Marlon Brando, biografia, aktualności, zdjęcie!

Biografia Marlona Brando

Marlon Brando - legenda światowego kina, wielki amerykański aktor, dwukrotny zdobywca Oscarów i Złotych Globów, działacz polityczny. Jego metoda twórcza i gra aktorska posłużyły jako wzór dla kilku pokoleń amerykańskich aktorów, na przykład dla Al Pacino i Roberta de Niro. Jego biograf Stefan Kafner jakoś trafnie powiedział, że "kino istniało przed Brando i po Brando ..." i na pewno ma rację. Brando - w którymkolwiek z jego wcieleń - jest jeden. Jaki jest sekret jego wielkości, spróbujmy to rozgryźć.

Wczesne lata Marlona Brando

Marlon Brando urodził się w kwietniu 1924 roku w największym mieście Nebraski - Omaha. Oprócz Marlona dwie córki, Frances i Joslin, dorastały w rodzinie Brando. Rodzinna sielanka, którą cieszyły się dzieci, wkrótce się skończyła - rodzice się rozdzielili. Nieco później, Marlon, który pozostał z ojcem, nie mógł znieść swoich wiecznych spekulacji i poszedł do matki, gdzie na ogół nie było to łatwiejsze - ciągłe picie jego matki, która bardzo się poddała po rozwodzie, było również nie do zniesienia. Marlon Brando opuścił dom i udał się na podbój Nowego Jorku.Dla przyszłej gwiazdy Hollywood trudno było nie tylko mieszkać z rodzicami, ale także edukację.Facet został wydalony ze szkoły, ponieważ był uzależniony od motocykli - bardzo lubił jeździć rowerem po szkolnych korytarzach. Z akademii wojskowej w Minnesocie, Brando również został wyrzucony w niełasce za jego paskudne zachowanie, ale młody człowiek był po prostu zadowolony z tego faktu.

Kariera Marlon Brando w teatrze

Początkowo zdobywca Nowego Jorku nie żył dobrze w mieście swoich marzeń: spędził noc tam, gdzie musiał, pracował jako kierowca ciężarówki, operatora windy i sprzedawcy. Po jakimś czasie Marlon Brando został studentem studia aktorskiego, jednocześnie zaczynając grać w drugoplanowych przedstawieniach. Facet nie chciał więcej - było trochę pieniędzy, a Brando był popularny wśród dziewcząt.
Pierwsza poważna rola Brando w spektaklu "Pamiętam, mamo" z 1944 r. Przyciągnęła uwagę teatrów. Krytycy mówili o Marlonie jako młodym obiecującym aktorze. Następujące produkcje zakończyły się niepowodzeniem, a młoda gwiazda musiała je "wyciągnąć". Były to spektakle takie jak "Podniesiona flaga", "Kawiarnia dla kierowców ciężarówek".
Rola Stanleya Kowalskiego po sztuce Tennessee Williamsa "The Streetcar Named Desire" (1947) przyniosła Marlon Brando naprawdę ogromny sukces. Jednak mimo poświęconej miłości teatru młody aktor postanowił nie poprzestać na tym.Nieco później zagrał tę rolę w wersji filmowej już na dużym ekranie, stając w parze z inną legendą - Vivien Leigh.

