Share
Pin
Tweet
Send
Share
Send
Ale kiedy zwracamy się do wersji ekranu, okrutna rzeczywistość przedstawia nas zamiast przystojnego blondyna blond, mężczyzny w średnim wieku, a zamiast bladej twarzy dziewczyny - kobiety w średnim wieku o przeszywających ciemnych oczach. Przeczytaj o najjaśniejszych rozbieżnościach w wyglądzie postaci filmowych i ich prototypów literackich poniżej.
Randle McMurphy, "Lot nad kukułczym gniazdem"
W adaptacji filmowej słynnej powieści Ken Kesey reżyser Milos Forman odszedł od przestrzegania dokładnego zarysu tekstu w kilku punktach naraz. Tak więc sytuacja chaosu, która miała miejsce w klinice psychiatrycznej, w filmie została pokazana nie z punktu widzenia indyjskiego "Przywódcy" Bromdena, ale oczami rebelianta Randle'a Patricka McMurphy'ego. Jack Nicholson z niesamowitym przekonaniem przyzwyczaił się do wizerunku niedbałego przestępcy, za który zdobył Oscara i podziw publiczności.
Jack Nicholson jako McMurphy w filmie "Lot nad kukułczym gniazdem"
W tym przypadku nikt inny nie był ważny, aby ten charyzmatyczny aktor wcale nie był taki jak bohater literacki Kesey. Ostry i nieco okrutny wygląd, rzadkie włosy - tak znamy Jacka Nicholsona. Podczas gdy Randle w powieści ma wspaniałe włosy o jasnoczerwonych, lekko kręconych włosach. Na szczęście tak jest w przypadku, gdy rozbieżności z oryginalną książką są odtwarzane tylko na korzyść filmu.Woland, "Mistrz i Małgorzata"
Ostatnia rosyjska filmowa adaptacja wielkiej i tajemniczej powieści "Mistrz i Małgorzata" ukazała się w telewizji w 2005 roku. W reżyserii Vladimira Bortko starał się przekazać treść książki tak dokładnie i dokładnie, jak to tylko możliwe: tekst scenariusza na wiele sposobów powtarza aforystyczne słowo w języku aforyzmowym Bułhakowa. Ale prawdziwi koneserzy powieści wiedzą, że jest w serialu telewizyjnym i pewne rozbieżności z oryginałem. Tak więc rola "mądrego Lucyfera" Wolanda Bortko zaprosiła Olega Basilashvili, który w tym czasie miał już 70 lat.
Bułhakowski jest znacznie młodszy niż 70-letni Basilaszwili
W kadrze przed nami pojawia się potężny i raczej siwowłosy Woland, podczas gdy w powieści nie jest to stary człowiek około czterdziestki o ciemnych włosach.Nawiasem mówiąc, oryginalny Woland ma heterochromię: jeden ma brązowe oczy, a drugi zielony. Ale krajowi wizażyści nie uciekali się do "efektów specjalnych". Czy ekran zranił tak zewnętrzne niedopasowanie bohaterów? Tutaj widoki odbiorców się rozeszły.Sherlock Holmes, Sherlock
Sherlock Holmes, oczywiście, jedna z najpopularniejszych postaci na świecie - prawie co roku w tym czy innym kraju pojawia się film, serial telewizyjny lub kreskówka z wielkim detektywem "w roli głównej". Kto nie stał się głównym detektywem w Wielkiej Brytanii! Rosyjscy widzowie bardzo lubią tę rolę Wasilij Liwanowa (i redaktorzy dowiadują się z nimi solidarnie), a jego prace zostały zauważone nawet przez samą królową Elżbietę II, a Robert Downey Jr. lub Benedict Cumberbatch najbardziej zapadają w pamięci współczesnemu widzowi.
