Wasilij Liwanow, biografia, aktualności, zdjęcia!

Biografia Wasilija Iwanowa

Wasilij Liwanow to niezwykle wszechstronny geniusz, bez którego nie można sobie wyobrazić radzieckiego kina i animacji. Zaskakująco udało mu się zrobić coś, co wystarczyłoby na kilka żyć o innej naturze i temperamencie ludzi. Livanov bardzo dużo grał, był zaangażowany w reżyserowanie, pisał wspaniałe historie, opowieści, bajki i scenariusze, tworzył i wyrażał bajki, na których dorastało więcej niż jedno pokolenie obywateli radzieckich i rosyjskich. Nasz sowiecki Sherlock Holmes, stworzony przez Livanova, został uznany za najlepszy w światowej kinematografii, a wielu z nas wciąż zamarza w telewizji, słysząc znajomy głos z charakterystyczną rysą, w oczekiwaniu na coś ciekawego ...

Dzieciństwo

Wasilij Liwanow - przedstawiciel chwalebnej dynastii aktorskiej. Jego ojciec, Borys Livanov, był znanym teatrem i artystą filmowym, reżyserem, laureatem kilku państwowych nagród i posiadaczem orderów, wśród których jest Order Lenina i cztery klasy Czerwonego Sztandaru Pracy. Polka Beauty Eugenia Kazimirovna, matka Wasilija, była zawodową artystką. Założycielem wybitnej twórczej dynastii był dziadek Wasilij Borisowicz - Nikołaj Aleksandrowicz Iwanow, znany pod pseudonimem Izvolsky.W przeciwieństwie do swoich potomków z Moskwy, Nikołaj Liwanow pochodził z stepów Wołgi i rozpoczął swoją karierę na prowincji. Następnie nabył niewielki dwór w Moskwie, gdzie kilkakrotnie odwiedzała mała Vasya.

Wasilij Liwanow w młodości

Rodzina panowała niesamowita, twórcza atmosfera, w której nie było miejsca na szare, nudne dni powszednie. Czerkasow, Kaczałow, Pasternak, Dowżenko, Konczałowski często przebywali u Liwanow. W życiu dorastającej Bazyli, rysunek, poezja, gwałtowne chłopięce wybryki i sport były harmonijnie połączone. Chłopiec nigdy nie marzył o zostaniu artystą lub artystą. W jego fantazjach wyczyny zwyciężyły w krwawych bitwach, podróżach po świecie lub oswajaniu dzikich bestii.

Działająca kariera

W 1954 roku, po ukończeniu Moskiewskiej Szkoły Artystycznej Akademii Sztuki w ZSRR, Wasilij zdał egzaminy w Szkole Surikova. Ale teatr przeważał nad sztuką, a młody człowiek wstąpił do Szkoły Teatralnej. B.V. Shchukin. Nawet w swoich studenckich latach Vasily wyraźnie pokazywał zdolność kierowania. Wytwarzali i dekorowali sztukę "Trzech grubych mężczyzn".Występ studentów Livanova często przekraczała fanatyzm. Mógł pracować przez wiele dni, zapominając o jedzeniu i spaniu. Pewnego dnia młody człowiek poszedł do szpitala z nerwowym wyczerpaniem. Tyle godzin prób.

Wasilij Liwanow poświęcił się teatrowi, nie rysując

Burzliwe lata studenckie zmieniły ciężką pracę w teatrze. Jewgienij Wachtangow, do którego Wasilij Borisowicz wstąpił w 1958 r., Kończąc szkołę Shchukin. Zaledwie rok później młody aktor został zaproszony do roli w filmie Michaela Kolatozowa "Niewysłany list". To właśnie dzięki temu filmowi głos Livanovy stał się tak rozpoznawalny. Mikhail Konstatinowicz Kolatozow, starając się osiągnąć maksymalną niezawodność, postanowił głosić niektóre sceny nie w studiu, ale tam, gdzie miały miejsce, w "otwartym polu". Brzmiało to w mroźną noc zamieci. Szkwały wiatr nie pozwolił ożywić pomysłów reżysera, a Lijanow Jr., który bezskutecznie usiłował krzyczeć na dzikich wichrach zamieci, nie tylko złamał głos, ale także mocno przeziębił się. Po kilku tygodniach wymuszonej ciszy aktor odzyskał zdolność mówienia, ale w tembr jego głosu charakterystyczna chrypka pozostała na zawsze.
W 1959 roku Livanov wycofał się z Teatru Vakhtangov do Studia Aktorów Teatralnych. W 1961 roku na ekranach pojawił się film "Niewidomy muzyk", według opowieści o tej samej nazwie V.G. Korolenko, gdzie młody aktor znakomicie zagrał główną rolę. Następnie Wasilij Borisowicz powie: "Dla mnie film" Niewidomy muzyk "pozostanie na zawsze najbardziej zapadający w pamięć: tam byłem jedyny raz w moim życiu, byłem partnerem mojego ojca, wielkiego rosyjskiego aktora Borysa Nikołajewicza Liwanowa."
Następnie pojawił się słynny zespół A. Sacharow "Koledzy", który zyskał ogromną popularność wśród wielomilionowej publiczności. W 1963 roku w filmie "Niebieski notatnik" L. Kulidżanowa, Liwanow został przedstawiony publiczności w formie Feliksa Dzierżyńskiego. Aktor tak skutecznie odegrał swoją rolę, że wielokrotnie otrzymywał zaproszenia do udziału w filmach o legendarnym funkcjonariuszu KGB. Jednak Livanov nigdy nie powrócił do tej postaci. Wasilij Borisowicz nie lubi powtarzać.
Z biegiem czasu genialna kariera filmowa przestała spełniać twórczą naturę Livanova. Kolejnym etapem były Wyższe Kursy Reżyserii Filmowej, które ukończył z wyróżnieniem w 1966 roku.Jego praca dyplomowa była kreskówką "The Most-Most-Most". Livanov ze wspaniałego aktora zamienił się w genialnego reżysera, scenarzystę i reżysera filmów animowanych. Stworzył Błękitnego Ptaka po bajce Meterlink, Ojcu Frost and Summer, słynnym Bremen Town Musicians i On the Trail of Bremen Town Musicians. Wasilij Borisowicz napisał scenariusz do filmu "Nowa Brema" z 2001 roku.

