Iggy Pop, biografia, aktualności, zdjęcia!

Biografia Iggy Pop

Dzieciństwo i rodzina Iggy'ego Popa

Iggy Pop (prawdziwe nazwisko James Newell Oosterberg, Jr.) w rodzinie Lueli Christensen (Osterberg) i James Newell Oosterberg Sr. Ojciec chłopca uczył angielskiego w szkole Fordson (Dearborn, MI). W tej samej szkole Oosterberg Sr. był trenerem drużyny baseballowej. Iggy dorastał w Ypsilanti Trailer Park.

Iggy Pop w młodości

Niemal całe dzieciństwo Iggy z rodzicami mieszkało w przyczepie. Tylko jego rodzice mieli wyższe wykształcenie w całym parku przyczep. Po raz pierwszy chłopiec poczuł pociąg do muzyki podczas podróży z ojcem na autostradzie w Michigan. Mój ojciec włączył muzykę (Frank Sinatra usłyszał z głośników: "Marzenia się spełniają, jeśli jesteś młody sercem") i zaczął śpiewać. To zaimponowało Iggy'emu, po czym postanowił zostać piosenkarzem.
Później jednak nastolatek zdał sobie sprawę, że to nierealne, a wektor jego zainteresowań przeniósł się do sfery politycznej. W linii ojca, Iggy jest pochodzenia irlandzko-angielskiego. Nazwisko ojca jest jednak szwedzkie ze względu na fakt, że ojciec został adoptowany przez amerykańsko-szwedzką rodzinę. Matka Iggy'ego pochodzi z Norwegii z urodzenia.

Początek pracy Iggy'ego Popa

Kariera muzyczna Osterberga rozpoczęła się w szkole średniej - Iggy grał na perkusji w wielu szkolnych zespołach rockowych. Jeden z zespołów tego okresu nosił nazwę "Iguanas". To imię nie podobało się Osterbergowi, ale przydomek Iggy'ego, zdrobnienie od iguany, szybko przylgnął do niego. Osterberg wiele na ten temat wycierpiał, ponieważ inni muzycy nazywali się cooler - Rock or Tab. Ostatecznie jednak James musiał pogodzić się z przydomkiem Iggy'ego - po tym, jak jego zespół grał w Blood, Sweat & Tears, zbierając wielu nowych fanów i entuzjastyczne artykuły w prasie, gdzie dziennikarze zwykli go nazywać Iggy.
Po ukończeniu szkoły średniej Iggy wstąpił na Uniwersytet Michigan, jednocześnie rozpoczynając karierę w grupie "The Prime Movers", grając bluesa. Iggy zainteresował się bluesa i ostatecznie opuścił uniwersytet, by przenieść się do Chicago, gdzie spodziewał się dowiedzieć więcej o bluesie. Zainspirowany chicagowskim bluessem, Iggy stworzył swój pierwszy zespół, Psychedelic Stooges. Oprócz Popa, który postanowił zostać wokalistą w nowej grupie, Ron Ashton (gitara), Scott Ashton - brat Rona (perkusja) i Dave Alexander (bas) grał w grupie. Grupa trwała do 1968 roku.

Iggy Pop uwielbia szokować publiczność

"The Stooges"