Robert Downey Jr. i "Original" Sherlock Holmes
A jeśli wygląd bladego Brytyjczyka jest nawet trochę podobny do opisu książki postaci, to rysy twarzy Downeya są dalekie od oryginalnego Holmesa. Przekonaj się sam: Conan Doyle wspomina w tekście cienki jak orzeł nos Sherlocka i jego silnie upartą brodę w kształcie kwadratu, wyraźnie wysuniętą do przodu.Wygląda na to, że Robert Downey Jr. ma zupełnie inny typ.Prospero, "Burza"
Tylko uważny i drobiazgowy badacz twórczości angielskiego dramatopisarza prawdopodobnie będzie mógł liczyć tylko seriale telewizyjne i filmy oparte na twórczości Williama Szekspira, mimo wszystko około 38 sztuk należy do Szekspira, z których każdy jest arcydziełem o nieskończonej liczbie znaczeń. W 2010 roku reżyserka Julie Taymor nakręciła swoją wersję sztuki "Burza", w której Helen Mirren została zaproszona do odgrywania głównej roli oszukanego czarodzieja, więc Prospero stał się Prospero. Już teraz trudno jest zaskoczyć taką "substytucją" współczesnego widza, tym bardziej, że to wcale nie wybór "w stronę feminizmu" stał się decydujący w niepowodzeniu tej adaptacji filmowej fantasy.
Helen Mirren i Christopher Plummer jako Prospero: Off Gender Stereotypes
Czerwony, "Shawshank Escape"
W słynnym filmie Frank Darabont "Shawshank Escape" istnieją również rozbieżności z fabułą oryginalnego źródła Stephena Kinga "Rita Heyourt i ratunek z Shawshank". Prisoner Prison Red, grany przez słynnego czarnego amerykańskiego aktora Morgana Freemana, w książce "The King of Horrors" jest rudowłosym Irlandczykiem.Jednak prosta rozbieżność wyglądu nie przeszkodziła Freemanowi idealnie dopasować się do obrazu i grać tak przenikliwie, że miliony widzów go zapamiętały.
Według książki Kinga, postać Morgana Freemana była Irlandczykiem
Jagupop, "Królestwo oszukanych luster"
Film "The Kingdom of Crooked Mirrors" Alexandra Rowa został wydany w 1963 roku i szybko stał się ulubieńcem radzieckich dzieci w wieku szkolnym i ich rodziców. Jednak niewielu zauważyło, że Jagupop, bardzo podobny do wielkiej papugi, nazywa się Topedom w książce (jego imieniem jest słowo despot, wręcz przeciwnie) i jest opisywany jako niski mężczyzna z krótkimi rękami i nogami. Jego głowa jest spłaszczona i wygląda, delikatnie mówiąc, nieatrakcyjna. Wizerunek Jagupopa na ekranie w wykonaniu Anatolija Kubatskiego okazał się ładniejszy i na pewno fajniejszy!
Obawiajcie się dzieci!
Anna, "Anna Karenina"
Domowi widzowie raczej nie zapomną Anny Kareniny, pod wszystkimi zmysłami, "wykoleił", w wykonaniu Tatiany Samoiłowej. Jednak w wersji filmowej Joe Wrighta w 2012 roku bohaterka nieśmiertelnej powieści Lwa Tołstoja grała Keirę Knightley, która nie wygląda jak książkowy obraz ani na zewnątrz, ani z natury.Tołstoj opisał Annę jako pulchną kobietę o czarnych kręconych włosach i gęstych ciemnych rzęsach, z naturalnie różowymi wargami i pulchnymi małymi dłońmi.
