Vladimir Sorokin, biografia, aktualności, zdjęcia!

Biografia Vladimira Sorokina

Vladimir Georgievich Sorokin jest jednym z najbardziej czytanych, głębokich, żywych i skandalicznych współczesnych pisarzy rosyjskich, z których każda książka staje się wydarzeniem i wywołuje gorące dyskusje w środowisku literackim. Przedstawiciel Russian Sots Art and Conceptualism jest laureatem wielu prestiżowych nagród, w tym nagrody Gregora von Retzori, National Bookera, Big Book, NOS, Liberty i nominowanego do British Booker Prize.

Pisarz Vladimir Sorokin

Dzieła autora powieści ("Manaraga", "Tellurion", "Dzień opricznika", "Serce Czwórki", "Niebieski tłuszcz", "Kreml cukrowy" itp.) w domu, ale także za granicą dzięki tłumaczeniu jego prac na dziesiątki języków obcych.
Z powodzeniem łączy literaturę z malarstwem. Wystawy jego prac odbyły się w Moskwie, Berlinie, Wenecji, Tallinie. Pisarz płócien chwalił wielu znanych właścicieli galerii i artystów.

Dzieciństwo i dorastanie

Przyszły wybitny pisarz i wichrzyciel pokoju publicznego narodził się 7 sierpnia 1955 r. W Bykowo, osadzie robotniczej koło Moskwy, w zamożnej rodzinie naukowców.Był bardzo żywym, niespokojnym i ciekawskim dzieckiem, dużo czytał, poważnie zajmował się muzyką. To prawda, jego muzyczna kariera szybko dobiegła końca z powodu złamanego różowego.

Vladimir Sorokin w młodości

Każdego lata chłopiec spędził z dziadkiem, który pracował jako leśnik w regionie Kałudze. Od dzieciństwa zakochał się w wiejskim życiu, lesie, łowieniu ryb, polowaniu i psach.
Rodzice często się poruszali, a za 10 lat musiał zmienić trzy szkoły. Ze względu na jego niepokój i nieustanne rozmowy był uważany za gwałciciela dyscypliny i zwykle siedział w tylnym rzędzie. Kreatywny uzdolniony chłopiec od 9 lat w niedziele uczęszczał do elitarnego studia artystycznego w Metropolitan Museum of Fine Arts. A. Puszkin.

Vladimir Sorokin odwiedził studio sztuki

Pierwsze opowiadanie literackie napisał w wieku 14 lat. Była to erotyczna opowieść, podobna do tej z typem Bath w tamtych latach wśród nastolatków, przypisywanej Aleksiejowi Tołstojowi. Nie przyznał się, że sam to napisał: powiedział, że przetłumaczył z angielskiego i uwierzyli mu. W liceum napisał już dekadencyjne wiersze.
Po otrzymaniu certyfikatu młody człowiek wstąpił do Instytutu Przemysłu Naftowego i Gazowniczego.Wybór później wyjaśnił położenie geograficzne tej szkoły w kolejnym domu, a także chęć posiadania podstawy prawnej do zwolnienia z poboru. Równolegle ze studiami na uniwersytecie w 1972 r. Zadebiutował jako poeta w gazecie For Personnel of Oilmen. Zajmował się również ilustracją książek, opanowując umiejętności grafiki książkowej. W tym czasie poznał artystę Erika Bulatova, jednego z twórców sztuki społecznej, i przez niego wpadł w krąg podziemia. Moskiewscy konceptualiści, wśród których było wielu wybitnych pisarzy i artystów (Dmitrij Prigow, Andriej Monastyrski, Ilja Kabakow, Lew Rubinstein), nazwał później społeczność najciekawszymi ludźmi w kraju, bohemy lat 80-tych.

Młody pisarz Władimir Sorokin

Pierwsza poważna historia Sorokin była nazywana "Pływanie" i była, według autora, "dość wizualna". Znani pisarze prozy nie pochwalali go, ale z drugiej strony był bardzo lubiany przez swoich przyjaciół artystów. To pchnęło początkującego pisarza na ścieżkę literacką.
W swoich studenckich latach odkrył dla siebie muzykę rockową - po tym, jak jeden z jego przyjaciół przywiózł Led Zeppelin, Deep Purple, Uriaha Heepa z podróży do Szwecji. Spotkanie z nimi, nazwał "niezapomnianym".

