Oleg Strizhenov, biografia, aktualności, zdjęcia!

Biografia Olega Strizhenov

Dzieciństwo

Biografia aktora, który wdarł się w kinowe niebo z kometą w połowie lat 50., który był czczony w latach 60. i 70., nie został zapomniany w latach 80. i latach 90. XX wieku. A teraz jest pamiętany przez prawdziwych koneserów kina, których role na zawsze weszły do ​​skarbca kina narodowego.
Oleg Strizhenov urodził się w rodzinie oficera Armii Czerwonej, który przeszedł przez tygiel wojny domowej, zdobywając nagrody wojskowe w swojej historii. Tam, na początku lat 20., poznał swoją przyszłą żonę i matkę Olega, Xenię. Ciekawostka - była wówczas żoną swojego bezpośredniego przełożonego. Ale cały "trójkąt" został rozwiązany w zaskakująco cywilizowany sposób - rozwód został wydany, ponieważ "czerwony dowódca" okazał się przyzwoitą i wyrozumiałą osobą. W ten sposób jego rodzice dołączyli do swoich losów w jednej plątaninie. Mieli dwóch synów: Gleba i trochę później Olega. Tak więc w rodzinie było trzech synów (Ksenia zabrała ze sobą małego Borisa po rozwodzie).
W połowie lat trzydziestych ich rodzina przeniosła się do stolicy, gdzie wojna ich dopadła. Oleg wraz z matką i Glebem przebywał w Moskwie, starszy brat Boris i jego ojciec udali się na front.Boris bohatersko zmarł w Stalingradzie. Zgłosił się na front i Gleb, "dodając" brakujące lata do jego metryki, aby zostać wysłanym na front. Ale pierwsza walka okazała się ostatnia - ciężki wstrząs mózgu, a po długotrwałym leczeniu jego komisarze.

Oleg Strizhenov w młodości

Oleg w tych latach studiował w szkole średniej. Był bardzo pracowitym i utalentowanym studentem. Nauczyciele zauważyli już jego twórczą różnorodność. Doskonale czytał prozę, poezję, idealnie malował. Nawet wtedy Oleg poświęcił więcej czasu malarstwu, entuzjastycznie ucząc się subtelności rzemiosła. W tym czasie był przekonany, że w przyszłości stanie się zawodowym artystą.

Zostać aktorem

W 1949 roku brat Gleb, który z kolei marzył o karierze aktorskiej, namówił Olega, by szedł tą samą drogą. Po pewnym wahaniu i wahaniu złożył dokumenty ze słynnym "Szczupakiem" w Teatrze Wachtangowskim. Uczestnik pomyślnie zdał egzamin wstępny i został studentem. Scena studencka dała Strizhenovowi okazję do przetestowania siebie w różnych rolach. To Romeo w tragedii Szekspira, Pretender w Borysie Godunow, Żadow w "Opłacalnej lokalizacji" i mnóstwo innych ról, niezbyt dużych.
Po ukończeniu college'u, a był rok 1953, Strizhenov został przydzielony do Rosyjskiego Teatru Dramatycznego w estońskiej stolicy Tallina. Pierwsza rola - i natychmiast główny, Neznamov w dramacie A. Ostrovsky'ego "Winny bez winy". Przedstawienie odniosło spektakularny sukces z publicznością. A głównym powodem tego był przywódca, Oleg Strizhenov. Tallińscy amatorzy teatru, którzy marzyli o tym, by na scenie wciąż widywali oryginalne twórcze osobowości, natychmiast uznali go za wschodzącą gwiazdę. Być może ich oczekiwania byłyby uzasadnione, a genialna teatralna kariera czekała na Olega Strizhenova, ale w pewnym momencie wszystko się zmieniło, i właśnie dlatego - Jego Wysokość Kino.