Debiut Marlona Brando w filmie: sukces z dnia na dzień

Marlon Brando był zagorzałym zwolennikiem systemu Stanisławskiego. Jego pierwsze prace podniosły poziom kina amerykańskiego, a on sam stał się głównym symbolem seksu w kinie lat pięćdziesiątych. Sukces Marlona Brando był przytłaczający - od zwykłego faceta, nagle zamienił się w nowego idola Hollywood. Jego styl gry, zbudowany na improwizacji, rodzaj, czasem rustykalny humor i tylko strumień promieniowania promieniowania seksualnego, tworzy najbardziej atrakcyjny wizerunek wśród aktorów Hollywood.
W 1950 roku Marlon Brando zagrał w filmie Freda Zinnemana "Men". Aktor grał rolę użytkownika wózka inwalidzkiego, weterana II wojny światowej. Hero Brando przechodzi ciężką drogę od całkowitego rozczarowania w życiu do szczęśliwego życia z ukochaną osobą. W "Men" Marlon po raz pierwszy odrzucił wszystkie te cechy aktorskie, które szybko uczyniły go tak popularnym: ekspresyjność ruchów, seksualność, niesamowitą atrakcyjność.Skąpy styl gry, niezwykły dla Brando, był jednak dla niego sukcesem, po raz kolejny pokazując akrobacje aktorskie.
Po "mężczyznach" nikt nie wątpił, że młody człowiek będzie miał genialną przyszłość aktorską.
Kolejna rola, która dodatkowo wzmocniła pozycję Marlona Brando w amerykańskim filmie filmowym, przyszła do niego w 1952 roku. Aktor zagrał główną rolę przywódcy meksykańskiej rewolucji chłopskiej w filmie scenariuszowym Johna Steinbecka "Niech żyje Zapata!". Potem pojawiły się niepowtarzalne role w "Julia Cezar" i "Hooligan". To główny bohater "Hooligana", uważany przez badaczy za prototyp nie tylko buntowniczego bohatera epoki rock and rolla, ale także wizerunek motocyklisty, który został umiejętnie przerobiony i podchwycony przez ideologów subkultury motocyklistów. Rola w filmie "Na nasypie" (1954) zakończyła rodzaj ewolucji "młodego bohatera" w wykonaniu Brando. Obraz dawnego boksera, w którym przebudziły się nieznane dotąd mu uczucia - ludzkość, pragnienie sprawiedliwości i liryzmu - przyniósł Marlonowi Brando Oscara.

Marlon Brando w młodości był oszałamiająco przystojny

Marlon Brando w filmie "Ojciec chrzestny"

Na początku lat siedemdziesiątych, po dekadzie względnego zastoju, Marlon Brando ponownie w pewnym momencie wzniósł się na szczyt amerykańskiego skoku filmowego. W 1972 roku Francis Coppola zaprosił aktora do roli gangstera pozbawionego zasad i jednoczesnego mądrego szefa Vita Corleone w filmie "Ojciec chrzestny". Niesamowity talent i charyzma Brando zmieniły wszystkie stereotypowe idee, które były w tamtym czasie zwyczajne, o tym, jak powinien wyglądać gangster.
Bohater Brando pojawił się przed widzem w całej serii obrazów od przystojnego dżentelmena do zaniedbanego staruszka, którego obrócił po ataku na niego. Rola Corleone jest uważana za jedną z najbardziej ambitnych i złożonych, nie tylko w karierze Marlona Brando, ale także w historii amerykańskiego kina jako całości. Za tę pracę Marlon Brando otrzymał drugiego Oskara, ale odmówił przyjęcia nagrody solidarnie z Indianami Ameryki Północnej, którzy są dyskryminowani przez białą ludność Stanów Zjednoczonych.

"Ostatnie tango w Paryżu"

Główny aktor z lat siedemdziesiątych, Marlon Brando, stał się, po wydaniu w 1972 roku innego filmu z jego udziałem - prowokacyjnym dramatem Bernardo Bertolucci "The Last Tango in Paris".Wielowymiarowy dramat o wybuchu namiętności dwóch osób w różnym wieku - starszego owdowiałego mężczyzny i młodej kobiety - stał się rodzajem łabędzia w karierze Marlona Brando. Aktor był w stanie mistrzowsko, w najdrobniejszych szczegółach i niuansach, przekazać ewolucję pozycji życiowej bohatera - od nieokrzesanego, nieczułego, pobitego przez życie człowieka do bezbronnego romansu.
"Ostatnie tango w Paryżu" było szczytem twórczej kariery Marlona Brando i jego ostatniej znaczącej pracy filmowej. Po zdjęciu pojawiły się także Zakręty Missouri, Supermana, które odnosiły sukcesy zarówno w wymiarze artystycznym, jak i komercyjnym, ale Marlon po prostu nie miał gdzie go "wymachiwać". Osobno warto wspomnieć o wizualnym arcydziele Francisa Forda Coppoli "Apocalypse Now" (1979), które metaforycznie opowiadały o ciemnych stronach osoby ludzkiej, którą eksponuje wojna (w tym przypadku Wietnamczyk). Brando, który grał byłego pułkownika Kurtza, który wyobraża sobie siebie samego, jest obecny w kadrze przez 10-15 minut, ale jego długo oczekiwany wygląd jest tak oszałamiający, że wciąż go przyciąga.

