Evgeny Evtushenko, biografia, aktualności, zdjęcia!

Biografia Jewgienij Jewtuszenko

Jewgienij Aleksandrowicz Jewtuszenko - sowiecki poeta i prozaik, reżyser, scenarzysta, aktor, postać publiczna, nominowany do nagrody Nobla w dziedzinie literatury w 1963 roku. Autor kilkudziesięciu zbiorów wierszy, wiersza "Babij Yar", powieści "Nie umieraj później niż śmierć".

Jewgienij Jewtuszenko, era człowieka

Wczesne lata

Jewgienij Jewtuszenko urodził się 18 lipca 1932 r. Na Syberii. Według paszportu rok urodzenia przypada na rok 1933. We krwi Jewtuszenki krew płynie zarówno po bałtycku, jak i po niemiecku w linii ojca, geologa, poety amatora Aleksandra Rudolfowicza Gangnusa. Matka Zinaida Yermolaevna Jewtuszenko, poeta, geolog, uhonorowany pracownik kulturalny RSFSR. Po urodzeniu Evgenia Zinaida Yermolaevna specjalnie zastąpiła nazwisko swojego męża swoją dziewczyną. Zmieniłem także rok urodzenia mojego syna, ponieważ w wieku 12 lat musiałem dostać przepustkę.

Zdjęcie dziecka Jewgienij Jewtuszenko

Od dzieciństwa Jewtuszenko był przywiązany do książek. Rodzice pomagali poznać świat poprzez książki, regularną komunikację. Jewtuszenko wspomina: "Wiele godzin mój ojciec mógł mi powiedzieć, nawet głupie dziecko, o upadku Babilonu, o hiszpańskiej inkwizycji, o Wojnie Szkarłatnej i Białych Róż io Wilhelmie Orańskim ... Dzięki mojemu ojcu, w ciągu 6 lat nauczyłem się czytać i pisać, jednym haustem czytać bezkrytycznie Dumas, Flaubert, Boccaccio, Cervantes i Wells.W mojej głowie był niewyobrażalny winegret. Żyłem w iluzorycznym świecie, nie zauważyłem nikogo ani niczego w pobliżu ... ".
W przyszłości ojciec opuszcza matkę i Eugene'a, idzie do innej kobiety. Wraz z nią tworzy swoją rodzinę. Mimo to Alexander Rudolfovich nadal angażuje się w wychowanie syna. Wziął Eugene'a na wieczór poezji na Moskiewskim Uniwersytecie Państwowym. Udaliśmy się na wieczory Anny Achmatowej, Borysa Pasternaka, Michaiła Swietłowa, Aleksandra Tvardowskiego, Pawła Antokolskiego. Matka pozwoliła zobaczyć się z ojcem i synem. Rozumiała, że ​​ich komunikacja służy wyłącznie Eugeniuszowi. Zinaida Yermolaevna często wysyłała listy Aleksandra Rudolfowicza zawierające wiersze napisane przez jej syna.

Młody Jewgienij Evtushenko

Zachowała wszystkie manuskrypty Eugene'a. Był nawet notatnik zawierający dziewięć tysięcy rymów. Ale nie można było tego zapisać. Matka również zaszczepiła w Eugene miłość do sztuki. Zinaida Ermolaevna była solistką Teatru Stanisławskiego. Miała muzyczne wykształcenie. Jej częstymi gośćmi byli artyści, którzy w przyszłości zasłynęli na scenie. Zinaida Ermolaevna nieustannie podróżowała po kraju. W latach wojny cierpiała nawet na tyfus, będąc w trasie.Oczywiście, u takich rodziców Eugene rozwinął się mentalnie szybko. Wychował erudytę, wykształcone dziecko. Wielu rówieśników zazdrościło mu. Zinaida Yermolaevna był zadowolony, że tacy piękni poeci, jak Vladimir Sokolov, Jewgienij Vinokurov, Grigorij Pozhenyan, Bella Akhmadulina, Mikhail Roshchin i wielu innych odwiedzili ich dom. Jewtuszenko mieszkał, studiował, pracował w Moskwie. Był stałym gościem Domu Pionierów. Studiował w Instytucie Literatury Gorkiego i wkrótce został wydalony za "nieprawidłowe" oświadczenia.

Twórczość Jewtuszenko

Pierwszą książką napisaną przez Eugeniusza Jewtuszenkę była "Zwiadowcy Przyszłości". Zawiera slogan, pretensjonalną poezję lat 50-tych. W roku wydania książki Jewtuszenko wypuszcza własne wiersze: "Samochód" i "Przed spotkaniem". To oznaczało początek jego przyszłej poważnej twórczej pracy. W 1952 r. Jewtuszenko wstąpił do Związku Pisarzy ZSRR i był najmłodszy w tej społeczności.
Przyszła sława Jewgienija Jewtuszenki przynosi zbiory wierszy, które pisze dalej: "Trzeci śnieg", "Autostrada entuzjastów", "Obietnica", "Wiersze różnych lat", "Jabłko".

