Bulat Okudzhava, biografia, aktualności, zdjęcie!

Biografia Bulat Okudżawa

Bulat Okudżawa jest słynnym radzieckim piosenkarzem, znanym z wielu świetnych piosenek. Jego repertuar ma około dwustu autorskich kompozycji, z których każda ma własną historię i przeznaczenie. Bulat Okudżawa jest wykonawcą, który stał się prawdziwym symbolem swojego czasu, jednym z najjaśniejszych śpiewaków swojego pokolenia. Z tego powodu ten biograficzny artykuł na temat jego życia i przeznaczenia wydaje się tak interesujący.

Wczesne lata, dzieciństwo i rodzina Bułata Okudżawy

Bulat Okudżawa urodził się w stolicy ZSRR w rodzinie przekonanych komunistów, imigrantów z Gruzji i Armenii. Ojciec przyszłego poety - Gruzina Shalva Stepanovich Okudżawa - był słynnym przywódcą partii. Matka - ormiańska Ashkhen Stepanovna Nalbandyan była gospodynią domową.

Piosenki Bulat Okudżawa są nadal popularne

Kilka lat po narodzinach ich syna rodzice przyszłego śpiewaka powrócili ponownie do Tbilisi. Tutaj ojciec Bulata Okudżawy zaczął wspinać się po drabinie partyjnej. Był sekretarzem komitetu miejskiego w Tbilisi, pierwszym sekretarzem komitetu partii miejskiej Nizhny Tagil, a także zajmował inne ważne stanowiska.Po nim rodzina Bulat Okudżawa często się poruszała, ale już wkrótce kariera Shalvy Stepanovich została tragicznie przerwana. Podczas fałszywego denuncjowania, które spotęgowało kłótnia z Lavrentym Berią w przeszłości, ojciec przyszłego śpiewaka został zesłany do obozów, a następnie zastrzelony. Aby uciec przed prześladowaniami, matka Bulata Okudżawy przeniosła syna z powrotem do Moskwy, ale później także wylądowała w obozie w Karagandzie na żony zdrajców z ojczyzną. Stamtąd odważna kobieta zdarzyła się dopiero dwanaście lat później. Jest to jednak zupełnie inna historia ...
Co do samego Bulata Okudżawy, po aresztowaniu matki ponownie udał się do swoich krewnych w Tbilisi. Tutaj studiował, a następnie pracował jako tokarz w fabryce. W 1942 r. Okudżawa zgłosił się na ochotnika na front. W armii radzieckiej służył jako moździerz i uczestniczył w wielu krwawych bitwach. W 1943 r. Został poważnie ranny w Mozdoku, a następnie wysłany na linię frontu.
Warto zauważyć, że już w tym okresie Okudżawa napisał jedną z pierwszych swoich piosenek - "Nie spaliśmy w zimnych grzałkach". Po jego napisaniu Bulat przez długi czas nie trzymał gitary w rękach.
Po wojnie przyszły piosenkarz wszedł na Uniwersytet Państwowy w Tbilisi. Po ukończeniu studiów w 1950 roku rozpoczął pracę jako nauczyciel w wiejskiej szkole. W tym okresie Bulat Okudżawa często pisał wiersze, z których wiele było później nastawionych na muzykę.