Oleg Strizhenov ukończył szkołę teatralną i trafił do Tallina przez dystrybucję

Oleg Strizhenov w kinie

W 1952 r. Rozpoczęto realizację projektu adaptacji powieści E. Voinicha "The Gadfly". Do roli niestrudzonego Artura potrzebny był przystojny młody człowiek spośród debiutantów, których wcześniej nie widziano w filmach. Reżyseria A. Faintsimmer dała instalację swoim asystentom, aby znaleźć takiego kandydata. Jeden z asystentów odwiedził Moskwę w Szkole Shchukin na spektaklu opartym na tragedii Szekspira, w której rolę Romeo grał Oleg Strizhenov.I wykonał to w taki sposób, że zrobił zdjęcie i natychmiast zabrał je do Fainzimmer. On z kolei pozostał obojętny, patrząc na przystojnego młodzieńca. Nie miał odpowiedniego wrażenia na reżyserze. Ale strzelanie do "Gadfly" w tym roku nie mogło rozpocząć się z powodu pewnych problemów organizacyjnych. W następnym roku zostali spuszczeni na spadki, do których Strizhenov był już daleko od stolicy, świecił w Tallinie. Ale tutaj sprawa interweniowała. Już inny asystent A. Faintsimmera, przebywający w stolicy Estonii, uczestniczył w produkcji "Guilty Without Guilt". Rola, w jakiej grał Strizhenov, zrobiła na nim tak wielkie wrażenie, że wyjechał do Leningradu z pełnym przekonaniem, że znalazł wykonawcę roli Artura. Słysząc znajome nazwisko, Fainzimmer postanowił zadzwonić do młodego aktora do testów.

Oleg Strizhenov wpadł na film przez przypadek

Strizhenov przybył do Leningradu na początku 1954 r. Był sceptycznie nastawiony do nadchodzących testów filmowych, ponieważ jego przeciwnikami do tej roli byli wielu znanych aktorów, takich jak Y. Panich, S. Bondarczuk. Wielu, po zapoznaniu się z nim tutaj, nie mogło przedstawić go jako nieugiętego i nieustraszonego Artura, i uważało, że jego kandydatura zostanie wyeliminowana jako jedna z pierwszych. Ale wbrew temu, stało się niewiarygodne.Strizhenov na próbkach został zebrany wyłącznie, był w stanie pokazać dużo zgromadzonego arsenału aktorskiego. Finzimmer był całkowicie zadowolony. Próbki zostały natychmiast zatrzymane, a Oleg Strizhenov został zatwierdzony do głównej roli. Natychmiast zaczął kręcić filmy, które czekały na oszałamiający sukces, a nasz bohater stał się w jednej chwili sławny. Ten debiut filmowy zbiegła się z kolejnym ważnym wydarzeniem w jego życiu. Tutaj na planie zakochał się w roli Gemmy. Nazywała się Marianne, która wkrótce została jego żoną. To małżeństwo było naznaczone narodzinami córki Natalii.
Po roli Gadfly spadły sugestie innych radzieckich reżyserów filmowych. Radzi sobie z główną rolą w adaptacji filmu "Mexican" Jacka Londona. Film otrzymał dobre przyjęcie od publiczności. Równolegle z tym filmem, w 1955 r. Został nakręcony w jednym z ważniejszych filmów krajowych - w "Czterdziestym pierwszym" Gregory'ego Chukhrai. Ta rola przynosi także zasłużoną sławę. Film, który ukazał się jesienią 1956 roku, odniósł ogromny sukces wśród widzów, a także został nagrodzony na Festiwalu Filmowym w Cannes. Popularność Olega Strizhenov nagle podniosła się i pod koniec lat 50. stał się jednym z najbardziej poszukiwanych aktorów kina radzieckiego. Wielu krytyków czasu nazywało go "sowieckim Gerardem Philipem".Francuz, który gra rolę Fanfana-Tulipana, był wówczas idolem światowego ekranu. I choć w tym porównaniu można znaleźć zewnętrzne i wewnętrzne podobieństwo ze słynnym Francuzem, ale Strizhenov pozostał sobą - rosyjski aktor o nieskończenie rosyjskim charakterze i mentalności.

Oleg Strizhenov stał się popularny po filmie "Gadfly"

Latem 1958 r. Strizhenovowi w filmie "Życie w twoich rękach" powierzono rolę Kapitana Saperów Dudina w czasie pokoju, eliminując konsekwencje strasznej wojny. Po bohaterach "książkowych" stała się jego pierwszą rolą współczesności. Grał tak dobrze, że nawet działający wojskowi zauważyli w filmie prawdziwość wizerunku oficera. W latach 60. aktywnie działał w filmach. To klasyk: "Pojedynek", "Trzy siostry", a rola współczesnego - astronauta w filmie "Roll Call" i rola prawdziwych osobowości - rola P. I. Czajkowskiego w filmie "Trzecia młodość".