Keira Knightley i Tatyana Samoilova jako Anna Karenina
Dramatyczny typ wyglądu Kareniny był bardzo ważny dla powieści, której idea, jak przyznaje sam klasyk, powstała pierwotnie z obrazu uwodzicielskiej kobiecej dłoni, która mu się ukazała. A teraz rzućmy okiem na Knightley: jest to zgrabna, szczupła dziewczyna o ciemnobrązowych włosach i cienkich nadgarstkach. Dla wszystkich miłośników arcydzieła Lwa Tołstoja zalecamy zapoznanie się z naszym materiałem na temat adaptacji filmowej powieści.Ramsey, "Gra o tron"
Psychopatyczny drań Ramsey Bolton z popularnej serii telewizyjnej "Gra o tron" był bardzo znany z całego Västerås za jego okrutne czyny. Przy okazji wielokrotnie dyskutowaliśmy o innych bohaterach filmu "Pieśni o lodzie i płomieniu" na łamach "Odkurzacze.info". Przystojny aktor o przenikliwym spojrzeniu, Ivan Reon, który grał tę złośliwą postać, natychmiast zmienia się na ekranie i wywołuje stałą niechęć zarówno do jego zachowania, jak i wyrazu twarzy i gestów.
Ivan Reon jest znacznie ładniejszy niż jego prototyp książki
W tym samym czasie, dzięki charyzmie i przyjemnemu wyglądowi, Reon okazuje się czarującym czarnym charakterem, a nie dziwakiem na zewnątrz i wewnętrznie, jak w książce Martina. W książce przed czytelnikiem pojawia się brzydki mężczyzna o pochyłych ramionach i luźnym ciele; ma długie włosy, szerokie i mięsiste usta, bliskie wyblakłe oczy - opis nawet z daleka nie przypomina dość przystojnego aktora.D'Artagnan, "D'Artagnan i trzej muszkieterowie"
Alexandre Dumas opisał d'Artagnana w swojej powieści Trzej muszkieterowie: osiemnastoletni Gascon o ciemnych włosach i szarych oczach, wydłużonej ciemnej twarzy z delikatnymi rysami i rozwiniętymi mięśniami szczęki. Wygląd ulubionej kobiety radzieckiej Michaiła Bojarskiego, który grał tego bohatera w trzech radzieckich adaptacjach filmowych, wcale nie odpowiada "oryginalnemu" wiekowi, a aktor jest tylko częściowo podobny do swoich "prototypowych" cech. Nawiasem mówiąc, wszyscy muszkieterowie z filmu Yungvald-Khilkevich byli grani przez aktorów, którzy byli znacznie starsi od "wersji" książki.
Pod względem wieku Logan Lerman jest o wiele bardziej odpowiedni do roli d'Artagnana
Gleb Zheglov, "Miejsce spotkania nie może być zmienione"
Jak wiadomo, słynny sowiecki film telewizyjny Stanislav Govorukhin "Miejsce spotkania nie może być zmienione" został nakręcony na policyjnej powieści kryminalnej "The Era of Mercy" braci Weiner. Wspaniały Włodzimierz Wysocki, jako główny i czasami ciężki opera Gleb Żegłowski, trochę przypominał literacki prototyp swojej postaci. Pomimo jego niesamowitej charyzmy, Vladimir Semenovich niewiele korespondował z obrazem "26-letniego, przystojnego, barczystego, przystojnego mężczyzny o ciemnych włosach". To prawda, że nie może to zepsuć wrażenia z filmu: prawdopodobnie tak jest, gdy wersję ekranu można postrzegać oddzielnie od źródła literackiego.
Jego charyzmat Wyszyocki przyćmił obraz księgi Zheglova
Oczywiście wymienione przez nas niespójności nie są tak straszne, ponieważ dla miłośnika książki jest znacznie bardziej obraźliwe, gdy nie tylko zniekształcony zostaje nie tylko wygląd postaci, ale także wewnętrzna treść dzieła. Oczywiście, nawet absolutne zewnętrzne podobieństwo aktora z portretem bohatera literackiego nie gwarantuje w ogóle jego dokładnego dopasowania do obrazu - inne cechy są już tutaj ważne.Subskrybuj nasz kanał w Yandex
Share
Pin
Tweet
Send
Share
Send