Star Trek of Bulat Okudżawa: od literatury po piosenki

W 1954 r. Bulat Okudżawa wziął udział w spotkaniu z czytelnikami dwóch słynnych sowieckich pisarzy Władimira Koblikowa i Nikołaja Panczenki. Po zakończeniu twórczego wieczoru podszedł do nich i zaproponował wysłuchanie swoich wierszy. Wiersze młodego autora zostały bardzo docenione przez uznanych pisarzy i wkrótce jego praca zaczęła być publikowana w gazecie "Młody Leninista". Ze względu na nową pracę w gazecie przeniósł się do Kaługi, gdzie następnie opublikował swoją pierwszą kolekcję wierszy, piosenek (od 1956 r.).Po rehabilitacji rodziców w 1955 r. Wstąpił do KPZR, a trzy lata później przeniósł się do Moskwy, gdzie rozpoczął pracę jako autor piosenek. Pomimo, że nie było plakatu z zapowiedziami o jego występach, koncerty Bulat Okudżawy były zawsze wyprzedane. Publiczność podzieliła się wrażeniami z przyjaciółmi i zaprosiła ich do występów.Tak więc na początku lat sześćdziesiątych Bulat Okudżawa stał się bardzo popularny.
Piosenki wykonywał gitarą, a publiczności podobał się ten niemal intymny format do grania piosenek. Wkrótce utwory "Na Twerze", "Mrówka moskiewska", "Marsz Sentymentalny" i wiele innych stały się prawdziwymi hitami tamtych czasów.
W 1961 r. W Charkowie odbył się pierwszy oficjalny koncert Bulata Okudżawy, który zakończył się wielkim sukcesem. Wkrótce w niektórych miastach ZSRR odbyły się wieczory twórcze.W 1962 roku po raz pierwszy w filmie zagrała kompozycja Bulata Okudżawy. Film "Chain Reaction" nie zyskał popularności, ale jego nazwa wciąż jest nierozerwalnie związana z pracą legendarnego piosenkarza.
Kolejna kompozycja poety, napisana dla filmu "Dworzec Białorusi", stała się bardzo popularna. Po premierze utworu Bulat Okudżawa "Potrzebujemy jednego zwycięstwa" zabrzmiało ze wszystkich magnetofonów kraju. Warto zauważyć, że do tej pory ta legendarna kompozycja jest jedną z najsłynniejszych piosenek autora.
Później Bulat Okudżawa często współpracował z wybitnymi sowieckimi reżyserami, pisząc w sumie ponad osiemdziesiąt piosenek do różnych filmów.
W latach osiemdziesiątych, wraz z masowym pojawieniem się magnetofonów i innych urządzeń do grania, stał się jednym z najbardziej znanych muzyków swoich czasów. Ale przede wszystkim Okudżawa był znany jako poeta i prozaik. Jego opowiadania i opowiadania były publikowane w wielu sowieckich czasopismach i niezmiennie cieszyły się wielkim powodzeniem.

Ostatnie lata Bulat Okudżawa

Wraz z rozpadem ZSRR, Bułat Okudżawa rozpoczął częste trasy koncertowe w krajach europejskich i innych krajach zachodnich. Na początku lat dziewięćdziesiątych jego koncerty odbywały się w Polsce, Francji, Izraelu, USA, Kanadzie, Niemczech i innych krajach.
W ostatnich latach życia Bulat Okudżawa mieszkał w Paryżu. Tam, w 1997 roku, zmarł z powodu krótkiej choroby. Ciało poety wróciło do Rosji i pochowano na cmentarzu Vagankovsky w Moskwie.

Życie osobiste Bulat Okudżawa

Bulat Szewowicz był dwukrotnie żonaty. Pierwsze małżeństwo z Galiną Smolyaninova wywołało tragizm. Ich córka zmarła w dzieciństwie, a jego syn Igor został uzależniony od narkotyków, był w więzieniu.

Kilka zdjęć Bulata Okudżawy z drugą żoną Olgą przeżyło.

Drugie małżeństwo z fizykiem, Olgą Artsimowiczem, odniosło większy sukces. W tym małżeństwie urodził się syn Anton, który później stał się sławnym kompozytorem.
Według niektórych doniesień, w życiu Bulata Okudżawy pojawiła się kolejna jasna powieść. Przez długi czas jego żoną była piosenkarka Natalia Gorlenko. Wraz z nią słynny autor mieszkał przez kilka lat.

Obejrzyj wideo: Children Of Leningradsky - Trailer (Może 2024).