Józef Stalin, biografia, aktualności, zdjęcia!

Biografia Józefa Stalina

Józef Stalin (obecnie: Dzhugaszwili) - aktywny rewolucjonista, przywódca państwa radzieckiego od 1920 do 1953 r., Marszałek i generalissimus ZSRR.
Okres jego rządów, zwany "erą stalinizmu", odznaczał się zwycięstwem drugiej wojny światowej, niesamowitymi sukcesami ZSRR w gospodarce, wykorzenianiem analfabetyzmu ludności, kreowaniem wizerunku kraju jako supermocarstwa. Jednocześnie jego nazwisko kojarzy się z przerażającymi faktami masowej eksterminacji milionów sowieckich ludzi poprzez organizację sztucznego głodu, przymusowych deportacji, represji przeciwko przeciwnikom reżimu i wewnętrznych "czystek".

Na zdjęciu: Józef Stalin

Bez względu na popełnione zbrodnie, pozostaje popularny wśród Rosjan: badanie 2017 Levada Center w 2017 r. Wykazało, że większość obywateli uważa go za wybitnego przywódcę państwa. Ponadto niespodziewanie zajął wiodącą pozycję w wynikach głosowania publiczności w trakcie projektu telewizyjnego z 2008 r. Dotyczącego wyboru największego bohatera narodowej historii "Nazwa Rosji".

Dzieciństwo i dorastanie

Przyszły "ojciec narodów" urodził się 18 grudnia 1878 r. (Według innej wersji - 21 grudnia 1879 r.) We wschodniej Gruzji. Jego przodkowie należeli do niższych warstw populacji. Ojciec Wissarion Iwanowicz był szewcem, mało zarabiał, dużo pił i często bił żonę. Mały Soso też się z niego wydostał, tak jak Jekaterina Georgiewna Geladze nazywała swojego małego syna.
Dwoje starszych dzieci w ich rodzinie zmarło krótko po urodzeniu. I żyjący Soso miał fizyczne upośledzenie: dwa palce przyrośnięte do jego nogi, urazy na skórze jego twarzy, bez ramienia do końca z powodu kontuzji w wieku 6 lat, kiedy został potrącony przez samochód.

Soso Dzhugashvili (Józef Stalin) w młodości

Mama Josepha ciężko pracowała. Pragnęła, aby jej ukochany syn osiągnął "najlepsze" w życiu, a mianowicie, aby zostać księdzem. W młodym wieku spędził wiele czasu wśród ulicznych pasjonatów, ale w 1889 roku został przyjęty do miejscowej szkoły prawosławnej, gdzie pokazał niezwykły talent: pisał wiersze, otrzymał wysokie oceny w teologii, matematyki, rosyjskim i greckim.
W 1890 r. Głowa rodziny zmarła z powodu piły w pijacką bójkę. To prawda, twierdzą niektórzy historycyże ojciec chłopca nie był tak naprawdę oficjalnym mężem swojej matki, ale jej dalekim krewnym, księciem Maminoshvili, powiernikiem i przyjacielem Nikołaja Przhevalskiego. Inni przypisują ojcostwo temu słynnemu podróżnikowi, który bardzo przypomina Stalina. Potwierdzeniem tych założeń jest to, że chłopiec został przyjęty do bardzo solidnej instytucji religijnej, w której droga została skierowana dla osób z ubogich rodzin, a także przeniesienia przez księcia Maminoshvili z matki Soso na środki wychowania jej syna.

Soso Dzhugashvili (Józef Stalin) w latach szkolnych

Po ukończeniu studiów w wieku 15 lat, młody człowiek kontynuował naukę w seminarium duchownym w Tbilisi (obecnie Tbilisi), gdzie zaprzyjaźnił się z marksistami. Równolegle z podstawowym studium zaczął angażować się w samokształcenie, studiując literaturę undergroundową. W 1898 r. Został członkiem pierwszej organizacji socjaldemokratycznej w Gruzji, pokazał się jako błyskotliwy mówca i zaczął propagować idee marksizmu wśród robotników.

Uczestnictwo w ruchu rewolucyjnym

W ostatnim roku studiów Józef został wydalony z seminarium wraz z wydaniem dokumentu o prawie do pracy jako nauczyciel w instytucjach, które zapewniły podstawowe wykształcenie.
Od 1899 roku zaczął profesjonalnie angażować się w rewolucyjną pracę, w szczególności wstąpił do komitetów Partii Tiflis i Batumi, brał udział w atakach na instytucje bankowe, aby otrzymać fundusze na potrzeby RSDLP.

