę poświęcił swój wolny czas na wybudowanie wiejskiego domu pod Petersburgiem. Teraz jest zamknięty na wózku inwalidzkim i nie opuszcza Leningradu, mieszkając w wiejskiej rezydencji w pobliżu stacji kolejowej Gromovo.

Valentina Ivanovna z synem

W 1973 r. Syn Siergiej urodził się w rodzinie Matwienków. W 2004 r. Zajął kierownicze stanowisko w jednym z głównych rosyjskich banków i poślubił piosenkarkę Zarę, ale małżeństwo było kruche. Po dwóch latach para zerwała. Teraz Siergiej jest ponownie żonaty, a wnuczka Walentyny Matwienki, Arina, dorasta.

Valentina Matwienko teraz

Valentina Ivanovna bierze czynny udział w politycznej i dyplomatycznej działalności Rosji. Interesuje się sztuką, w wolnym czasie lubi gotować, odwiedza basen i siłownię.

Obejrzyj wideo: Valentina Matviyenko (Kwiecień 2024).