Rolan Bykov, biografia, aktualności, zdjęcie!

Biografia Rolana Bykowa

Dzieciństwo Rolana Bykova

Rolan Antonovich Bykov urodził się 12 października 1929 r. W Kijowie. Ojciec Semyon Konstantinowicz Gordanovsky był z urodzenia Polakiem, człowiekiem Armii Czerwonej, członkiem I wojny światowej. W czasie wojny został schwytany w Austrii, skąd uciekł. Później Semyon Konstantinowicz przyjął pseudonim dla siebie - Anton Michajłowicz Bykow. Matka Olga Matveyevna Sitnyakovskaya była narodowości żydowskiej. Rolan Bykov otrzymał imię na cześć francuskiego pisarza Romaina Rollanda, jego matka błędnie uznała, że ​​to Rolland. Rolan miał starszego brata, Hermana.
Po wojnie ojciec Rolana studiował w akademii wojskowej, skąd został wydalony z powodu konfliktu z przełożonymi. Następnie pracował jako dyrektor farmy owiec w Turkmenistanie. Później przeniósł się wraz z żoną do Kijowa, gdzie mieli syna - Rolana. Pod koniec lat 30. Bykowowie przenieśli się do Moskwy. Od 1939 roku studiował w Studiu Teatralnym Rodnik w Domu Pionierów.Po wybuchu II wojny światowej ojciec Rolana zgłosił się na front, a rodzina przeprowadziła się do Joszkara-Oli w celu ewakuacji. Babcia Rolana była zaangażowana w fortuny na kartach.Widząc dość tego, jak to robi, chłopiec postanowił spróbować także w tej sprawie. Powiedział sąsiadce, że trzy dni po wojnie jej mąż wróci. Przepowiednia się spełniła i odwiedzający przybyli do małego wróżbitowego tłumu. Wkrótce opłata Rolana stała się głównym dochodem rodziny.
Zimą 1943 r. Rodzina wróciła do Moskwy. Od licznych sesji wróżbiarskich, Rolan zaczął mieć konfiskaty, w rezultacie trafił do szpitala psychiatrycznego nazwanego po Kaszczenko.

Początek kariery aktorskiej Rolana Bykova

Po ukończeniu szkoły w 1947 roku Roland postanowił zostać aktorem. Próbował wejść do Moskiewskiego Teatru Artystycznego i VGIK, ale nie zdał egzaminów. W GITIS nie została podjęta z powodu niskiego wzrostu. Pozostała ostatnia opcja - szkoła teatralna Shchukin, gdzie został przyjęty. Podczas studiów w szkole Rolan grał około pięćdziesięciu ról.
W 1951 r. Bykov ukończył Szkołę Schukina i został aktorem w Moskiewskim Teatrze dla Młodych Widzów. W teatrze zagrał ponad czterdzieści ról. Stawka aktora była niewielka, 33 rubli 50 kopiejek, a Roland zaczął zarabiać. Prowadził niedzielny klub dramatyczny, aw czterech comiesięcznych zajęciach zarabiał dwa razy więcej niż w teatrze. Wkrótce wpadł na pomysł stworzenia własnego teatru.W 1957 roku Bulls bez oficjalnej zgody otworzył amatorski teatr studencki na Moskiewskim Uniwersytecie Państwowym. W tym czasie dla takiej arbitralności można było być uwięzionym, ale Roland miał nadzieję na niespójność w działaniach różnych instancji: "Postanowiłem, że jakoś przejdę: ... Najważniejsze, że Jabłkina przecięła czerwoną wstążkę! " I tak się stało, słynna aktorka wzięła udział w otwarciu teatru i zalegalizowała jego istnienie za pomocą nożyczek.

Rolan Bykov genialnie zagrał kota Basilio

Teatr Studencki MSU szybko stał się pełnoprawnym członkiem moskiewskiego teatru. W 1958 roku Bykov wystawił spektakl "Such Love", który był ogromnym sukcesem. W tym samym roku Roland Antonovich został zaproszony do leningradzkiego teatru Lenkom na stanowisko głównego reżysera. W Lenkom udało mu się zebrać utalentowaną drużynę i kilka świetnych występów, które odniosły sukces wśród publiczności. Jednak po pierwszym sukcesie zespół teatralny objął "chorobę gwiezdną", a intrygi zaczęły się w ramach kolektywu. Relacje z zespołem w Bykowcu nie wyszło, a on zdecydował się opuścić teatr.

