Peter Nalitch, biografia, aktualności, zdjęcia!

Biografia Petera Nalicha

Rodzina, pochodzenie, wykształcenie Petera Nalicha

Petr Andriejewicz Nalych urodził się w Moskwie, skąd do niedawna praktycznie nie wyjeżdżał. Rodzice Nalich - architekci. Poza szkołą średnią, Piotr studiował w szkole muzycznej Myaskovsky Children's School, kończąc ją znakomicie. Kiedy chłopak zaczął łamać głos, aby stać się głośniejszym, Peter zorganizował szkolny zespół rockowy.
Chłopaki grali hard rock, sam Nalitch stał się wokalistą. Po ukończeniu szkoły Piotr wszedł oczywiście do Moskiewskiego Instytutu Architektury - trudno było oczekiwać od niego innego wyboru. Jednak uczeń uniwersytetu architektonicznego nie pozostawił zamiłowania do muzyki, równolegle z Moskiewskim Instytutem Architektury, studiował w Orpheus Music Studio (reżyseria - Irina Mukhina) i M.V. Merzlyakov w Moskiewskim Konserwatorium Państwowym (akademicka klasa wokalna). Tak, w Moskiewskim Instytucie Architektonicznym istniały koła muzyczne - główny uniwersytet architektoniczny w Rosji od dawna słynie z tradycji muzycznych (jak wiadomo, to właśnie Moskiewski Instytut Architektury ukończył genialny Andriej Makarewicz). Poważne lekcje śpiewu zaczęły się dopiero w szkole muzycznej - wcześniej Nalitch nauczył się grać na gitarze i innym musicalunarzędzia. Wierzył, że potrafi śpiewać. Jednakże, gdy zaczęłam poważnie traktować mój głos, zdałem sobie sprawę, że wciąż jest wiele do nauczenia.Na wyższych kursach w Instytucie Architektury Peter dostał się do grupy teatralnej, gdzie zainteresował się wystawianiem spektakli muzycznych na utopijnych spektaklach.
Po błyskotliwym ukończeniu Moskiewskiego Instytutu Architektury, Nalich rozpoczął pracę w zawodzie, odnosząc znaczące sukcesy w dziedzinie architektury. Jednak chęć śpiewania nadal zbierała żniwo, a teraz Peter praktycznie nie zajmuje się architekturą. Muzyk jest dumny ze swojego pochodzenia i wierzy, że odziedziczył zdolności muzyczne od swojego pradziadka. Przodkowie Nalicha są Bośniakami, sam Piotr identyfikuje się jako pół bośniacki. Nazwa muzyka ma również pochodzenie bałkańskie.
Pradziadek muzyka śpiewał w operze w Belgradzie, był lirycznym tenorem i miał tam zaręczyny przed wojną. Peter chce udać się do swojej historycznej ojczyzny, do Bośni, ale jak dotąd ogranicza się tylko do marzeń - paszport wygasł, a aby go przedłużyć, trzeba wyjechać z jego rodzinną przytulną chatką, ale to jest takie trudne. Dlatego Bośnia dla Nalicha jest wciąż poza zasięgiem.
Po ukończeniu Merzlyakovsky Music School, Nalich próbował zapisać się do Moskiewskiego Państwowego Konserwatorium, ale bez powodzenia.

"Gitara"

Do 2006 roku młody muzyk angażował się w twórczość "dla własnej przyjemności", układając własne kompozycje na swojej stronie internetowej i kręcąc na nich amatorskie klipy wideo. Jeden z tych klipów wideo stał się potężną bombą, która wysadziła rosyjski segment Internetu, a po zamieszaniu w ogólnoświatową sieć. Peter opublikował wideo do swojej piosenki "Guitar" w serwisie wideo YouTube. Stało się to wiosną 2007 roku. W pierwszym miesiącu filmu zdobył 70 tysięcy wyświetleń. Blogerzy dzielili się ze sobą linkiem do klipu, o którym wiedzieli przedstawiciele "żywych" mediów, nawet w tych latach z Internetu. Kilka gazet opublikowało wywiad z ulubieńcami ludzi. W nocy Nalich stał się gwiazdą; liczba wyświetleń wideo wzrosła w międzyczasie o kilka tysięcy razy dziennie.

Biografia Petera Nalicha zaczęła się w Moskwie

Klip składał się z kilku składników, z których każdy sam był wybuchowy, a w połączeniu składniki dały prawdziwie piekielną mieszankę. Nie da się nie kochać zabawnego faceta, który z jednej stronyoczywiście kpiąco parodiuje klipy obecnych supergwiazd, które obracają się w kanałach muzycznych, takich jak MTV, az drugiej, robi to szczerze i prosto, że podbija widownię w każdym wieku i z dowolnymi preferencjami muzycznymi. Poza tym sama piosenka przyjemnie przyciąga bogactwem obrazów muzycznych i melodycznych znalezisk. Nalich śpiewa "Gitar, gitar, gitar, gitar, przyjdź do mojego buduara" w złym języku angielskim, nadając utworowi podobieństwa zarówno do romansu cygańskiego jardów, jak i latynoamerykańskich klasyków, takich jak Tonio Carotone czy Juanes. Po obejrzeniu klipu zostaje on nieświadomie pozostawiony z głębokim przekonaniem, że ta pół-żydowska pół-cyga jest wschodzącą gwiazdą cygańskiego punka. Ale nie jest cygańskim baronem ani żydowskim punkiem - zdenerwowana publiczność była o tym przekonana na własne oczy, gdy Peter Nalich ogłosił swój pierwszy koncert.
Przedstawienie Nalicha odbyło się 9 listopada 2007 r. W moskiewskim klubie Apshu. W tym czasie wykonawca miał ponad czterdzieści kompozycji muzycznych, z których większość została opublikowana na stronie Nalich w wolnym dostępie. Archiwum z tymi starymi zapisami wciąż wędruje po przestrzeniach Runetu dzięki entuzjazmowi wielbicieli Piotra.
Bilety na koncert zostały wyprzedane pierwszego dnia, podekscytowanie było niewiarygodne, jakby przynajmniej Iglesias przyznał Apshu. Spektakl zakończył się sukcesem, a recenzje o tym wydarzeniu tego samego wieczoru wypełniły się całym rosyjskojęzycznym segmentem światowej sieci. Następnego dnia artykuły pojawiły się w mediach drukowanych, a pod koniec 2007 r. Kompozycja, która zaznaczyła początek boomu, została uznana za najlepszą piosenkę Runetu z roku wychodzącego.

