Alexander Kaidanovsky, biografia, aktualności, zdjęcia!

Biografia Aleksandra Kaidanowskiego

Dzieciństwo Aleksandra Kaidanowskiego

Miejsce zamieszkania Sashy to Rostov-on-Don. Mój ojciec był inżynierem, moja matka pracowała w studiu dramatycznym jako dyrektor dziecięcych przedstawień. Chłopiec miał charakter kochający wolność i raczej trudny. Po rodzicach rozwiodł się w 1960 roku, po raz pierwszy mieszkał z matką, ale później poszedł do ojca. Po ósmej klasie Aleksander postanowił zostać spawaczem, udał się do Dniepropietrowska i tam wstąpił do szkoły technicznej. Wkrótce wrócił, ponieważ zdał sobie sprawę, że ten zawód wcale go nie interesuje.
Następnie Sasza stał się jednym z uczniów szkoły teatralnej, ale z powodu krótkiego temperamentu i kłótni z reżyserem przeszedł na kurs M. Bushnowa. Był w stanie poradzić sobie z przyszłym aktorem, ponieważ zobaczył w nim niezwykłą osobę. Według jego pamiętników, przez cały czas treningu z Aleksandrem, nie mieli oni kłótni. Ta szkoła Sasha ukończyła studia w 1965 roku.

Aktor Alexander Kaidanovsky znany jest jako Stalker

Jego edukacja wydawała mu się niewystarczająca, więc pojechał do stolicy, aby wstąpić do Moskiewskiego Akademickiego Teatru Artystycznego, ale studiował tam nie dłużej niż miesiąc. Znów postać nie pozwoliła mu pozostać w jednym miejscu, przeniósł się do szkoły Shchukin, uderzając w bieg B. Zahavy.

Początek kariery aktora Aleksandra Kaidanowskiego

Nawet w swoim drugim roku na scenie Alexander grał rolę Hamleta i świetnie sobie z tym radził. Z jednej strony, nie wszystkim krytykom podobała się jego interpretacja roli, ale z drugiej strony uczeń miał talent i inteligencję gry.
W tym samym roku 1967. Sasha zadebiutował w filmie. Film został nazwany "The Mysterious Wall". Jego rola była nieznaczna. Aktor pojawił się tam w formie badacza. Wkrótce wystąpił u boku Aleksandra Zarkhi. To była rola Julie Lando w filmie "Anna Karenina". Rok później młody aktor można zobaczyć w "Pierwszej miłości", gdzie pojawił się w małej roli.

Praca Aleksandra Kaidanowskiego w teatrze

Po otrzymaniu dyplomu Alexander dostał pracę w Teatrze Vakhtangov. Zaplanowano, że dostanie on rolę księcia Myszkina, który w tym czasie grał Nikołaj Gritsenko. Zasadniczo został przyjęty do trupy za to. Jednak Gritsenko wcale nie pożegnał się z tą rolą i zrobił wszystko, co zależało tylko od niego, aby Myshkin pozostał "przy nim". W rezultacie Kaidanovsky otrzymał tylko małe, pozbawione znaczenia role, często bez słów. Prawie trzy lata, aktor miał nadzieję na pewne zmiany, ale na próżno.On po prostu na emeryturę i przeniósł się do Moskiewskiego Teatru Artystycznego, przez jakiś czas grał w przedstawieniach Teatru na Malaya Bronnaya. W tym czasie rola w filmie oferuje rzadkie, a te były bardzo niewielkie.

Najlepsze role Aleksandra Kaidanowskiego

W 1973 roku, kiedy to wiele osób uważało, że ponieważ to nie działa, to może powinien zmienić swój zawód, aktor udał się do armii. Służył w Mosfilm w pułku kawalerii. To było wtedy, a on został zaproszony do roli porucznika Lemke w „jego domu wśród obcych, obcy wśród swoich” wyjątkowej .Sovershenno okazało stworzył obraz. Później wielu reżyserów próbowało powtórzyć to w swoich pracach. W latach siedemdziesiątych Aleksander zaczął częściej strzelać. Następnie grał w filmie „Golden River”, „Moja firma”, „The Lost Expedition”, „Życia Beethovena” i innych.
Osobno należy powiedzieć o filmie „Stalker”, która odbyła Andriej Tarkowski. Nie było źle, zapraszając główną rolę Kaidanovsky. Udało mu się stworzyć wieloaspektowy obraz bohatera. Widz, jakby urzeczony, obserwując grę aktora. To było niemożliwe, aby oderwać się od ekranu, co sprawia wrażenie, że pewien magnetyzm pochodzi od niego. Było o nim jako aktor powiedział: „niewyjaśnione”, „eteryczny”, „kompleks”.