Kreatywny sposób

Po ukończeniu instytutu w 1977 roku przyszły klasyk współczesnej literatury nie działał na otrzymaną specjalność inżyniera mechanika. Dostał pełnoetatowego artystę w popularnym czasopiśmie "Change". Rok później został zwolniony za odmowę wstąpienia w szeregi Komsomołu. Kontynuował zarabianie na życie dzięki grafice książkowej, ilustrujący i aranżując około pięćdziesięciu książek.

Pierwsza powieść Władimira Sorokina nosiła nazwę "Norma"

W 1983 roku jego debiutancka powieść "Norma", pełna żałosnej satyry na temat ZSRR, została opublikowana nieoficjalnie, w samizdacie. Dwa lata później w Paryżu opublikowano sześć jego opowiadań i powieść "Kolejka", dzięki którym Sorokin stał się sławny. Niektórzy koneserzy obrazu sowieckiej rzeczywistości w nim za pomocą replik kolejkujących obywateli nazywano "niejednoznacznymi i kontrowersyjnymi", inni - "standardem świetnej satyry społecznej". W Pradze historia "Kiset" została zaprezentowana w 1986 r. W czasopiśmie "Mitin", w 1987 r. - "Zemlyanka".
Pierwsza oficjalna publikacja pisarza w jego ojczyźnie miała miejsce w 1989 roku na stronach legendarnego pisarskiego pisma literackiego Rodnik, który opublikował kilka opowiadań Sorokina.Później został opublikowany w innych czasopismach i zbiorach literackich, w tym w The Bulletin of New Literature, Russlit, The Third Modernization, Three Whales. W 1990 roku czytelnicy moskiewskiej sztuki krytyków Art of Cinema mogli przeczytać jego sztukę Pelmeny, w 1992 roku powieść Turn. W tym samym roku opowiadanie pisarza, wydane przez Russlit, przeszło wstępne etapy selekcji i znalazło się na krótkiej liście prestiżowej nagrody Booker Prize. W 1993 roku pisarz dołączył do organizacji praw człowieka Pen Club, która pozostała członkiem do 2017 roku.
W 1994 roku jego powieści "Norma", "Serce Czwórki" (nominacja do międzynarodowego Bookera), "Roman", wiersz w prozie "Miesiąc w Dachau" zostały opublikowane w Rosji, rok później, w spektaklu "Rosyjska babcia", powieść "Trzydzieste miłości do mariny" "W 1997 r. Zbiór" Rosyjskie kwiaty zła "i spektakl" Podróż Dostojewskiego "o narkomanach nowej generacji, siedzących na narkotycznych rzeczach narkotykowych - Nabokov, Czechow, Falkner, Bunin, Tołstoj.

Skandaliczna powieść Vladimir Sorokin "Blue Fat"

W 1999 roku opublikowano skandaliczną książkę o fantastycznym eliksirie geniuszu "Blue Fat".Jej bohaterami byli kultowi przedstawiciele narodowej historii. Działacze organizacji "Going Together" była tak zszokowana (zwłaszcza w związku z intymnością Józefa Stalina i Nikity Chruszczowa), że rozpoczęli śledztwo w sprawie tego incydentu. Ministerstwo Kultury uznało ten spisek za pornograficzny, ale sąd nie uznał go za nielegalny. W rezultacie intrygujący czytelnicy rzucili się, by kupić temat rywalizacji, a książka stała się jednym z najlepiej sprzedających się pism pisarza.
W latach 2000. nauczał literatury rosyjskiej w Japonii, zapoznał się z inną kulturą jedzenia, tworząc powieść "Uczta" o jedzeniu, służąc jako uniwersalny język. W tym samym okresie ukazała się Ice Trilogy i dystopia Oprichnika Day, opowiadając o Federacji Rosyjskiej w 2027 roku, oddzielonej od reszty świata murem, w którym, według fanów, pokazał się jako filozof, analityk, a nawet prorok.W 2002 roku pisarz został zwycięzcą jury forum filmowego "Window to Europe" jako scenarzysta taśmy "Kopeyka". Trzy lata później obraz "4", według jego scenariusza, otrzymał główną nagrodę festiwalu w Rotterdamie.
Rok 2005 upłynął pod znakiem kolejnego skandalu, tym razem wokół opery, stworzonego na fabułę Sorokin przez Leonida Desyatnikova "Children of Rosenthal". Przy murach Teatru Bolszoj odbyły się akcje "Razem chodzić", podczas których książki pisarza rozdarły się i wrzucono do toalety. Działania protestacyjne przyniosły korzyść spektaklowi - odbywało się to bez przerwy. W 2008 roku ukazała się kolekcja antyutopijnych dzieł żywego klasyka "Sugar Kremlin", w 2010 roku opowieść "The Snowstorm", znakomita i poetycka, poruszająca problem wyginięcia inteligencji i nagradzania "NOS" ("New Language") i "Big Book" . W 2011 roku wraz z reżyserem był autorem scenariusza do filmu "Cel", w którym zagrał Maxim Sukhanov, Danila Kozlovsky, Justin Waddell, Witalij Kiszenko.
W 2014 roku prozaik opublikował powieść "Tellurion" o pewnym nowym strasznym średniowieczu, które zaczęło się w Europie po wojnach, a także otrzymało nagrodę "Big Book". W 2015 roku w Wenecji zaaranżował przedstawienie z nagimi kobietami w maskach zwierząt oraz wystawę swoich obrazów nazywanych Pawilonem Tellurium, jako obrazową kontynuację jego twórczości literackiej.W 2016 r. Kręcenie filmu rozpoczęło się od jednej z najbardziej prowokacyjnych opowieści pisarki - "Nastya". Reżyserem projektu był Konstantin Bogomolov.
W galerii portretów Tallinna w 2017 roku jako malarz zaprezentował swoją indywidualną wystawę "Trzej przyjaciele", w której znalazło się 20 obrazów olejnych i 10 grafik. Każdy obraz, który celowo napisał w różnych stylach - kubizm, klasycyzm, ekspresjonizm itp.