Józef Stalin w młodości

W latach 1902-1913. został ośmiokrotnie aresztowany i siedem razy zesłany na wygnanie jako kara karna. Ale pomiędzy aresztowaniami, będąc na wolności, nadal działał. Na przykład w 1904 r. Zorganizował wielki strajk w Baku, który zakończył się zawarciem umowy między pracownikami a właścicielami ropy.
Z konieczności młody rewolucjonista miał wtedy wiele pseudonimów partyjnych - Niizhradze, Soselo, Chizhikov, Ivanovich, Koba. Ich łączna liczba przekroczyła 30 nazw.

W latach 1902-1913. Józef Stalin został aresztowany osiem razy

W 1905 r. Na pierwszej konferencji partyjnej w Finlandii po raz pierwszy spotkał Władimira Uljanowa-Lenina. Następnie był delegatem na kongresach IV i V partii w Szwecji i Wielkiej Brytanii. W 1912 r. Na plenum partii w Baku został włączony zaocznie do składu Komitetu Centralnego. W tym samym roku postanowił w końcu zmienić nazwisko na pseudonim partii "Stalin", zgodny z ugruntowanym pseudonimem przywódcy światowego proletariatu.
W 1913 r. "Ognisty kołchidzkie", jak czasem nazywał go Lenin, po raz kolejny znalazł się na wygnaniu. Uwolniony w 1917 r. Wraz z Lwem Kamieniewem (obecnie Rosenfeld) kierował bolszewicką gazetą Prawda i pracował nad przygotowaniem zbrojnego powstania.

Jak do władzy doszedł Stalin?

Po rewolucji październikowej Stalin dołączył do Rady Komisarzy Ludowych, Biura Centralnego Komitetu Partii. Podczas wojny secesyjnej pełnił także wiele odpowiedzialnych stanowisk i zdobył ogromne doświadczenie w kierownictwie politycznym i wojskowym. W 1922 r. Objął stanowisko sekretarza generalnego, ale sekretarz generalny w tamtych latach nie był jeszcze szefem partii.

Józef Stalin, Władimir Lenin i Michaił Kalinin podczas VIII Kongresu Partii, marzec 1919 r

Gdy Lenin zmarł w 1924 r., Stalin poprowadził kraj, pokonując opozycję i rozpoczął industrializację, kolektywizację i rewolucję kulturalną. Sukces polityki Stalina polegał na kompetentnej polityce personalnej. "Cadres decydują o wszystkim" - to cytat Josepha Vissarionovicha na temat przemówienia przed absolwentami akademii wojskowych w 1935 roku. W pierwszych latach sprawowania władzy mianował ponad 4000 partyjnych funkcjonariuszy na odpowiedzialne stanowiska, tworząc tym samym szkielet sowieckiej nomenklatury.Przede wszystkim jednak wyeliminował konkurentów w walce politycznej, nie zapominając o skorzystaniu z ich pracy. Nikołaj Bucharin stał się autorem koncepcji pytania narodowego, które sekretarz generalny uznał za podstawę swojego kursu. Grigorij Lew Kamieniew był właścicielem sloganu "Stalin jest dziś Leninem", a Stalin aktywnie promował ideę, że był następcą Włodzimierza Iljicza i dosłownie wszczepił kult osobowości Lenina, wzmocnił uczucia przywódcy w społeczeństwie. Otóż ​​Lew Trocki, przy wsparciu ideologicznie bliskich ekonomistów, opracował plan przyspieszonej industrializacji.

Lenin i Stalin

To on stał się głównym przeciwnikiem Stalina. Nieporozumienia między nimi zaczęły się na długo przedtem - w 1918 r. Józef był oburzony, że Trocki, nowicjusz w partii, próbował nauczyć go właściwego kursu. Natychmiast po śmierci Lenina Lev Davidovich popadł w niełaskę. W 1925 r. Plenum Komitetu Centralnego podsumowało "szkodę", jaką wygłosiły przemówienia Trockiego. Przywódca został usunięty ze stanowiska szefa Rewolucyjnej Rady Wojskowej, na jego miejsce został mianowany Mikhail Frunze. Trocki został wydalony z ZSRR, w kraju rozpoczęła się walka z manifestacjami "trockizmu". Zbieg zbiegł się w Meksyku, ale został zabity w 1940 roku przez agenta NKWD.
Po Trockim, Zinowiew i Kamieniew zostali uderzeni przez Stalina, ostatecznie wyeliminowani w trakcie wojny o aparat.

