Andrey Danilko, biografia, aktualności, zdjęcia!

Biografia Andreja Danilko

Dzieciństwo Andrzeja Daniłko

Andrey Danilko w Połtawie. Mój ojciec był kierowcą, moja matka była pracownikiem. Żyli dość marnie. Ojciec zmarł w 1980 roku na raka płuc. Aby jakoś nakarmić dwoje dzieci (starsza siostra Galina, 1963), matka pracowała jako malarz na trzy zmiany. Andrei uczył się w szkole w Połtawie numer 27. Tu poznał Anyę Serdyuk, nieśmiałą ładną dziewczynę, doskonałą uczennicę z inteligentnej rodziny. Siedzieli w szkole przy tym samym biurku. Anya traktowała Andrieja całkiem dobrze, ale nie więcej. Co mogło zainteresować jej syna prostych robotników mieszkających w baraku? Miał nawet koszulkę na studniówkę dla swoich kolegów z klasy, którzy zostali kupieni przez szkolnych kolegów, tak więc biedna rodzina Danilko żyła wtedy.

Andrey Danilko urodził się w biednej rodzinie na Ukrainie

W szkole przyszły showman studiował słabo, a Anya marzyła o zostaniu nauczycielem języka ukraińskiego. Andrei zawsze mówił jej, że znajdzie sposób na gloryfikowanie jej imienia, na co tylko uśmiechnęła się w odpowiedzi. Był kapitanem drużyny szkolnej KVN, która stale zdobywała nagrody w konkursach miejskich. Od 1983 roku został członkiem szkolnego teatru "Grotesque" pod kierownictwem Anatolija Treguby.
Szkoła się skończyła.Anya otrzymała medal za swoje doskonałe studia. Marzenie z dzieciństwa spełniło się, wstąpiła do Instytutu Pedagogicznego, wyszła za mąż, urodziła córkę, pracowała jako nauczycielka. Po szkole Andrew próbował pójść do college'u, do szkoły muzycznej. Ale to nie zadziałało, a ja musiałem pójść do szkoły zawodowej, żeby studiować jako sprzedawca kasjerski.

Początek twórczego sukcesu - narodziny Verki Serduchka

W 1990 roku stworzył jasną postać - dyrygentka Verka Serdiuchka, z którą nie rozstaje się do dziś. 1 kwietnia 1991 r. W rodzinnej Połtawie, w ramach humoru, zadebiutował w formie Serdyuchki, co stworzyło prawdziwą sensację, po której czekał na niego Stavropol Territory z jego pierwszymi trasami. Zaczął być zapraszany na różne humory i koncerty. Artysta jest całkowicie oddany kreatywności i tworzy wiele nowych niezapomnianych postaci. Są więc obrazy policjanta, żołnierza, baletnicy, nauczyciela. Powstaje Teatr Daniłko, który z powodzeniem "pługuje" nieskończonymi obszarami Rosji i Ukrainy.

Andrey Danilko stworzył wizerunek Verki Serdyuchka

Andrei zrozumiał, że musi się uczyć, brakowało wykształcenia. W 1995 r. Wstąpił na wydział kolokwialnego gatunku w odlewni cyrkowej w Kijowie. Studiował tam przez półtora roku.Nie słuchałem nauczycieli, byłem zuchwały, postrzegałem z wrogością, że mówili i doradzali mu. Wynikiem tego wszystkiego jest dedukcja na marność, choć jego Serdyuchka była już dość popularna i zaangażowana w różne projekty reklamowe w telewizji. To prawda, że ​​nieco później z powodzeniem ukończył Kijowski Narodowy Uniwersytet Kultury i Sztuki.

Kariera muzyczna Andreya Danilko

Na początku XXI wieku Danilko zaczął grać muzykę pop z elementami muzycznego stylu ska w obrazie Verki. Po pierwsze, zwłaszcza na "noworocznych światłach" pierwszego kanału. Następnie, z godną pozazdroszczenia okresowością, wydaje kilka albumów i tworzy niezapomniane klipy wideo, które były stale emitowane w tym czasie na MTV. W tekście piosenek w wyzywającym stylu kiczu przedstawiono wizerunek Serdyuchki, który zdobył szeroką popularną sławę i odniósł znaczący sukces komercyjny.Wiele jego kompozycji stało się prawdziwymi hitami ludowymi. Zostało to wyraźnie potwierdzone przez ogólnopolską nagrodę "Złoty gramofon" za piosenki "Nie rozumiałem" (2003), "Chita-Drita" i duet z Glukoza "Groom Wanted" (2004), "Tuk Tuk Tuk" (2005), " Dolce Gabbana "(2011).Można również przywołać Nagrodę Muz-TV z 2004 roku za album Ha-ra-sho. W 2007 roku został wyróżniony nagrodą ZD (Moskovsky Komsomolets) w nominacji do Człowieka Roku.

