Karen Shakhnazarov, biografia, aktualności, zdjęcie!

Biografia Karen Shakhnazarov

Karen G. Shakhnazarov - szef Mosfilm, reżyser, artysta ludowy, wielokrotny zdobywca Państwowej Nagrody Federacji Rosyjskiej i zwycięzca około pięćdziesięciu kinonagrad międzynarodowych i krajowych kinoforumov. Jego praca reprezentowała kraj w Cannes ("Regicide", "City of Zero"), nominowany do Oscara ("Chamber No. 6", "White Tiger").

Reżyser Karen Shakhnazarov

Opinia publiczna zna jego nazwisko z taśm "Jesteśmy z Jazzu", "Kurier", "Zimowy wieczór w Gagrze", "Amerykańska córka", "Dzień księżyca w pełni", "Zmarłe Imperium", "Miłość w ZSRR", "Biały tygrys".
Trzymając się przekonań sensu "lewicowego", wielokrotnie wypowiadał się publicznie w obronie Stalina i Lenina. Jednocześnie nie ukrywał też, że nigdy nie był całkowicie szczery, wierząc, że każda osoba "musi gdzieś się przyczepić i, jeśli chcesz, uratować siebie".

Dzieciństwo

Przyszły reżyser urodził się 8 lipca 1952 r. Na południu Rosji w Krasnodarze. Jego rodzina mieszkała w Moskwie, gdzie jego ojciec, ormianin, przybył na studia doktoranckie w Baku i jego matki, które były w baraku przeniesionym z regionu Niżnego Nowogrodu. W stolicy Kuban, do przyrodniej siostry,ojciec wysłał małżonka przed porodem z powodu trudnych relacji z krewnymi, ze względu na brak młodej rodziny własnego mieszkania i nieprzyjęcie przez matkę jego żony (narodowości rosyjskiej) zięcia urodzonego za granicą.

Zdjęcie dziecka Karen Shakhnazarov

Po powrocie przez około 5 lat mieszkali z nią w koszarach, aż jej ojciec zdołał dostać pokój w komunalnym mieszkaniu. W tamtych latach, według Karen Georgievich, był on absolutnie zubożały, pomimo przynależności do szlacheckiej rodziny książąt Melika-Szahnazaryana.

Karen Shakhnazarov z ojcem, Georgi Khosroevich

Następnie ojciec Karen pracował ciężko, został wysoko postawionym urzędnikiem, prawnikiem, doktorem nauk ścisłych, politologiem, który pracował z Andropowem i Gorbaczowem, pisarzem. Matka przyszłego dyrektora była absolwentką GITIS, ale nigdy nie pracowała w swojej specjalności, a całe swoje życie poświęciła rodzinie i wychowaniu syna.
Po ukończeniu szkoły nr 4 w 1970 roku młody człowiek, którego droga zdawała się leżeć prosto w elitarnym MGIMO, wbrew stereotypom, wstąpił do wydziału reżyserii VGIK. W wieku 12 lat obejrzał film "Workers 'Settlement", który wywarł na nim niezatarte wrażenie, po czym facet stanowczo zdecydował, że będzie pracował w kinie.Ponadto atmosfera artystyczna zawsze panowała w ich rodzinie - rodzice często odwiedzali teatry, wystawy i galerie z synem. W weekendy odwiedzali ich goście: Władimir Wysocki, Jurij Łubimow i Ludmila Tselikowska.

Kariera reżysera

W instytucie młody człowiek pracował w pracowni reżysera i aktora Igora Talankina. W ubiegłym roku brał udział w kręceniu dramatycznego dwuczęściowego obrazu autorstwa swojego nauczyciela - "Wybór celu". Fabuła opierała się na badaniu aspektów moralnych podczas tworzenia pierwszej bomby atomowej. Aktorzy tego projektu - Siergiej Bondarczuk, Georgij Żzownow, Innokiusz Smoktunowski, Irina Skobtseva, Alla Demidowa, Oleg Basilashvili - byli pod wrażeniem obecności dużej liczby wybitnych przedstawicieli kina narodowego.