Nawet w szkole rodzice starający się rozwinąć ducha twórczego dziecka oddali mu swoją sypialnię, gdzie przeprowadził się z zestawem perkusyjnym. W atmosferze piekielnego hałasu wiele rodzin Iggy spędzało wakacje. Jednak do 1967 roku facet nie napisał nic nowego, tylko kopiował prace innych grup. Własny styl muzyka zaczął nabierać kształtu dopiero po tym, jak w 1967 roku, studiując na University of Michigan, Iggy dostał się na koncert legendarnego "The Doors".
Niezwykle sceniczne zachowanie Jim Morrison, wokalista "The Doors", uderzyło Iggy Pop, który zdecydował, że konieczne jest przesunięcie granic sceny. Wtedy to Iggy wynalazł nurkowanie na scenie - "skok do tłumu", który później stał się znakiem rozpoznawczym występów wielu punkowych zespołów. Zachowanie Iggy'ego na scenie stało się jeszcze bardziej ekstremalne niż Morrisona: często pojawiał się prawie zupełnie nagi, rozpakowywał spodnie na scenie, skakał ze sceny do tłumu widzów, obraził publiczność i wdał się w bójki, używał heroiny na scenie i naśladował akty seksualne z fanami . W przebieralni Iggy nie zrobił jednak prostej imitacji.
Pod koniec koncertu Iggy był zwykle całkowicie rozmazany we własnej krwi z powodu licznych zadrapań,który dostarczył sobie i otrzymał podczas nurkowania w tłum fanów. W 1968 roku zespół skrócił nazwę do "The Stooges". Kontynuując podążanie śladami idola - Jima Morrisona, Iggy podpisuje umowę z "Elektra Records" (krótko przed podpisaniem przez Iggy'ego kontraktu z wytwórnią "The Doors", nieudaniem na listach przebojów jego pierwszego singla, ale później stając się najpopularniejszym projektem wytwórni). album grupy i kolejny "Fun House" sprzedawały się wyjątkowo słabo i nie znajdowały popularności na amerykańskich listach przebojów. Wkrótce grupa rozpadła się z powodu konfliktu na tle rosnącego uzależnienia Iggy'ego - muzyk był ściśle uzależniony od heroiny.W 1971 roku w jednym z nocnych klubów w Nowym Jorku Iggy spotyka Davida Bowie. Dwa lata po znajomości i gęsta przyjaźń, która nastąpiła po nim, która czasami przekracza granice tego, co dozwolone, David postanawia wydać album Iggy'ego w Wielkiej Brytanii. W ramach tego projektu Iggy postanawia ponownie zjednoczyć "The Stooges", choć w nieco innym składzie. Połączony zespół wydaje płytę "Raw Power". Po wydaniu albumu grupa kontynuuje występy na żywo, ale uzależnienie Iggy'ego od narkotyków ponownie powoduje załamanie grupy.Ostatnim występem zespołu była wielka bójka pomiędzy muzykami i rowerzystami. Ta walka jest udokumentowana w albumie koncertowym grupy, zatytułowanym "Metallic K.O.".

Leczenie uzależnień i Berlin Zachodni

Po tym, jak "The Stooges" zostało rozbite po raz drugi, Iggy nagrał pewną ilość materiału z D. Williamsonem, jednak materiał ten nie był prezentowany fanom aż do 1977 roku, kiedy niektóre z nagrań znalazły się w albumie "Kill City". Używanie heroiny stało się praktycznie niekontrolowane, w wyniku czego muzyk zdecydował się dobrowolnie przejść kurs rehabilitacji w szpitalu psychiatrycznym. Żaden z jego przyjaciół i kolegów, z wyjątkiem Bowie, nie odwiedził go podczas leczenia.
Jednak wsparcie Bowiego było dwojakie - czasami potajemnie niósł kokainę Iggy. Z kliniki Iggy odchodzi w 1976 r., A Bowie zabiera go na wielką trasę "Station to Station". Podczas trasy Iggy był zaskoczony poziomem pracy Davida podczas koncertów. Po zakończeniu trasy przyjaciele przenieśli się do Berlina Zachodniego, gdzie Iggy postanowił pozbyć się uzależnienia od heroiny. Od 1977 Iggy Pop rozpoczął solową karierę. Pierwsze dwa albumy - "The Idiot" i "Lust for Life" - zostały napisane we współpracy z Davidem i wyprodukowane przez niego.W albumach tych zaznaczono wpływ muzyki elektronicznej na Iggy Pop. Wiele piosenek zawartych na tych albumach zostało później wykorzystanych jako materiał na żywo przez Davida.

Powrót Iggy Pop do USA

W latach 1979-1981 Iggy Pop podjął kolejną próbę połączenia "The Stooges", wydając album "New Values" jako eksperyment, w którym Iggy wraca do gitarowych dźwięków "The Stooges". Albumu nie można jednak nazwać sukcesem, pomimo dużej ilości dobrych, mocnych materiałów i wysokich ocen od fanów twórczości tego muzyka. Album ten zyskał największą popularność w Australii, dzięki czemu Iggy Pop pojechał tam z trasą koncertową. Ekstrawaganckie zachowanie piosenkarza w Australii stało się jednym z najbardziej ekscytujących koncertów związanych z Iggy Pop. Wzmocniło to popularność muzyka wśród australijskich zwolenników punk rocka. Następnie Iggy przybył do Australii więcej niż raz, za każdym razem zbierając ogromną liczbę fanów i dając udane koncerty.
W procesie pracy nad albumem "Soldier" w 1980 roku, Iggy Pop spadł z ówczesnym producentem, Williamsonem, po czym opuścił zespół i nie komunikował się z Iggy przez 18 lat.Bez Williamsona album, podobnie jak kolejna impreza (1981), okazał się niezwykle nieudany komercyjnie, co doprowadziło do rozwiązania umowy z Iggy przez wytwórnię Arista Records. Uzależnienie od narkotyków ponownie przejawia się w zachowaniu muzyka.