Odejście Marlona Brando z wielkiego kina

Na początku lat osiemdziesiątych Marlon Brando ogłosił koniec swojej kariery aktorskiej. Postanowił zająć się pisaniem, ale nawet po tak formalnym oświadczeniu Brando od czasu do czasu zagrał w filmach. W latach osiemdziesiątych pojawiły się filmy z jego udziałem - "Formuła", "Sucha biała pora", "Początkujący" - w sumie dziesięć obrazów, z których większość występowała w małych, czasami epizodycznych rolach. Jedną z jego ostatnich ról był wizerunek psychoterapeuty w melodramacie Don Juan de Marco, w którym błyskotał swoją zdolnością uwodzenia młodego Johnny'ego Deppa.

Życie osobiste Marlona Brando

Wspaniały Marlon Brando był wybuchowy nie tylko na scenie, ale i na planie. Życie osobiste aktora, podobnie jak jego kariera, jest pełne niesamowitych dramatów, wzlotów i upadków. Marlon preferował głównie orientalne piękności, a białe dziewczyny z zasady nie chciały mieć żadnych poważnych związków.

Marlon Brando w filmie Ojciec chrzestny

Marlon był oficjalnie żonaty dwukrotnie. Jego pierwszą żoną była kinostatistka Anna Kashfi. Ta miłość była silna i krótkotrwała - trudne postacie małżonków wkrótce doprowadziły do ​​ciągłych skandali. Małżeństwo, w którym mieli syna, zostało rozbite.Drugą żoną była aktorka Maria Louise Castenade, z którą małżeństwo okazało się równie delikatne. Maria Louise urodziła Marlon dwoje dzieci.
Trzecia z głównych muz Marlona Brando - Tahitian - Tahitian - nie była oficjalną żoną aktora. Odkąd Tarita Brando mieszkał od 1963 roku na swojej małej wysepce, kupionej w pobliżu wybrzeży Tahiti. Tarita urodziła aktora, syna i córkę. Warto zauważyć, że druga żona Marlona, ​​Maria Louise, odegrała rolę rodzimej dziewczyny w filmie "Mutiny on the Bounty" (1935) w 1935 roku. Tarita odegrał tę samą rolę w tym samym filmie w 1962 roku.
Istnieje sześć dzieci oficjalnie uznanych przez Marlon Brando i wszystkie noszą jego nazwisko. Reszta (i trudno powiedzieć, ilu z nich) nigdy nie spotkała swojego ojca, a wielu nawet nie wie o ich pochodzeniu. Niemal wszystkie dzieci Marlona mają nieszczęśliwy los - przynajmniej w życiu osobistym. Jedna z córek aktora popełniła samobójstwo w wieku 25 lat, aw 1990 r. Jego najstarszy syn został skazany za zamordowanie swojego chłopaka.

Ostatnie lata Marlona Brando

Życie wielkiego aktora zbliżyło się do smutnego zakończenia. Marlon Brando cierpiał na demencję i otyłość, odmówił jedzenia i prawie nie mógł mówić.Aktor nie chciał być traktowany. Marlon przywiązywał wielką wagę do swojego pogrzebu. Dyrygowane przez niego instrukcje dyrygowania ceremoniami zajęły wiele kilometrów taśmy i kilkadziesiąt godzin nagrań.

Marlon Brando z żoną i synem

Krótko przed śmiercią największy aktor Hollywood stracił prawie całą swoją fortunę. Bankructwo zadłużenia Brando wyniosło ponad 11 milionów dolarów. W ostatnich dniach Marlon mieszkał w żałosnym bungalowie i otrzymywał jedynie świadczenia rządowe. Nagrody filmowe, w tym Oscar, ukrył przed wierzycielami pod łóżkiem. 1 lipca 2004 r. Marlon Brando zmarł na skutek ubóstwa ze względu na zwłóknienie.

Obejrzyj wideo: 6 aktorów wskrzeszonych dzięki efektom specjalnym. Poznać kino (Kwiecień 2024).