Stalinowskie represje

Stalinowskie metody osiągania imponujących sukcesów w przekształcaniu kraju agrarnego w supermocarstwo - przemoc, terror, represje z użyciem tortur - kosztują miliony ludzi.

Kilka lat przed represjami. Stalin, Lenin i Trocki podczas obchodów drugiej rocznicy Wielkiej Rewolucji Październikowej na Placu Czerwonym

Ofiary wywłaszczenia (eksmisje, konfiskata mienia, egzekucje) wraz z pięściami stały się niewinną ludnością wiejską o średnich środkach, która doprowadziła do faktycznego zniszczenia wioski. Kiedy sytuacja osiągnęła krytyczną skalę, Ojciec Narodów złożył oświadczenie o "lokalnych ekscesach".
Przymusowa kolektywizacja (zjednoczenie chłopów w kolektywne gospodarstwa), której koncepcja została przyjęta w listopadzie 1929 r., Zniszczyła tradycyjne rolnictwo i doprowadziła do strasznych konsekwencji. W 1932 r. Ogromny głód nawiedził Ukrainę, Białoruś, Kuban, Wołgę, Południowy Ural, Kazachstan i Zachodnią Syberię.

Stalin, Mołotow, Woroszyłow i Jeżow w wyborach do Rady Najwyższej ZSRR, 1937 r.

Badacze zgadzają się, że represje polityczne "komunistycznego komunistycznego dyktatora" przeciwko dowódcom Armii Czerwonej, prześladowania naukowców, kultury, lekarzy, inżynierów, masowe zamykanie kościołów, deportacje wielu narodów, w tym Tatarów krymskich, Niemców, również wyrządziły ogromną szkodę państwu. Czeczeni, Bałkanie, Ingriani Finowie.W 1941 r., Po tym jak Hitler zaatakował ZSRR, Naczelny Dowódca zezwolił na wiele błędnych decyzji w sztuce wojennej. W szczególności jego odmowa wycofania jednostek wojskowych z Kijowa w odpowiednim czasie doprowadziła do nieuzasadnionej śmierci dużej masy sił zbrojnych - pięciu armii. Później jednak, organizując różne operacje bojowe, pokazał się jako bardzo kompetentny strateg.

Józef Stalin, Franklin Roosevelt i Winston Churchill

Znaczący wkład ZSRR w klęskę hitlerowskich Niemiec w 1945 r. Przyczynił się do ukształtowania się światowego systemu socjalistycznego, a także do wzrostu autorytetu kraju i jego przywódcy. "Wielki sternik" przyczynił się do stworzenia potężnego krajowego kompleksu wojskowo-przemysłowego,przekształcenie Związku Radzieckiego w supermocarstwo nuklearne, jednego z założycieli ONZ i stałego członka swojej Rady Bezpieczeństwa z prawem weta.

Życie osobiste Józefa Stalina

"Wuj Joe", ponieważ Stalin był nazywany między sobą Franklinem Rooseveltem i Winstonem Churchillem, był dwukrotnie żonaty. Pierwszym jego wyborem była Catherine Svanidze, siostra jego przyjaciela w Tiflis Theological Seminary. Ich ślub odbył się w świątyni św. David w lipcu 1906 r.

Pierwsza żona Stalina, Ekaterina Svanidze

Rok później Kato przedstawił swojego pierworodnego Jakuba swojemu mężowi. Kiedy chłopiec miał zaledwie 8 miesięcy, zmarła (według niektórych źródeł z gruźlicy, inni z powodu duru brzusznego). Miała 22 lata. Jak zauważył angielski historyk Simon Montefiore, podczas pogrzebu 28-letni Stalin nie chciał pożegnać się ze swoją ukochaną żoną i wskoczył do jej grobu, skąd dostał ją z wielkim trudem.