Iggy Pop w latach osiemdziesiątych

Na początku lat osiemdziesiątych muzyk opublikował swoją pierwszą autobiografię "I NEED MORE". Przedmowa do książki Andy'ego Warhola. W 1982 r. Iggy wydał kolejny album "Zombie Birdhouse" w wytwórni "Animal Records". Album jeszcze bardziej zawodził niż poprzednie dwa. Następnie David Bowie nagrał cover piosenki "China Girl", która przez pewien czas dostarczała Iggy'emu gotówkę.

Iggy Pop napisał książkę o sobie

Kolejny album Bowie "Tonight" zawierał kolejne covery piosenek Pop. Umożliwiło to muzykowi przerwę w pracy i rozwiązanie problemów finansowych, które narosły w tym czasie, a także przezwyciężenie uzależnienia od narkotyków. Przez trzy lata odpoczynku piosenkarz prowadził stosunkowo spokojny tryb życia, studiował aktorstwo, a nawet udało mu się zdobyć żonę. W 1985 roku wokalista powraca do twórczości, nagrywa demo ze świeżym materiałem i pokazuje go Bowie. David oferuje swoje usługi na przyszły album.W rezultacie, album Blah Blah Blah z 1986 roku, nagrany z elementami "nowej fali", wszedł na szczyty wszystkich wykresów Mortov.
Na amerykańskich listach przebojów album stał się najbardziej udanym albumem Iggy'ego Popa, a komercyjny sukces albumu nie został jak dotąd przekroczony przez żaden inny album muzyka. W połowie lat osiemdziesiątych Iggy współpracuje dużo z kinem - pisanie ścieżek dźwiękowych do filmów, występowanie jako aktor. W 1988 r. Ukazał się kolejny album Iggy "Instinct", którego kompozycje powracają do ciężkiego brzmienia gitary. Ten album jest nadal uważany za jeden z najpotężniejszych albumów punkrockowych.

Lata dziewięćdziesiąte

W 1990 roku Iggy wydał album "Brick for Brick". Płyta została wyprodukowana przez Dona Wansa. D. McCagan z Guns N 'Roses i Kate Pearson, wokalistka The B-52, pojawiają się na albumie jako muzycy sesyjni. Rok później, w Olympii w Paryżu, światowej sławy reżyser, Tim Poup, nakręcił skandaliczną piosenkę Iggy'ego do piosenki "Kiss My Blood", z której serii filmów Iggy mówi publicznie zupełnie nago.Album otrzymał złoty status w Stanach Zjednoczonych. Iggy kontynuuje współpracę z przemysłem filmowym - w 1992 Pop śpiewał kilka piosenek do filmu "Arizona Dream" Emira Kusturicy, w 1995 roku Iggy przyniósł popularność utworu "Lust for Life", zagrał w kultowym filmie "On the Needle".W 1999 roku nagrany we współpracy z grupą "Death In Vegas" singiel "Aisha" znalazł się w pierwszej dziesiątce brytyjskich list przebojów.

Obecna kariera Iggy'ego Popa

W 2000 roku Iggy Pop nadal zachwyca fanów nowymi albumami, nagranymi solo i we współpracy z takimi muzykami jak "At the Drive-In", "The Trolls", "Sum 41", "Green Day", "Peaches", itp. 2003 Joe Ambrous wydaje pierwszą pełną biografię muzyka. W tym samym roku Iggy ponownie wskrzesza legendarnego "The Stooges". Od 2004 roku zespół aktywnie koncertuje w USA, Europie i Australii. W 2007 roku "The Stooges" nagrał album "The Weirdness".
W styczniu 2009 r. Gitarzysta The Stooges, Ron Ashton, umiera na atak serca w wieku 60 lat. Grupa po raz kolejny rozpada się. W tym samym roku Iggy wydał solowy album "Préliminaires". 15 marca 2010 roku The Stooges został wprowadzony do Rock and Roll Hall of Fame.
Najnowszy album Iggy Pop został wydany w 2012 roku. Płyta "Après" składa się wyłącznie z okładek.

Obejrzyj wideo: Hit the road Jack! (Kwiecień 2024).