Peter Nalitch został założycielem MCNP - Peter Nalich Musical Band

"Muzyczny kolektyw Petera Nalicha"

Od początku 2008 roku Nalich koncertował z grupą muzyków pod nazwą "The Musical Band of Peter Nalich" (w skrócie ICP). Przemówienia zbierają ogromną liczbę fanów, powodują takie samo gwałtowne podniecenie i pozytywne recenzje w prasie. W latach 2008-2010 MKPN organizuje dużą trasę koncertową, w której występuje w Petersburgu, Niżnym Nowgorodzie, Kazaniu, Jekaterynburgu, Ufie, Samarze i innych dużych miastach Rosji.
W 2008 roku zespół stał się oficjalnym muzycznym wsparciem rosyjskiej drużyny piłkarskiej na Mistrzostwach Europy i krajowej reprezentacji olimpijskiej w Pekinie.W 2009 roku ukazał się debiutancki album "Musical Band ..." - "The Joy of Simple Melodies", nieco później - płyta DVD na żywo z nagraniem występów w klubie B1, w 2010 - singlem "Sea". Album "The Joy of Simple Melodies" stał się pierwszym rosyjskim albumem, który został sprzedany w Internecie na zasadzie Pay What You Want ("Zapłać, jak chcesz"), w związku z czym grupa Petera Nalitcha może zostać nazwana pionierami w dziedzinie internetowej sprzedaży treści muzycznych w Runecie.

Zespół muzyczny Petera Nalicha wystąpił w Eurowizji

W 2009 roku sukces MCNR staje się międzynarodowy - grupa zostaje zaproszona na festiwal Sfinks w Antwerpii jako headliner. W następnym roku "Grupa muzyczna Petera Nalicha" zostaje laureatem narodowej selekcji międzynarodowego konkursu piosenki "Eurowizja-2010" w norweskiej stolicy Oslo, z powodzeniem występuje w półfinale z piosenką "Lost and Forgotten", trafiając do finału, gdzie ma 11 lat. Podczas występu piosenki MCPN sztuczny śnieg padł na scenę, a Nalitch trzymał w rękach "abstrakcyjny zbiorowy obraz dziewczyny, którą kochał".

MCP i opera

Po Eurowizji Nalich postanawia spróbować się w nieco innym gatunku - wykonywanym przez klasyczny repertuar operowy i romanse.Eksperyment okazał się sukcesem, ponieważ takie koncerty odbywają się regularnie. Jesienią zespół wydaje swój drugi studyjny album, Merry Baburi. To, co jest "baburi", jest niemożliwe do wyjaśnienia, do tego wystarczy usłyszeć piosenki z albumu. Sam Nalitch nazywa wszystkie swoje piosenki "baburi".
Od 2011 roku Peter brał udział w produkcjach Teatru Günin-Studio, wykonując partie operowe w spektaklach La Bogeme G. Pucciniego i Eugeniusza Oniegina po operze PI Czajkowskiego.
W 2012 roku INCM zadowoli fanów trzecim albumem studyjnym "Golden Fish", aw roku 2013 pojawia się czwarty album zespołu "Songs of Love and the Motherland". Czwarty album nagrano wspólnie z orkiestrą New Russia pod dyrekcją Igor Razumovsky. Prezentacja albumu odbyła się 17 maja 2013 r. W Svetlanov Hall Moskiewskiego House of Music. "Grupa muzyczna Petera Nalicha" i orkiestra "Nowa Rosja" wykonały utwory, które stanowią podstawę albumu, napisane specjalnie na wokale z towarzyszeniem orkiestry symfonicznej.

Osobiste życie Petera Nalicha

Przez długi czas nic nie wiadomo o osobistym życiu "barona cygańskiego" dla ogółu społeczeństwa.Piotr umiejętnie unikał odpowiadania na intymne pytania w swoich wywiadach. Dopiero przed Eurovision 2010 Nalitch przyznał, że jest już żonaty po raz drugi. Jego pierwsza żona była byłą koleżanką z klasy w Moskiewskim Instytucie Architektonicznym, ale małżeństwo było krótkie, a Peter wkrótce rozwiódł się, po pewnym czasie poślubiając najlepszego przyjaciela swojej pierwszej żony, także byłego kolegę z klasy na uniwersytecie architektonicznym, Natalię Shtyrkhunova. W 2009 roku Peter i Natalia mieli córkę, Varvarę.

Obejrzyj wideo: Zgromadzenie Sióstr Boromeuszek (Kwiecień 2024).