Wasilij Liwanow "dorastał" od aktora do doskonałego reżysera

Oprócz tworzenia kreskówek, Livanov pracował nad ich dubbingiem. Trudno sobie wyobrazić, jak postrzegalibyśmy Crocodile Gena, Carlsona lub Boa z "38 Parrots", gdyby nie mieli tak czarująco chrapliwego głosu.
W latach 70. Vasily Livanov pojawia się na ekranach dość rzadko. Jedną z najbardziej pamiętnych ról w tamtych latach był cesarz Mikołaj I w filmie "The Star of Captivating Happiness" (1975). A w 1978 r. Pojawił się obraz "Yaroslavna - królowa Francji" Igor Maslennikov, w którym Livanov pojawił się przed publicznością w postaci rycerza Benedictusa.
Twórcza współpraca między Lowanowem i Maslennikowem kontynuowana była w kultowym filmie "Przygody Sherlocka Holmesa i Dr Watsona".Prace nad serią trwały wiele lat. Film, od pierwszych kadrów, które uwielbiał publiczność, podobał się nawet Anglikom, którzy uznali Wasilija Iwanowa i Witalija Solomin za najlepszych wykonawców ról Sherlocka Holmesa i Dr. Watsona. W 2006 roku Wasilij Borisowicz otrzymał Order Jej Królewskiej Mości Królowej Wielkiej Brytanii Elżbietę II. W 2007 roku pomnik w Sherlocku Holmesie i Dr. Watsonie został wzniesiony w Moskwie w pobliżu Ambasady Brytyjskiej na Nabrzeżu Smolenskaja, uwieczniając obrazy Wasilija Iwanowa i Witalija Solomina.

Wasilij Liwanow przyniósł światowej sławy serial "Przygody Sherlocka Holmesa i Dr. Watsona"

Twórcza współpraca utalentowanych aktorów rozwinęła się w bliską przyjaźń, która trwała wiele lat, aż do śmierci Witalija Solomina. Poddając się perswazji Vitaly Mefodevicha, Livanov dokonał dramatyzacji swojej opowieści "Mój ulubiony klaun". Gra o tej samej nazwie, w której główna rola klauna Sinicyna grana była przez samego Solomina, przez wiele sezonów z powodzeniem występowała na scenie Teatru Małego.
Wasilij Liwanow stworzył wiele dzieł literackich. Napisali historie "Agniya, córka Agnieszki" - legenda o Scytach, "Nocna strzała", "Mój ulubiony klaun", "Bogactwo attaché wojskowego", liczne baśnie i opowiadania dla dzieci.Teraz Wasilij Borisowicz pisze pamiętniki, w których znaczące miejsce zajmują wspomnienia wielkich postaci kulturalnych.

Życie osobiste Wasilij Liwanowa

Livanov był dwukrotnie żonaty. Jego pierwsze małżeństwo z Aliną Engelhardt, córką akademika, wkrótce po urodzeniu jej córki Anastasia rozpadło się. Kilka lat później aktor spotkał dziewczynę, która stała się jego drugą żoną. Elena Artemiewna i Wasilij Borisowicz razem do dziś, przez prawie 40 lat. Małżonkowie wychowali dwóch synów, a teraz wychowują swoje wnuki.
Aktor opuścił kino i całkowicie poświęcił się swoim hobby: rodzinie, przyjaciołom, zwierzętom domowym.

Żona i synowie Wasilija Lowanowa

Ostatnie kilka lat w życiu Wasilija Borisowicza jest zaciemnionych przez skandaliczną historię. Z woli synowej Livanov przeżywał wyjątkowo nieprzyjemny incydent związany z ustanowieniem opieki nad jej wnuczką Evą. Potworny aktor, pisarz i reżyser został zaatakowany przez potworne strumienie brudnych insynuacji. Wniosek mimowolnie się sugeruje - być może nadszedł czas, aby w jakiś sposób chronić ludzi, takich jak Liwanow, przed draniem spragnionym taniego PR.