Witalij Solomin, biografia, aktualności, zdjęcia!

Biografia Witalija Solomin

Wczesna kariera Witalij Solomin

Witalij Mefodiewicz Solomin urodził się w mieście Chita. Jego rodzice Zinaida Ananyevna i Methodius Viktorovich byli profesjonalnymi muzykami. Witalij miał starszego brata Jurija. Rodzina Solominsów mieszkała w drewnianym domu. Od dzieciństwa Witalij Solomin lubił czytać, jego ulubionym pisarzem był Conan Doyle. Wieczorami Witalij uwielbiał siedzieć z książką i filiżanką herbaty w pobliżu gorącego pieca, kładąc na nim stopy.
Rodzice marzyli o widzeniu syna pianistą, pod ich przywództwem przez pięć lat uczył się gry na fortepianie. Sam nie mógł tego znieść, mając nadzieję, że to znienawidzone narzędzie rozpadnie się tak szybko, jak to możliwe. Pewnego razu, gdy był w przenikliwym przeziębieniu, chłopak poszedł do szkoły muzycznej, podszedł do drzwi, nie mógł go otworzyć. Z zimnych drzwi zacięły się.Szczęśliwy Witalij wrócił do domu i powiedział rodzicom, że szkoła jest zamknięta. Rodzice rozumieli, że muzyk z ich syna nie wyszło i pozwolił mu robić to, co mu się podoba. Postanowił iść na sport, zaczął uczęszczać do wszystkich klubów sportowych, które były tylko w Chita. Witalij był zaangażowany jednocześnie w sekcji siatkówki i koszykówki, lekkoatletyce, gimnastyce i boksie.
W 1959 r. Solomin ukończył szkołę, w tym samym roku do Chity przyjechała prowizja ze szkoły teatralnej M.Shepkin, by rekrutować kurs od syberyjskiej młodzieży. Witalij postanowił przeprowadzić wywiad i zrobił wrażenie na komisji. W rezultacie zdecydował się wyjechać do Moskwy na przyjęcie do szkoły, która do tego czasu skończyła starszego brata Jurija. Ojciec poparł swoją decyzję.
Po przyjeździe do Moskwy Solomin wszedł do szkoły w grupie Artystów Ludowych ZSRR N.A. A. Annenkova.

Mały Teatr

Począwszy od drugiego roku, Witalij Solomin został zaproszony do prób i odgrywania ról w produkcjach Teatru Małego. Po ukończeniu college'u w 1963 roku zaczął pracować jako aktor w Teatrze Małym. W teatrze Solomin grał wiele ról, w tym rolę Borisa Yermakova w sztuce "Twój wujek Misha" G. Mdivaniego, Hippolyte w sztuce Aleksandra Ostrowskiego w "Nie wszyscy karnawale" Fabuła Fiesco w Genui ", Khlestakov w" Generalnym Inspektorze Gogola ", Protasov w sztuce Lwa Tołstoja" Żywy trup ".

Witalij Solomin w młodości

W 1987 r., W związku z nieporozumieniami z przywódcami, Solomin postanowił wyjechać do Teatru Mossovet.W którym udało mu się zagrać w spektaklu "Smutny detektyw" opartym na sztuce V. Astafiewa. W 1989 r. Kierownictwo zmieniło się w Teatrze Małym, a dyrektorem artystycznym został Yury Mefodevich Solomin. Witalij, po perswazji swojego starszego brata, wrócił do Teatru Małego. Po powrocie wystawił spektakl "The Wild" na dramacie A. N. Ostrovsky'ego, w którym sam grał rolę Ashmiejewa. Później pojawiły się role Astrowa w "Wujek Van" Czechowa i Krechinskiego w musicalu A. Kolkera "Wesele Krechinskiego".

Role Witalija Solomina w kinie

Od 1963 roku Witalij Solomin zaczął występować w filmach. Jego debiutem była rola Boyartseva w filmie "Newton Street, budynek 1." Potem przyszła rola Velezhina w filmie "Przewodniczący", Levadov w filmie f / favourite, główna rola w Zhenya w filmie "Kobiety", Kirill w filmie "Wielka siostra".