Wróć do teatru

W 1967 roku, po długiej przerwie, powrócił na scenę teatralną, został zaproszony do trupy Moskiewskiego Teatru Artystycznego, gdzie w 1964 roku grał rolę Tyatyna w produkcji "Egor Bulychev i inni". Czekał na nowe role sceniczne: Trepleva w tragedii "The Seagull", Mortimer w "Mary Stuart" Schillera i inni. Ten powrót i życie osobiste zmieniły się radykalnie.Tu poznał swoją drugą żonę, Ljubow, która przedstawiła mu syna, Aleksandra. Rok 1969 został oznaczony przez nadanie O. Strizhenovowi tytułu Artysty Ludowego RSFSR.

Oleg Strizhenov z powodzeniem pracował w teatrze

Początek lat 70. był obiecujący dla Strizhevava jako aktora, ale wciąż trudno jest nazwać je sukcesem z punktu widzenia kreatywności. Nie zawsze był zadowolony z propozycji roli, stąd nieujawniony potencjał aktorski. Najważniejszymi rolami tego okresu są: książę Wołkonski - na zdjęciu V. Motyl "Gwiazda urzekającego szczęścia", sowiecki oficer wywiadu - w "Krainie na żądanie" V. Dormana, Dulchin - w filmie P. Todorowskiego "Ostatnia ofiara". Na planie ostatniego filmu Strizhenov spotkała się z nową miłością, aktorką Lionellą Pyriewą - do 1968 roku, była żona I. Pyrieva.
Nie sposób nie wspomnieć oddzielnie o niektórych filmach, a na pewno jest ich sporo, w których zróżnicowany talent aktora ujawnił się w różnych latach. Są to takie filmy jak:
- "Nazywał się Robert", dzieło reżysera Ilyi Olshvanger, który zdobył nagrodę Złotej Piłki w 1969 roku i dyplom na mediolańskim festiwalu filmów science fiction.Strizhenov grał tutaj dwie role: młody naukowiec, twórca biochemicznego modelu człowieka i samego robota, dokładna kopia jego "rodzica". Ta komedia została dobrze przyjęta przez publiczność, a obecnie wygląda z wielkim zainteresowaniem;
- melodramat "Nie pod sądem" reżyserów Krasnopolskiego i Uskova pojawił się jako klasyczny trójkąt miłosny, w którym Ludmiła Maksakowa i Leonid Kurawlew zostali partnerami Olega Striżenowa (rola Egorowa) We wczesnej młodości Egorow został zdradzony i zniesławiony przez swego byłego towarzysza Sorokina, po czym jego ukochana kobieta Nadya odchodzi. Zajmuje to 18 lat. Wyszła za Sorokina, ma syna. Przypadkowo stali się pasażerami samolotu, którego kapitanem jest Egorov. Ten film zebrał pełne sale, kłócił się o to chrapliwie, martwił się o to, stał się jednym z liderów wynajętego w 1970 roku, w końcu obejrzało go prawie 44 mln widzów. W tym samym roku Oleg Strizhenov został uznany najlepszym aktorem roku według popularnego magazynu "Soviet Screen";
- Film przygodowy "Przejdź do likwidacji" oparty na powieści mistrza gatunku detektywistycznego E. Khrutsky'ego, w którym Strizhenov grał na czele grupy operacyjnej MUR,który przeprowadził operację wiosną 1945 r. na terytorium zachodniej Białorusi, by zlikwidować gang Bolesława Kruka, byłego wspólnika nazistów. Film otrzymał dobrą ocenę od krytyków filmowych i widzów (wynajem - 24 miliony widzów).

Teraz Oleg Strizhenov

Działalność aktora Strizhenova trwała do połowy lat 80-tych. Możemy przywołać kilka z najbardziej udanych filmów: wspomniany wyżej film "Rozpocznijmy likwidację", "Młodość Piotra", jego kontynuację "Na początku chwalebnych czynów". Potem, w późnych latach 80. i na początku lat 90., kiedy aktor był zajęty kilkoma pracami, które nie przyczyniły się do jego popularności czy zadowolenia. Krótko przed upadkiem Związku, w 1988 r. Otrzymał tytuł Artysty Ludowego ZSRR. Dzisiaj aktor faktycznie przestał być usuwany. Cały swój wolny czas oddaje się malarstwu. I mimo swojej starości Strizhenov pozostaje twórcą do końca, nawet malując olejem - nie pozwala na odpust, zawsze był.

Obejrzyj wideo: Pardesi - परदेसी 1957. Famous Old Classical Movie. Oleg Strizhenov, Nargis Dutt # 70 (Kwiecień 2024).