Oleg Efremov, biografia, aktualności, zdjęcia!

Biografia Olega Efremova

Oleg Efremov jest aktorem, który całe życie poświęcił służbie sztuce. Przyszedł do świata kina i teatru, aby być najlepszym, być pierwszym. Właśnie z tym wewnętrznym dążeniem do doskonałości cały jego los został nasycony.
Dziś wielki sowiecki aktor nie jest już z nami, ale jego role, jego dziedzictwo w filmie i teatrze nadal istnieją. Oleg Efremov jest pamiętany przez swoich kolegów i zwykłych widzów, którzy są mu wdzięczni za jego liczne obrazy kinowe, które nie zniknęły z biegiem lat. Kolejnym doskonałym tego dowodem jest artykuł poświęcony twórczości i historii życia wielkiego mistrza.

Wczesne lata, dzieciństwo i rodzina Olega Efremova

Przyszły aktor urodził się w dużym wspólnym mieszkaniu, które, co dziwne, zawsze bardzo kochał. Jak wspominają niektórzy z jego przyjaciół i współpracowników, Oleg Efremov mógł dosłownie mówić o swoim dzieciństwie od wielu godzin. Być może właśnie ta niezwykła atmosfera dziedzińca Arbata w znacznym stopniu z góry określiła życie wielkiego mistrza. Jego ówcześni przyjaciele, wnuk aktora Wasilija Łużskiego i syn pisarza Michaiła Bułhakowa, przedstawili go środowisku teatralnym.Razem wzięli udział w grupie teatralnej w lokalnym Domu Pionierów. Wspólnie później wszedł do Moskiewskiego Teatru Artystycznego. Jednak z całego domowego bractwa tylko Efremov był jedynym, któremu udało się w końcu wejść. Obiecał, że spróbuje grać dla wszystkich. I jak mówią niektórzy znajomi radzieckiego aktora, raz w młodości uroczyście przyrzekał, że będzie służył w kinie i teatrze, zapieczętowując to przysięga własną krwią.

Aktor Oleg Efremov w młodości

Aktor zachował tę przysięgę. Robił wszystko, co w jego mocy, na próbach i próbach, ale to niestety nie wystarczyło do wstąpienia do Moskiewskiego Teatru Artystycznego. Efremov otrzymał dyplom aktora, ale nie mógł dostać pracy w słynnym teatrze. To wydarzenie okazało się silnym ciosem dla naszego dzisiejszego bohatera, ale Oleg tak łatwo się nie poddawał.
W 1949 roku młody aktor poszedł do pracy w Centralnym Teatrze Dziecięcym, gdzie pracował przez osiem lat. Z biegiem lat udało mu się uchwycić wyobraźnię młodych widzów i reżyserów. Co więcej, w tamtych czasach wielu nazywało aktora prawdziwą duszą całego teatru. Główne role Olega Efremova grały na scenie teatru.W spektaklach i produkcjach zawsze miał główne role. I zawsze radził sobie z nimi po prostu mistrzowsko. Jak mówią współcześni bohaterowie naszego dzisiejszego bohatera, mógł grać Iwanuszkę Błazna na dwadzieścia różnych sposobów. Ani aktor, ani inni bohaterowie nie uzyskali mniej żywego i barwnego charakteru.
Po zdobyciu prestiżu i zdobyciu bezcennego doświadczenia, Oleg Efremov rozpoczął pracę w CDT jako reżyser. Jednak w tym charakterze pozostał krótki. Rok później nasz dzisiejszy bohater opuścił swoje poprzednie miejsce pracy i zorganizował własny teatr - Teatr Sovremennik.

Star Trek: kariera aktora i reżysera Olega Efremova

Nowy projekt Efremova został zbudowany na zasadach klasycznej sztuki teatralnej, którą kiedyś założył sam Stanisławski. Być może dlatego zaraz po otwarciu Teatr Sowriemiennika odniósł tak wielki sukces. Na scenie lokalnej świeciło wielu przyjaciół i współpracowników Efraima - Olega Tabakowa, Igora Kwasza, Galina Wołczek, Jewgienij Jewtiejew i kilku innych znanych artystów ZSRR.
Sam Oleg Nikołajewicz pracował w teatrze jako aktor i reżyser.W tym charakterze stał się znany w całej Moskwie. W kręgach teatralnych wkrótce stał się naprawdę legendarną osobą.
Wzmocniła sławę aktora i wiele udanych prac w filmie. Nasz dzisiejszy bohater zadebiutował jako aktor filmowy w 1955 roku, ale później zyskał prawdziwą popularność. Miłość i uznanie publiczności dla naszego dzisiejszego bohatera przyniosły obraz "Trzy topole na bluszczu", "Strzeż się samochodu", "Pal, pal, moja gwiazda" i kilka innych.
Za swoje liczne role w kinie i teatrze w 1967 roku aktor otrzymał tytuł Honorowego Artysty ZSRR, a dwa lata później - tytuł Artysty Ludowego RSFSR. Warto zauważyć, że w przyszłości w zapisie aktora będzie wiele więcej nagród. Order Lenina, Order za zasługi dla Ojczyzny, III stopień, Order Przyjaźni, liczne nagrody państwowe Związku Radzieckiego i, oczywiście, tytuł Artysty Ludowego Związku Radzieckiego.
Jednak główną nagrodą dla Olega Nikołajewicza była miłość zwykłych widzów. Widząc sukcesy teatru Sovremennik w 1970 roku, "starzy ludzie" Moskiewskiego Akademickiego Teatru Artystycznego zaproponowali Efremovowi kierować również Moskiewskim Teatrem Artystycznym.Nasz dzisiejszy bohater po prostu nie mógł odmówić takiej oferty. W końcu miał zaszczyt objąć ster opuszczającego statku.Przez dwadzieścia sześć lat, spędzony jako reżyser i aktor Moskiewskiego Teatru Artystycznego, Oleg Efremov zdołał przywrócić go do poprzedniego poziomu. Ta niegdyś legendarna scena ożyła i odetchnęła głęboko. Pracując w teatrze jako aktor, wystawiono wiele jasnych i niezwykłych spektakli, z których każdy stał się prawdziwym arcydziełem sztuki teatralnej. Publiczność uwielbiała występy Efraima iw ciągu tych lat całe życie teatru było z nią ściśle związane.

Śmierć Olega Efremova i jego spuścizny

Wielki aktor i reżyser zmarł w 2000 roku. Przyczyną jego śmierci była długotrwała choroba płuc. To niezwykłe, że nawet wiedząc o swojej chorobie i zbliżającym się zgonie, Oleg Nikołajewicz nadal pracował. Po sobie, wielki mistrz sceny teatralnej pozostawił wiele jasnych dzieł, z których każdy był na swój sposób bezcenny. Należy zauważyć, że jego dzieci i wnuki kontynuowały dzieło wielkiego mistrza.

Grób Olega Efremova

Syn Michaił Efremow podążył śladami ojca i został aktorem.Ale dynastia aktorów się nie skończyła, jego syn i wnuk Olega Efremova, Nikita, został aktorem w Teatrze Sovremennik. Jego kuzynka, Olga Efremova, córka Anastazji Jefremowej, także podążyła śladami słynnego dziadka i wybrała karierę aktorki. Jej matka, jedyna córka mistrza - Anastasię, związała również swoje życie ze sztuką - dziś jest organizatorką wielu festiwali teatralnych, a także redaktor naczelny "Passion Boulevard, 10".