Życie osobiste Vladimira Sorokina

Pisarz jest żonaty. Ich wspólny przyjaciel przedstawił go swojej żonie Irinie, gdy miał 21 lat, a miała dopiero 18 lat. Rozegrali wesele rok po tym, jak się spotkali.

Vladimir Sorokin i jego żona Irina

Jego bliźniaczki, urodzone w 1983 roku, nazywa "zjawiskiem kosmicznym", zauważając, że są to dwie odrębne, identyczne osoby reprezentujące jeden organizm: mają podobne upodobania, czują się fenomenalnie ze sobą na odległość. Maria studiowała na wydziale dziennikarstwa, Annę - w konserwatorium.

Vladimir Sorokin i jego córki

W 2015 roku na festiwalu filmowym 2morrow / Tomorrow odbyła się premiera weekendowego filmu dokumentalnego autorstwa Maszy Sorokiny.Wcześniej pisała scenariusze do obrazów "Krótki kurs w geografii wojskowej" i "Moscow Region: Terra Incognita".

Vladimir Sorokin preferuje biały kolor w ubraniach

Autor preferuje kolor biały we wnętrzu i odzieży. Uwielbia muzykę różnych gatunków (Wagner, Kozin, rock), kino (Eisenstein, Romm, Roshal, Kalatozov), literaturę (Harms, Rabelais, Tołstoj, Shpanov, Joyce, Pavlenko), kocha psy, narty, ping do gry pong, gotować satsivi, lobio, zupę zupy i wiele rodzajów zupy. Ale - nie lubi tłumu, zespołu Putina, piłki nożnej, radzieckich rocka, "wulgarnych kobiet jak Alla Pugaczowa".

Vladimir Sorokin teraz

W 2018 r. Kultowy pisarz i artysta w wywiadzie skrytykował nostalgię Rosjan za niedawną cesarską przeszłość, przypominając, że totalitarna władza zawsze opiera się na absolutnej obojętności wobec jednostki. W związku z tym wyraził przekonanie, że "nastąpi gorzkie rozczarowanie".W tym samym roku pisarz po raz kolejny został laureatem nagrody NOS za powieść Manaraga, która przedstawiła nieoczekiwane spojrzenie na przyszłość drukowanej książki. Na papierze tłoczyły się klasyki - filozof Michaił Bachtin, pisarz Włodzimierz Nabokow itd. - pieczone w piecu, smażone tam przepyszne steki, ryby i żeberka.

Vladimir Sorokin za powieść "Manaraga" wygrał nagrodę "Nos"

Ponadto, zgodnie z wynikami głosowania online, zdobył także nagrodę publiczności. Kwota nagrody dla laureata Nowej Literatury, ustanowionej przez Fundację Michaiła Prochorowa, wynosi 700 tysięcy, nagrodę czytelników 200 tysięcy rubli.

Obejrzyj wideo: Co stoi za jej przemianą? Jola Rutowicz jest nie do poznania! Jej metamorfoza wami wstrząśnie! (Kwiecień 2024).