Witalij Solomin jako dr Watson

Najbardziej lubiany przez aktora był rola dr Watsona w serialu o Sherlocku Holmesie, który przyniósł mu prawdziwą popularność. Bardzo udaną okazała się rola w filmie "Winter Cherry", w którym Solomin grał Vadim Dashkova. Filmografia Witalija Solomin obejmuje ponad pięćdziesiąt zdjęć, które przyniosły mu dużą popularność i miłość publiczności.Z wielką przyjemnością brał udział w filmach muzycznych "The Bat" i "Silva".
W 1995 roku Witalij Mefodiewicz postanowił spróbować siebie jako reżyser filmowy, nakręcił pełnometrażowy film "Polowanie" na podstawie opowiadania E. Saliasa de Tournemira "Księżniczka Krutojskaja".
Jedną z ostatnich prac aktorskich Solominu była rola Kshizhanovsky'ego w serialu "Pan lub Lost". Za tę rolę otrzymał nagrodę "Taffy" za najlepszą męską rolę.

Życie osobiste Witalija Solomina

Pierwszą żoną Witalija Solomina była aktorka Natalia Władimirowna Rudnaja. Ich małżeństwo nie trwało długo. Przyszła żona Maria Leonidova była studentką instytutu włókienniczego. Asystent reżysera Todorovsky zauważył ją na ulicy i zaproponował udział w próbkach do roli w filmie "City Romance". Solomin uczestniczył również w tych testach, więc się spotkali.Po nieudanym małżeństwie Vitaly Mefodevich nie zamierzał się pobrać w ciągu następnych dziesięciu lat. Ale Mary tak go lubiła, że ​​postanowił jej nie pozwolić, nie spotkał już takiej kobiety. Solomin przez długi czas i na wielki sposób dbał o Leonidovą, dał kwiaty, zaprosił do restauracji i teatru.28 października 1970 r. Odbył się ich ślub. W 1974 r. Mieli córkę Anastasię, aw maju 1984 r. Córkę Elżbietę. Po ukończeniu instytutu włókienniczego Maria Leonidova pracowała jako artystka-projektantka w Domu Modeli i brała udział w wydawaniu magazynów o modzie.

Ostatni występ Witalija Solomina

24 kwietnia 2002 r. Witalij Mefodiewicz miał zagrać w sztuce "Ślub Krechinskiego". Tego dnia aktor poczuł się niedobrze, ale mimo to postanowił wystąpić na scenie. Był w stanie zagrać tylko pierwszy akt sztuki, a następnie jego stan zdrowia znacznie się pogorszył. Ze sceny został zabrany. Vitali został pilnie zabrany do szpitala, gdzie dokonano udaru mózgu. Następnie został przeniesiony na oddział intensywnej terapii z rozpoznaniem krwotoku mózgowego. Około miesiąca aktor był w szpitalu przez długi czas, był nieprzytomny, czasami przychodził do siebie. A 27 maja, 18 godzin i 30 minut umarł.
Pożegnanie z aktorem Witalikiem Solominem odbyło się 31 maja w budynku Teatru Małego. W tym samym dniu został pochowany na cmentarzu Vagankovsky w Moskwie, na stacji numer 24.

Witalij Solomin pochowany na cmentarzu Vagankovo

Nagrody i wyróżnienia Witalij Solomin

Witalij Solomin za swoje życie otrzymał różne nagrody, tytuły.Uhonorowany Artysta RBFSR w 1974 r., Artysta Ludowy RSFSR w 1992 r. W 1977 r. Za rolę w spektaklu "Miłość wiosny" Witalij Solomin otrzymał Złoty Medal AD. Popov. 25 października 1999 r. Otrzymał Order Zasługi za Ojczyznę IV stopnia. Nagrodzona nagrodą "Taffy" za najlepszą męską rolę w filmie "Pan lub Lost".

Obejrzyj wideo: Suspensy: porywacze ciał (Kwiecień 2024).