Młoda Karen Shakhnazarov

Początkowy reżyser miał w tym czasie okazję spotkać się z gwiazdą światową - Stanleyem Kramerem. Amerykański filmowiec, gość na Moskiewskim Festiwalu Filmowym, na prośbę matki Karen, napisał do niego wraz z autografem jako twórcze rozstanie "cierpliwość".Później Szachnazarow wielokrotnie doceniał trafność uwag mistrza i wagę tej jakości w swojej pracy.
W 1975 roku otrzymał dyplom i nie bez pomocy ojca udał się do stanu "Mosfilm" jako asystent reżysera. W kolejnych wywiadach nie ukrywał, że na początku swojej twórczej biografii pozycja ojca pomogła pokonać kilka barier więcej niż raz, chociaż nie uchroniła jej przed cenzurą. Służył rok w wojsku, gdzie, według niego, uświadomił sobie, że osoba, która ma broń, a priori, czuje się lepsza od innych ludzi.
Pierwszym niezależnym pełnometrażowym projektem młodego reżysera była komedia "Dobrzy ludzie", nakręcona w 1979 roku w oparciu o dzieło o tej samej nazwie Leonida Zorina. Obraz opowiada o oszustce, któremu udało się wykorzystać życzliwość kolegów i zrobić oszałamiający start na drabinie kariery. Kluczowym bohaterem był George Burkov. Film zdobył nagrodę Festiwalu Młodych Operatorów "Mosfilm", ale nie odniósł dużego sukcesu. Karen Georgievich nawet przyznała, że ​​doświadczał tej porażki bardzo boleśnie, a nawet płakał za obrazę.

Karen Shakhnazarov (z prawej) i Alexander Safronov na planie "Dobryakov"

Największe uznanie i sława przyniosły filmowcom po wydaniu komedii muzycznej "We're from Jazz" z 1983 roku, gdzie oprócz reżyserowania (razem z Alexandrem Borodyansky'm) pisał scenariusz pełen nostalgii z czasów narodzin radzieckiego popu. Role w filmie, nazwane najlepszym filmem roku, wykonali Igor Skliar, Leonid Kuravlev, Alexander Pankratov-Cherny i Jewgienij Evstigneev.

Ramka z filmu "Jesteśmy z jazzu" Szachnazarowa

Kolejnym dziełem reżysera była taśma "Winter Evening in Gagra" (1985) - dramat o wirtuozowskim chechetnochniku. Pierwowzorem kluczowej postaci był step Aleksiej Bystrow, dobrze znany w latach pięćdziesiątych, grany przez Eugeniusza Nowewigjewa, który przez długi czas brał udział w lekcjach stepowych, szczególnie w tej roli. W celu stworzenia dwóch wspomnianych wyżej obrazów Karen Georgievich została uhonorowana nagrodą Lenina Komsomołu i kilkoma międzynarodowymi nagrodami.Krytycy uważają film "Kurier" (1986) za zauważalne zjawisko w kinie narodowym - filmową wersję reżysera własnej powieści o tej samej nazwie. Za swoje powstanie otrzymał nagrodę państwową od braci Vasilyjewa i drugą nagrodę moskiewską.Festiwal w 1987 roku (pierwszy z nich otrzymał Federico Fellini, którego Shakhnazarov, według jego własnych słów, był ubóstwiany).

"Kurier" - jeden z najlepszych filmów Karen Shakhnazarov

Kreatywna skarbonka uznanego scenarzysty w 1988 roku została uzupełniona przez Zero City z fantasmagorią (z Leonidem Filatowem i Vladimirem Menshovem), w 1991 z dramatem "Regicide" (z Malcolmem McDowellem i Oleg Yankovsky), w 1993 z komedią "Dreams" (z Amalia Mordvinova, Armen Jigarkhanyan).

Dyrektor Shakhnazarov w pracy

Wśród jego znaczących dzieł nie może nie wspomnieć o filmach "American Daughter", "Day of the Full Moon", "Horseman o nazwie Death", "Disappeared Empire", "White Tiger".

Krawędź kreatywności

Fakt, że oprócz bezpośredniego tworzenia filmów, został dyrektorem artystycznym stowarzyszenia "Start" (otrzymał w 1990 r. Status studia "Courier"), w wieku 46 lat kierował Mosfilmem i udało mu się przekształcić go w zaawansowana europejska korporacja.

Teraz Karen Shakhnazarov - szef koncernu kinowego Mosfilm

W tym samym czasie był scenarzystą wielu obrazów (często we współpracy z Borodyansky), producentem, pisarzem ("Courier", "Young Airships"),Prowadził program "Dwudziesty wiek w kadrze i za kulisami" na RTV, wykładał w studiu reżyserując filmy fabularne w VGIK.Jedną z publicznych zalet mistrza kina jest członkostwo w radzie Związku Filmowców, Europejskiej i Rosyjskiej Akademii Filmowej, w zarządzie Ministerstwa Kultury Federacji Rosyjskiej, w Izbie Społecznej pod szefem państwa.

