Bella Akhmadulina, biografia, aktualności, zdjęcia!

Biografia Bella Akhmadulina

Dzieciństwo i rodzina Bella Akhmadulina

Miasto Akhmadulina - Moskwa. Urodziła się i mieszkała w Barbara. Jej ojciec był dużym celnikiem, a jej matka pracowała jako tłumacz i major KGB. Dziewczyna miała egzotyczną kombinację krwi, ponieważ Włosi byli w rodzinie jej matki, a ojcowie byli Tatarami. W większym stopniu, dzięki zatrudnieniu rodziców, Bella została wychowana przez babcię. To ona wpoiła swojej wnuczce miłość do zwierząt, którą nosiła przez całe życie.
Kiedy rozpoczęła się wojna, ojciec został natychmiast wezwany. Bella wraz ze swoją babcią poszła na ewakuację. Najpierw udali się do Samary, następnie do Ufa, a następnie do Kazania. Po ojcu mieszkała druga babcia, ale dla dziewczyny była zupełnie obca i nieznana. W tym mieście Bella poważnie zachorowała.
Nie wiadomo, czy przeżyłaby, czy nie, gdyby nie przyjechała do Kazania, by odwiedzić matkę. To było w 1944 roku. Tak zakończyła się ewakuacja. Kiedy wróciłem do domu, Bella poszła do szkoły. Babcia zaszczepiła w wnuczce miłość do czytania. Czytała Puszkina i Gogola, aw niższych klasach pisała absolutnie bezbłędnie. Muszę powiedzieć, że Akhmadulina zawsze chodził do szkoły z wielką niechęcią, często pomijając zajęcia.W swoich wspomnieniach, w latach wojny była przyzwyczajona do samotności, a szkoła wydawało dziwne miejsce. Dopiero cztery lata później dziewczyna zaczęła się do tego przyzwyczajać.

Pierwsze wiersze Bella Akhmadulina

Jako uczennica Bella zaczęła odwiedzać Dom Pionierów, gdzie zorganizowano kółko literackie. Pierwszym magazynem, w którym ukazały się wiersze młodej poetki, był październikowy magazyn. Stało się to w 1955 roku. Te pierwsze wiersze były dziecinnie czyste i wzruszające. Na swoim produktem natychmiast zwrócił uwagę Jewgienij Jewtuszenko, został zaskoczony przez niezwykłe rymy, a niektóre mają własny styl pisania.

Bella Akhmadulina zaczęła pisać wiersze we wczesnej młodości

Bella, gdy uczestniczy w zajęciach w litobedineniya planowania po szkole zostać studentem Instytutu Literatury. Rodzice marzyli, aby ich córka poszła na Moskiewski Uniwersytet Państwowy na dziennikarstwo. Bella próbowała, ale nie zdała egzaminów. Dziewczyna dostała pracę w gazecie "Metrostroevets", tam pisała artykuły i wiersze. Rok później Akhmadulina został studentem, zapisując się do Instytutu Literackiego. Po tym, jak Pasternak otrzymał Nagrodę Nobla, został uznany za zdrajcę. Bella odmówiła podpisania listu oskarżenia.To był prawdziwy powód, dla którego uczeń został wydalony z instytutu. Stało się to w 1959 roku.

Początek literackiej kariery Belli Akhmaduliny

Poetce udało się dostać pracę w Gazecie Literackiej jako niezależny korespondent w Irkucku. Na Syberii napisała opowiadanie i nazwała je "Na syberyjskich drogach". Został opublikowany w Gazecie Literackiej, a kilka jej wierszy opublikowano w tym samym czasie. Pisała o wspaniałej krainie i niezwykłych ludziach, którzy tam mieszkali. Wkrótce redaktor naczelny gazety przyczynił się do tego, że utalentowana dziewczyna została przywrócona do instytutu. W 1960 roku ukończyła ją, otrzymując czerwony dyplom.Bardzo niewiele czasu upłynęło, a wydano zbiór wierszy zatytułowany String. Po przemówieniu na Politechnice w stolicy, wraz z Jewtuszenko, Wozniesienskim i Rozhdestvenskim, zdobyła popularność. Artyzm i głęboka intonacja określiły jej styl. Jak powiedziała poetka, takie występy były dla niej trudne, pomimo pozornej łatwości.

Wiersze Bella Akhmadulina, kolekcje

W swojej pierwszej kolekcji Akhmadulina szukała własnych tematów. W 1969 roku ukazała się kolekcja "Lessons of Music", po sześciu latach kolekcja "Wiersze", aw 1977 - "The Snowstorm" i "Candle". Czasopisma prasowe opublikowały wiersze Belli.
Ostatecznie jej styl powstał w połowie lat sześćdziesiątych. Niezwykłe było, że we współczesnej poezji radzieckiej jako pierwsza mówiła w wysokiej sylabie poetyckiej. W jej pracach była też stylizacja "starej" sylaby, wyrafinowanie, metafora i wzniosłość.Krytycy pracy Akhmaduliny traktowali inaczej. Byli tacy, którzy wyrzucali jej za bliskość i manieryzm, niektórzy traktowali protekcjonalnie i przychylnie.
Poetka zagrała w dwóch filmach. W "Taki facet żyje", możesz ją zobaczyć jako dziennikarza. Leonid Kuravlev również grał w tym filmie. Brała także udział w kręceniu filmu "Sport, Sport, Sport".

Życie prywatne Belli Akhmaduliny

Pierwszy mąż poetki - Jewgienij Jewtuszenko. Spotkali się w instytucie. Jewtuszenko przypomniał, że często kłócili się ze swoimi małżonkami, ale równie szybko się znosili.Razem, para pozostała tylko trzy lata. Jej drugim mężem jest Yury Nagibin (pisarz). Mieszkali razem przez osiem lat. Po przerwie Bella zabrała sierotę Annę do rodziny, która, mając nadzieję na powrót męża, otrzymała nazwisko Nagibina i patronim Yuryevna. Potem nastąpiło krótkie małżeństwo cywilne z Eldarem Kuliewem. Mieli wspólną córkę Elżbietę.

Bella Akhmadulina i Jewgienij Jewtuszenko

Rok po narodzinach jej córki Akhmadulina poślubiła Borisa Messerera. Mieszkała z tym mężczyzną przez ponad trzydzieści lat.

Śmierć Belli Akhmaduliny

W ostatnich latach Akhmadulina spędziła w Peredelkino, gdzie mieszkała z mężem. Była bardzo chora i prawie nie pisała. Jesienią 2010 r. Została hospitalizowana i poddana pilnej operacji.
Pomimo tego, że operacja poszła dobrze i poetka szybko wyzdrowiała, tylko cztery dni po wypisaniu zmarła. Pogrzeb odbył się bez patosu. Obecni byli tylko bliscy krewni i przyjaciele.