Dyrektor Kaidanovsky

Po odejściu w "Stalker" nastąpiły znaczne zmiany w aktoru, czuł, że może strzelać, że ma coś do powiedzenia dla widza. Zaczął patrzeć na role odgrywane przez niego samego jako reżysera.Wyższe kursy reżyserskie stały się miejscem, w którym Kaidanovsky postanowił się uczyć. Jego przywódca miał zostać Tarkowskim, ale wyjechał za granicę i pozostał tam. W rezultacie S. Solovyov został jego nauczycielem. Zostając reżyserem, nie mógł strzelać do innych scenariuszy. Ważne było dla niego, by ponownie przeżyć historię, która została zastrzelona, ​​przejść przez niego, poczuć, dlatego scenariusze zostały przez niego napisane.
Film "Prosta śmierć" był jego pracą dyplomową. Współcześni krytycy mówią o obrazie jako ascetycznym i pięknym, nasyconym mistycyzmem. Jednak w tym czasie trzeba było bronić "Prostej śmierci", ponieważ film został oskarżony o "nadmierną fizjologię". Był rok 1985, czasy Gorbaczowa odchodziły, najprawdopodobniej tylko dlatego zatwierdzili zdjęcie. Na festiwalu filmowym w Hiszpanii otrzymała nagrodę. Wkrótce Kaydanovsky wydał filmy "Żona nafty" i "Gość". Alexander Leonidovich nie tylko sfilmował, został zastrzelony.W tamtych latach pojawił się w filmie "Dziesięciu małych Indian", "Oddech Diabła", "Listopad".

Najnowsze filmy Aleksandra Kaidanowskiego

Przez ostatnie dziesięć lat reżyser ledwo kręcił, biorąc pod uwagę lata dziewięćdziesiąte jako czas "złego" kina. Wolał nie robić wcale, niż robić złe filmy. Aleksander Leonidowicz pisał dramaty i scenariusze, prowadził warsztaty scenariuszowe i inscenizował spektakle.
"Ascent to Erhard" to film kinowy, na który nie miał czasu.

Śmierć Aleksandra Kaidanowskiego

W wieku czterdziestu dziewięciu lat aktor zmarł. Miał jeden atak serca po drugim, ostatni był trzecim atakiem serca. Stało się to w Moskwie, w jego mieszkaniu.

Osobiste życie Aleksandra Kaidanowskiego

Kaidanovsky po raz pierwszy poślubił się w Rostowie. Jego żoną była Irina Bychkova. Przeżyli dziewięć trudnych lat. Żonaty córka była Daria.
Evgenia Simonova stała się drugą żoną aktora, była także aktorką. To małżeństwo trwało pięć lat. Mieli córkę, Zoe, która, podobnie jak jej rodzice, stała się aktorką.

Aktor Alexander Kaidanovsky był żonaty cztery razy

Natalia Sudakova była trzecią żoną aktora. Mają wspólnego syna, Andrew.
Kilka dni przed śmiercią odbył się czwarty z kolei ślub aktorski, a wybraną aktorką była Inna Pivars, która miała zaledwie dwadzieścia trzy lata.
W 1998 roku ukazał się film opowiadający o twórczości Kaidanovsky'ego. Nazywa się "Stalker Dreams". Wkrótce potem nakręcono wiele filmów i programów o nim. Leonid Filatov, który przyjaźnił się z Kaydanovsky'em przez wiele lat, nakręcił jeden z rozdziałów cyklu "To Remember" o nim. Aktor idealnie malował, jego autoportrety pozostały. Komponował piosenki, wykonując je na gitarze.
Krótko przed śmiercią Kaidanovsky otrzymał osobne mieszkanie. Wcześniej przez wiele lat mieszkał we wspólnym mieszkaniu.
W 1995 r. Kaidanovsky był w jury festiwalu filmowego w Cannes. Wraz z nim członkami jury byli Klin Eastwood i Catherine Deneuve.

Obejrzyj wideo: Stalker (Kwiecień 2024).