Syn Stalina, Jakub w niewoli niemieckiej

Po śmierci matki Jakub spotkał się z ojcem dopiero w wieku 14 lat. Po szkole, bez jego zgody, ożenił się, a następnie z powodu konfliktu z ojcem próbował popełnić samobójstwo. Podczas II wojny światowej zmarł w niewoli niemieckiej. Według jednej z legend naziści zaproponowali wymianę Jacoba na Friedricha Paulusa,ale Stalin nie skorzystał z okazji, by uratować syna, mówiąc, że nie zmieni marszałka polowego na żołnierza.

Józef Stalin i jego druga żona Nadieżda Alliłowa

Za drugim razem "Lokomotywa rewolucji" związała więzy Hymen w wieku 39 lat w 1918 roku. Jego romans z 16-letnią Nadezdą, córką jednego z rewolucyjnych robotników, Siergieja Allilujewa, rozpoczął się rok wcześniej. Potem wrócił z syberyjskiego wygnania i zamieszkał w ich mieszkaniu. W 1920 r. Para miała syna, Wasilija, przyszłego generała porucznika lotnictwa, w 1926 r. - córkę Svetlana, która wyemigrowała w 1966 r. Do Stanów Zjednoczonych. Wyszła za mąż za Amerykanina i przyjęła nazwisko Peters.

Józef Stalin z synem Wasylem i córką Swietłaną

W rodzinie Józefa Wissarionowicza wychował się także Artem, syn przyjaciela Stalina, Fiodora Siergiewa, który zginął w wypadku na kolei.
W 1932 r. "Ojciec Narodów" ponownie stał się wdową - po kolejnej kłótni jego żona popełniła samobójstwo, pozostawiając, według jej córki, "straszny" list pełen oskarżeń. Był wstrząśnięty i rozwścieczony jej czynem, nie poszedł na pogrzeb.

Głównym hobby Stalina było czytanie

Głównym entuzjazmem lidera było czytanie. Uwielbiał Maupassanta, Dostojewskiego, Wilde'a, Gogola, Czechowa, Zolę, Goethego, bez wahania cytując Biblię i Bismarck.

Śmierć Stalina

Pod koniec życia sowiecki dyktator był chwalony jako profesjonalista we wszystkich dziedzinach wiedzy.Jedno z jego słów mogło zadecydować o losie jakiejkolwiek dyscypliny naukowej. Była walka z "serwilizmem przed Zachodem", z "kosmopolityzmem", ujawnieniem żydowskiego Komitetu Antyfaszystowskiego.W życiu osobistym był samotny, rzadko rozmawiał z dziećmi - nie pochwalał niekończących się romansów swojej córki i szaleństwa syna. Na daczy w Kuntsevo pozostał w nocy sam ze strażnikami, którzy zwykle mogli wejść do niego dopiero po rozmowie.

Okres panowania Józefa Stalina nazywany jest "erą stalinizmu".

Svetlana, która przyszła 21 grudnia, aby pogratulować ojcu w swoje 73 urodziny, później zauważyła, że ​​wyglądał nieważnie i najwyraźniej nie czuł się dobrze, ponieważ nagle rzucił palenie.
Wieczorem w niedzielę 1 marca 1953 r., Asystent komendanta wszedł do wodza z listem otrzymanym o godzinie 22 i zobaczył go leżącego na podłodze. Przenosząc go wraz ze strażnikami, którzy przybiegli, by pomóc sofie, poinformował o tym, co się stało, na czele partii. O godzinie 9 rano, 2 marca, grupa lekarzy zdiagnozowała u pacjenta paraliż prawej strony ciała. Czas na ewentualne uratowanie został pominięty, a 5 marca zmarł na krwotok mózgowy.

Pogrzeb Stalina

Po autopsji odkryto, że wcześniejszy Stalin miał na nogach kilka udarów niedokrwiennych, które prowokowały zaburzenia układu sercowo-naczyniowego i zaburzeń psychicznych.Wiadomość o śmierci radzieckiego przywódcy wstrząsnęła krajem. Trumna ze swoim ciałem została umieszczona w Mauzoleum obok Lenina. Podczas rozstania ze zmarłymi w tłumie był tłum, który kosztował życie wielu. W 1961 r. Został ponownie pochowany na murach Kremla (po potępieniu ujawnionych naruszeń "przykazań Lenina" na kongresach KPZR).

Obejrzyj wideo: Od kleryka do dyktatora. Historia KRIS (Kwiecień 2024).