Życie osobiste Karen Shakhnazarov

Słynny reżyser rozwodził się wielokrotnie. Za pierwszym razem związał więzy Gimen, ledwo skończył kręcić swoje pierwsze zdjęcie. Jego wybrany był młodym i pięknym absolwentem wydziału historii, którego nazwisko, niestety, nie zachowało się w historii. Ich wspólne życie trwało tylko sześć miesięcy. Po rozwodzie została żoną udanego biznesmena.
Następna małżonka, Elena Setunskaya, spotkał się w wieku 31 lat. Ukończyła wydział dziennikarstwa i pracowała jako prezenterka telewizyjna. Pobrali się bardzo szybko, 2 miesiące po tym, jak się poznali. Po 2 latach para miała córkę, Annie, nazwaną imieniem jej matki Karen Georgievich.

Na zdjęciu: druga żona Karen Shakhnazarov, Elena Setunskaya

W 1989 roku, po powrocie z Festiwalu Filmowego w Cannes, czekała go nieprzyjemna niespodzianka w domu - notka o odejściu żony i córki do Stanów Zjednoczonych.Akt Alyony wzbudził w nim zamieszanie, ale później przyznał, że byłym współmałżonkiem może być przyczyna tego zachowania przez jego ciągłą zdradę. Później wyszła za mąż za producenta z Hollywood i zmieniła nazwisko na Zander.
W 1994 roku Karen Georgiewicz pracowała przez 3 miesiące i mieszkała w San Francisco, miała okazję znaleźć swoją córkę, ale postanowiła nie wzbudzać przeszłości. Ale w 2009 roku, kiedy był w Nowym Jorku (z filmem "Ward nr 6), Anuta zadzwoniła do niego sama, spotkali się i teraz porozumiewają ze sobą, a reżyser nakręcił później film" American Daughter "(1995) .
Z trzecią ukochaną, aktorką i prezenterką telewizyjną Darią Mayorową, która jest od niego młodsza o 20 lat, reżyser spotkał się podczas kręcenia filmu "Regicide". Niezwykle atrakcyjna dziewczyna grała jedną z córek cesarza i od samego początku zdobyła serce reżysera.

Karen Shakhnazarova i Daria Mayorova

Małżonkowie mieszkali razem przez 10 lat (8 z nich jest w legalnym związku małżeńskim) i dali światu dwoje dzieci: Wanię (urodzoną w 1993 r.) I Wasyę (ur. W 1996 r.). W 2001 r. Złożyli wniosek o rozwód.

Karen Shakhnazarov ze swoimi synami

Reżyser nazywa kino jedyną i wszechogarniającą pasją. W wolnych chwilach lubi grać w gry komputerowe, wypróbować nowe dania w restauracjach, czytać książki. Od dawna marzył o zrobieniu filmu z bajki.

Teraz Karen Shakhnazarov

W 2016 roku szef Mosfilmu zajmował się adaptacją Anny Kareniny. W tym czasie z powieści Lwa Tołstoja wyszło już ponad trzydzieści zdjęć, ostatnia rosyjska wersja Siergieja Sołowiowa została wydana w 2009 roku. W wersji Szachnazarowa na publiczność czekały niestandardowe interpretacje wydarzeń, imponująca sceneria, rozrywka i pasja głównych bohaterów w wykonaniu Elizabeth Boyarskaya i Maxima Matveyev.

Ramka z filmu "Anna Karenina"

Reżyser filmu był powiernikiem Jednej Rosji podczas wyborów wrześniowych 2016 r. Do Dumy Państwowej VII Kongresu. W grudniu, na wspólnym posiedzeniu rad prezydenta Federacji Rosyjskiej (w języku rosyjskim, kulturze i sztuce), zaproponował ograniczenie swoich studiów tylko do sześciu rosyjskich pisarzy i poetów - Puszkina, Tołstoja, Lermontowa, Czechowa, Gogola i Dostojewskiego. Jego zdaniem "wyglądający" etap rozwoju społecznego zastąpił już cywilizację "czytającą".

Obejrzyj wideo: Anna Karenina: La historia de Vronskiy (2017) - Träiler subtitulado (Kwiecień 2024).