Praca w kinie

W filmie Rolan Bykov zaczął kręcić w połowie lat 50-tych. Zagrał swoją pierwszą rolę w 1954 roku, pojawiając się w filmie "School of Courage" jako realista. W następnym roku Bykov zagrał rolę Stepana, zwanego Peretz w filmie Wiersz pedagogiczny i badacz Vinnika w filmie Ways and Fates. Później pojawiły się role w filmach "Zaczęło się tak" (Vasya Lapshin), "Nasz Korespondent" (Nikołaj Uvarow). W 1959Bykov grał Akaky Akakievich Bashmachkin w filmie "The Płaszcz", była to jego pierwsza znacząca rola filmowa.
Od 1960 roku Rolan Bykov pracował jako aktor i reżyser w studiu filmowym "Mosfilm". Z ról, które później grał, najbardziej znane to: przechodzień w parku w filmie "I walk across Moscow", policjant Terekh ("Wołając ogień na siebie"), Chebakov ("Małżeństwo Balzaminova"), trębacz Kolpakov ("Dzwonienie, otwórz drzwi"), bufon ("Andrei Rublev), żołnierz Armii Czerwonej Iwan Karyakin (" Dwóch towarzyszy broni "), mnich Johannes (" Ostatni relikt ").

Praca reżysera Rolana Bykova

W 1962 roku Rolan Bykov wydał swoją debiutancką pracę reżyserską - komedię "Siedem pielęgniarek". W następnym roku powstała komedia "Lost Summer" we współpracy z N. V.Orlov. Zdjęcie to zdobyło jedną z głównych nagród w konkursie dla młodzieży na Festiwalu Filmowym w Cannes.
W 1966 roku został wydany film muzyczny "Aibolit-66", oparty na utworach Korneya Chukova. Ta ekscentryczna komedia była poważnym krokiem w rozwoju filmów komediowych, a nazwisko reżysera Bykowa po wydaniu filmu stało się symbolem dziecięcego kina. Sam Rolan Antonovich wcielił się w rolę Barmaleya w filmie, który stał się jednym z najważniejszych w jego artystycznej biografii.

Rolan Bykov był przekonujący w roli Barmaleya

Następnym filmem dla dzieci Bykowa był "Uwaga, żółw!" 1970 - o tym, jak uczniowie uratowali żółwia spod gąsienic zbiornika. Na tym obrazku Bykov grał role babci Didenko i babki Manukyana. Na Międzynarodowym Festiwalu Filmów dla Dzieci w Moskwie w 1971 roku film zdobył główną nagrodę.
W 1974 roku Rolan Bykov nakręcił film "Car, Violin and Dog Blot", w którym zagrał kilka ról naraz. Po wydaniu tego zdjęcia Bykov był zasłużenie uznawany za jednego z najlepszych reżyserów filmów dla dzieci, któremu postanowił poświęcić swoje życie. Jako aktor, Bulls kontynuował kręcenie filmów dla dorosłych,z których można odróżnić: "Komisarz" (1967), "Martwy sezon" (1968), "Czek na drogach" (1971), "Duża zmiana" (1972), "12 krzeseł" (1977).
Rolanowi Antonovichowi ciężko było pracować nad dramatem "Effigy", wydanym w 1984 roku. Reżyser musiał pokonać opór różnych władz. W 1986 r. Zdjęcie zostało nagrodzone Państwową Nagrodą ZSRR. Ta praca była szczytem kreatywności reżysera.

Życie osobiste Rolana Bykowa

Po raz pierwszy Rolan Antonovich poślubił aktorkę teatru i kina Lidię Nikołajewną Knyażową w latach 50-tych. W 1958 roku adoptowali chłopca - Olega. To małżeństwo trwało 15 lat.
W 1972 roku Bykov spotkał 29-letnią aktorkę Elenę Sanajewą, córkę słynnego aktora Wsiewołoda Sanajewa. Od pierwszego małżeństwa Sanaeva miał syna - Pavela, którego adoptował Rolan Antonovich.

Ostatnie lata życia Rolana Bykowa

Od połowy lat 80. Rolan Bykov był zaangażowany w produkcję i zarządzanie, był szefem stowarzyszenia "Młodzież" w studiu filmowym "Mosfilm". W okresie pierestrojki Bykov pełnił różne obowiązki administracyjne, publiczne i twórcze. Był sekretarzem Związku Operatorów,Był prezesem Międzynarodowego Funduszu Rozwoju Kina i Telewizji dla Dzieci i Młodzieży, był honorowym profesorem na Moskiewskim Uniwersytecie Państwowym, członkiem Rady Zgromadzenia Ogólnego ds. Kina Dziecięcego pod patronatem UNESCO oraz zastępcą Ludu ZSRR w latach 1989-1991. Był prezesem banku "Pomoc". W 1995 r. Wraz z Władimirem Dzhanibekowem i Iriną Khakamadą stał na czele bloku wyborczego "Wspólna sprawa" w wyborach do Dumy Państwowej.
W połowie lat 90. Rolan Antonovich był poważnie chory, miał raka płuc. Na początku 1996 r. Przeszedł operację płuc, po czym przeżył nieco ponad dwa lata. 6 października 1998 r. Rolan Bykov zmarł w szpitalu. Został pochowany w Moskwie na cmentarzu Nowodziewiczy.

Obejrzyj wideo: Rolan Bulls. Przypominamy. (Kwiecień 2024).