Jewgienij Jewtuszenko uczestniczył w wieczorkach poetyckich na Politechnice

Jewtuszenko bierze udział w wieczorkach poetyckich, które odbyły się w Muzeum Politechnicznym. Jego partnerzy byli nam znani i kochani: Robert Rozhdestvensky, Bella Akhmadulina, Bulat Okudżawa.
Jewtuszenko rozumiał, że dzięki swoim pracom stał się poetą następnego pokolenia. Nazywano je wtedy "latami sześćdziesiątymi". Dedykuje wiersz nowemu pokoleniu "The best of generation".Jewtuszenko zaczyna występować ze swoimi wierszykami ze scen, przenosząc głębię swoich myśli na widza. Po raz pierwszy występuje na dużej scenie w Charkowie w centralnej sali wykładowej. Eugene został zaproszony, a następnie fanem jego pracy, a wynalazcą tego wydarzenia Livshits L.Ya. Widownia została podbita jego pracą. Każdy fragment Jewtuszenki jest wypełniony jego życiem, są różnorodne na swój własny sposób. Potem pisze o intymnych tekstach, które można znaleźć w wierszu "Czasami pies śpi" "Włoski cykl", "Dove in Santiago", "Mama i bomba neutronowa", "Daleki krewny", "Pełna długość" i inne.
Wielu krytyków nie rozumiało i nie akceptowało pracy poety. Zawsze był na czele skandali, prowokacji. Wśród skandalicznych wierszy znalazły się: "Spadkobiercy Stalina", "Prawda", "Bratska elektrownia wodna", "Ballada kłusownictwa", "Falowanie ręki", "Ludzie poranka", "Przesłuchanie ojca" i nie tylko.
W dziennikarstwie zauważa się także jego prace: "Notatki do autobiografii", "Talent to nie-losowy cud", "Jutrzejszy wiatr", "Polityka jest przywilejem wszystkich".
Eugene pisze z łatwością, rymowanka do rymów idzie sama, gra słowami, dźwiękami.
Jewtuszenko kontynuuje swoją karierę, czytając swoje wiersze ze sceny. Wieczorami przychodzą pełne sale słuchaczy. On jest ogromnym sukcesem. Eugene wydaje książki, płyty CD, w których wykonuje swoje utwory. Spośród nich: "miejsca Berry", "Dove in Santiago" i wiele innych.
Znane wspomnienia Jewgienija Jewtuszenki: "Wilczy paszport", "Sześciu-dziesięciolatek: proza ​​pamięci", "Przyszedłem do ciebie: Babi Jar".
Jest również znany jako doskonały reżyser, pisarz. Więc Jewtuszenko jest reżyserem i scenarzystą dramatu wojskowego "Przedszkole" i melodramatem "Pogrzeb Stalina"

Jewgienij Jewtuszenko

Muzyczne zespoły Jewtuszenki to między innymi: opera rockowa "Białe Śniegi idą ...", jego wiersze są obecne w "Egzekucji Stepana Razina".
Wersety Jewtuszenki zostały nałożone na muzykę, powstały piękne pieśni: "I pada śnieg", "Ojczyzna", "Tak się ze mną dzieje", "Gdy dzwony dzwonią", "Pod skrzypieniem, płacząca wierzba", ale to tylko niewielka część.
Jewtuszenko został mianowany sekretarzem Związku Literatów. Później został sekretarzem Wspólnoty Związków Literatów. Jest także przewodniczącym Stowarzyszenia Pisarzy Kwiecień. Stał się członkiem społeczeństwa "Memorial".
W Charkowie odbyły się wybory deputowanych ludowych ZSRR. Więc Jewtuszenko wygrał, pokonując pozostałych kandydatów, wchodząc w ogromną, niedostępną lukę. Tam pracował aż do rozpadu ZSRR.
W 1991 r. Jewtuszenko podpisał umowę o nauczanie na uniwersytecie w Stanach Zjednoczonych. Właściwie Eugene zabiera swoją rodzinę i wyjeżdża na stałe do Ameryki, gdzie mieszkał do śmierci.

Życie osobiste Jewgienija Jewtuszenki

Jewgienij Jewtuszenko był oficjalnie żonaty cztery razy. Pierwszą małżonką jest słynna poetka Bella Akhmadulina, z którą w młodości związany był twórczo.

Jewgienij Jewtuszenko i Bella Akhmadulina

W 1961 r. Galina Semenovna Sokol-Lukonin, była żona małżonka Michaiła Lukonina, stała się drugą żoną poety. W 1968 roku para przyjęła chłopca o imieniu Peter.
Głowa Jewtuszenki wykręciła swego wielbiciela z Irlandii, dzięki czemu stała się jego trzecią żoną Jen Butler. Od niej poeta ma dwóch synów: Antona i Aleksandra.
W 1987 r. Jewgienij Aleksandrowicz po raz czwarty zawarł legalne małżeństwo. Żoną poety była Maria Władimirowna Nowicka, która również przedstawiła mu dwóch synów: Jewgienij i Dmitrij.

Evgeny Evtushenko i Maria Novikova, 1986

Nagrody

"Odznaka Honoru", "Order Czerwonego Sztandaru Pracy", "Order Przyjaźni Narodów", medal "Obrońca Wolnej Rosji", honorowy członek "Rosyjskiej Akademii Sztuki" to tylko niewielka lista nagród poety. Jewtuszenko był nawet kandydatem do Nagrody Nobla w dziedzinie literatury za wiersz "Babij Yar". W 1978 r. Odkryto małą planetę Układu Słonecznego w Krymskim Obserwatorium Astrofizycznym, nazwanym na cześć słynnego poety.

Śmierć Jewgienij Jewtuszenko

1 kwietnia 2017 r. W prasie pojawiły się doniesienia o hospitalizacji 84-letniej Jewgienij Jewtuszenko w ciężkim stanie, ale w pełnej świadomości.Tego samego dnia zmarł we śnie po zatrzymaniu akcji serca, spokojnie i bezboleśnie, otoczony przez bliskich ludzi. Później jego syn Eugene wyjaśnił, że jego ojciec cierpi na raka nerki, który powrócił po sześciu latach remisji.
Zgodnie z testamentem Jewtuszenki zostanie pochowany w wiosce literackiej Peredelkino, obok Borisa Pasternaka.

Obejrzyj wideo: Przerażające sceny z 1941 r. Pogrom ukraiński (Kwiecień 2024).