Eksperyment filmowy Andrei Danilko

Pierwszym musicalem, w którym Andrei został zauważony, były "Wieczory na farmie w pobliżu Dikanki", których premiera odbyła się w Sylwestra 2002 roku. Rola wsi samohnitschitsy, żywo w nią grana, zakochała się w widowni. W tym samym czasie minął kolejny musical Kopciuszka. Potem, w każdy Nowy Rok, pojawiły się musicale z godną pozazdroszczenia stałością, w której nieuczestniczenie Andrei w nich było nie do pomyślenia.
"Crazy Day, Wesele Figara" i "Królowa Śniegu" - 2003.
"Za dwa zające" - 2004.
"Targi Sorochinsky" i "Trzej muszkieterowie" - 2005.
"Morozko" - 2010.
"Nowe przygody Aladdin" - 2011.
"Czerwony Kapturek" - 2012 r.

Historia Eurowizja

Dla niego Eurowizja 2007 to przełomowe wydarzenie. Przez trzy lata Verka na próżno próbowała włamać się do tego telewizyjnego konkursu piosenki, przyciągając histeryczny gniew Ukraińców. W 2006 roku Andrei wycofał swoją kandydaturę pod ich atakiem. To, czego właśnie nie usłyszałem w jego śladach Andrew: tani klaun, wstyd Ukrainy, itp. Był zdumiony, patrząc na to "prześladowanie".Dla niego wizerunek Verki jest przede wszystkim groteską, kiczem.

Andrei Danilko w końcu trafił do Eurowizji

W 2007 roku trafił do Eurowizji z ekscentrycznym utworem "Danzing", który jest uroczym, nieskomplikowanym "koktajlem" ze słów angielskich, niemieckich, ukraińskich i rosyjskich. Jak słusznie zauważył jeden z zagranicznych dziennikarzy, melodię tej piosenki można bez problemu zagrać łyżką. Wyruszając do Helsinek na zawody, wielokrotnie podkreślał, że nie wygra - zbyt mocna konkurencja wśród silnych wokalistów. Chciał pokazać, jak Ukraina wie, jak się bawić i bawić. Wszakże przedtem Europa wysoko ceniła etniczną Rusłanę, klasyczną piosenkarkę pop Tinę Karol.
Ale w głębi serca naturalnie chciał udowodnić, że nie jest zwykłym klaunem przebranym za busty ciotkę, ale artystą, który reprezentuje coś. I udowodnił, zajmując drugie miejsce, przegrywając tylko z reprezentantem Serbii. W jednej chwili gazety w Anglii, Francji i Niemczech zaczęły pisać o Serdyuchce. Ekipa filmowa BBC przyszła do niego, aby nakręcić materiał, a to jest europejskie uznanie. Co osiągnął? Chwała? Tak! Kiedy David Copperfield, znany całemu światu, został zapytany, z czym kojarzy się państwo Ukraina, odpowiedział bez wahania: "Kuczma, gorilka, Verka Serdyuchka".

Życie osobiste Andreya Danilko

Andrei wciąż nie jest żonaty. Ale jej obietnica dała dziewczynie Anya: jego Verka Serdyuchka (pamiętaj, że nazwisko dziewczyny to Anya Serdyuk) z gwiazdą na głowie została zapamiętana w całej Europie!Ale dla wielu swoich rodaków i krewnych pozostał szkolnym szmatławcem, krzywiąc się na szkolnej scenie. Krewni mieszkający w wiosce pod Połtawą nie rozumieją go i postrzegają całą swoją pracę z wrogością. Mają tam, jak mówią, normalne ludzkie życie, dzieci, gospodarstwo domowe, krowy. I Andrei ma wstyd - gumową piankową skrzynię dmuchniętą na całą Ukrainę. To prawda, że ​​ostatnio, kiedy obraz Serdyuchki zaczął przynosić namacalne dochody, matka i siostra zaczęły odnosić się do tego wszystkiego z tolerancją. Ale Andrei po prostu nie wyrusza w trasę koncertową do rodzinnej Połtawy. Mówi, że odczuwa poczucie winy, że jest dobrze sytuowanym człowiekiem, a ludzie żyją w katastrofalnej, ciągłej potrzebie.
Ktoś blisko niego nie jest. A im starszy, tym mniej potrzebuje już w życiu. Według niego, kilka lat temu chciał on mieć bliską osobę, tak aby była jakaś rodzina, dzieci.A teraz - niechętnie, czuje się komfortowo będąc sama. To nie przypadek, że czarny był jego ulubionym kolorem. Jest obojętny na wszystkie imprezy, nie potrzebuje prestiżowej odzieży, fajnego telefonu komórkowego. Ma zdecydowane stanowisko w tej sprawie: lepiej wydawać zarobione pieniądze na cele charytatywne, na dobre uczynki, a nie reklamować tego, co zrobiłeś. Jest bardzo wrażliwym i samotnym człowiekiem, zawsze żałuje, że za pieniądze nie można kupić radości życia.

Andrey Danilko nadal nie ma prywatnego życia

Andrei był już zmęczony byciem na dwa sposoby. Z jednej strony Daniłko jest zdruzgotany i ciągle smutny, az drugiej strony jest wesołą zepsutą Verka Serdyuchką. Subtelna muzyka semantyczna, pełna tekstów i głupich piosenek, żartów. Teatr dwóch masek - płaczący i śmiejący się. Wieczna rasa ze stałym zmęczeniem, której rezultatem jest rozdarte bicie serca.

Obejrzyj wideo: Kuba (Kwiecień 2024).