Boris Grebenshchikov, biografia, aktualności, zdjęcie!

Biografia Borisa Grebenshchikova

Rodzinne i szkolne lata Borysa Grebenshchikova

Jeden z "ojców-założycieli" rosyjskiego rocka urodził się w Leningradzie 27 listopada 1953 r. W inteligentnej rodzinie. Boris Alexandrovich Grebenshchikov, ojciec chłopca, zajmował się badaniami naukowymi, a jego matka, Ludmiła Kharitonovna, pracowała w dziale badań socjologicznych Instytutu Badań nad Kompleksowymi Badaniami Społecznymi.

Boris Grebenshchikov w młodości był przystojnym niebieskookim

Borys spędził całe dzieciństwo w Leningradzie, pod numerem 22 na ulicy Altaiskaja (stacja metra Moskiewskaja), aż do ósmej klasy Grebenshchikov studiował w szkole №421, znany i prestiżowy wśród Leningraderów, a następnie ukończył szkołę średnią w szkole 239 z matematycznym nastawieniem. Po ukończeniu szkoły Boris wstąpił na Uniwersytet Leningradzki na Wydziale Matematyki Stosowanej. W tym samym czasie Boris Grebenshchikov, zafascynowany muzyką z ostatnich klas szkoły, zorganizował wraz ze swoim szkolnym przyjacielem Anatoljem Gunitskym grupę muzyczną, której próby odbywają się w audytorium uniwersytetu.

Boris Grebenshchikov - założyciel "Aquarium"

Anatolij Gunitsky, jeszcze w szkole nazywany "George" za swoje podobieństwo do J. Harrisona, podzielał przekonanie Borisa Grebenshchikova, że ​​muzyka jest najważniejszą rzeczą w życiu. Faceci byli zjednoczeni nie tylko talentem muzycznym i zainteresowaniem zachodnią kulturą rocka - obaj byli utalentowani i poetyczni pod względem. Początkowo młodzi komponowali i wykonywali kompozycje w języku angielskim, ale wkrótce doszli do wniosku, że teksty piosenek muszą być po rosyjsku.
Chociaż w tamtych latach w ZSRR kultura zachodnia, w tym muzyka, nie została oficjalnie przyjęta, trudno zaprzeczyć wpływowi tytanów zagranicznych scen rockowych, takich jak Mark Bolan, Iggy Pop, Bob Dylan, Bob Marley, Jim Morrison na pracę Akwarium. Boris Grebenshchikov, biegły w języku angielskim, zawsze stawiał najwyższy poziom jakości słuchania muzyki, a dzięki temu doskonale orientował się w najnowszych trendach światowej sceny rockowej.

"Kuszenie Świętego Akwarium"

Debiutancki album zespołu, zatytułowany "The Temptation of the Holy Aquarium", został wydany w 1973 roku metodą samizdat.Krytycy muzyczni nazywają ten album niemal pierwszym eksperymentem tworzenia muzyki konceptualnej w ZSRR. "Pokusa ..." korzystnie różniła się od pracy wszystkich leningradzkich zespołów rockowych, którzy pisali do siebie podobnie, jak dwaj chłopi, pieśni o orientacji radzieckiej. Od pierwszej płyty "Aquarium" ogłosiło się jako organiczna część światowej kultury rocka, bez odchodzenia od rosyjskiej pieśni i tradycji tekstowej.
W 1974 r. A. Romanov i M. Feinstein byli częścią "Akwarium". Jednocześnie studencka grupa teatralna organizowana jest na wydziale matematyki stosowanej, której trupa obejmuje "akwarystów". Gunitsky pisał dramaty z gatunku absurdu, grając w tych produkcjach Grebenshchikov i Romanov. Później do kubka dołącza reżyser Erik Goroshevsky. Pasja do kręgu teatralnego prowadzi do tego, że "Akwarium" jest bliskie upadku - wspólnicy Borisa coraz częściej wchodzą w dramat. Na tle odejścia członków grupy, Grebenshchikov jest w konflikcie z kierownictwem uniwersytetu, który zabronił prób akwariowych i groził wydaleniem Borysa. W tamtych latach "Akwarium" składa się zasadniczo z jednej osoby - Borysa Grebenshchikova.

Boris Grebenshchikov w podziemiu

Wkrótce Boris spotkał się z wiolonczelistą Vsevolodem Gakkelem i zaprosił go do "Akwarium". Odtąd kompozycja Akwarium zaczyna nabierać kształtu, prawie niezmieniona przez następne piętnaście lat. W tym samym czasie Boris tworzy wiele hitów, wykonywanych dziś przez grupę. Jednak działalność kolektywu, który został ostatecznie zakazany w działaniach prób i koncertów na bazie wydziału, staje się pod ziemią.

Boris Grebenshchikov z żoną Ludmiłą i synem Gleb

Dla muzyków undergroundowych zamknięto tak ważny element działalności muzycznej, jak nagrywanie dźwięku. Musiałem pisać w warunkach podziemnych, samizdat. Zapisy były bardzo cenne, starannie przechowywane i kopiowane dziesiątki, a nawet setki razy. "Underfloor" zespół Grebenshchikov nagrywa albumy "Po drugiej stronie lustra" (1976), "Wszyscy bracia są siostrami" (1978). Krążenie ostatniego, nagranego z Mike Naumenko na świeżym powietrzu, było tylko 10 kopiami.
Później, gdy kontakty i sieć znajomych pozwoliły na zapisywanie "Akwarium" półlegalnie w studiach, które pozwalały na używanie ich sprzętu,jakość nagrań znacznie się poprawiła, ale nie można było nagrać, powiedzmy, pełnoprawnego elektrycznego albumu Grebenshchikov współpracującego ze słynnym studiem Andrei Tropillo, który dawał okresowe schronienie takim grupom jak Time Machine, Alice, Kino. W tym studiu nagrano "Trójkąt", "Akustyka", "Taboo", "Dzień Srebra", "Dzieci grudnia" i "Niebieski album".

Kvartirniki Boris Grebenshchikov

Działalność koncertowa "Akwarium" w latach siedemdziesiątych - na początku lat osiemdziesiątych ograniczała się do "mieszkania". Właściciel mieszkania oznaczał akustyczną formę występu w mieszkaniu kogoś z widowni. Grali cicho, aby sąsiedzi nie zadzwonili na policję. W tym czasie nie mniej niebezpieczne było występowanie w mieszkaniu, niż przychodzenie do niego jako słuchacza - a jednak ludzie wspierali "zakazaną" muzykę, pomimo wszelkich niebezpieczeństw związanych z samodzielnym tworzeniem problemów.
Podstawą repertuaru większości koncertów mieszkalnych tego czasu były utwory z płyty "Acoustics", która miała czas rozproszyć się w samizdacie w całej Unii. Grupa została oficjalnie zakazana, a jedynym sposobem na przekazanie słuchaczowi ich pracy pozostała "praca domowa".Od końca 1977 r. Grebenshchikov założył pierwszy sowiecki magazyn rockowy "Roxy", który istniał do 1979 r. Stosunki z władzami w tym czasie były dość równomierne, Grebenshchikov praktycznie nie miał konfliktów z władzami.

Działalność festiwalowa Borisa Grebenshchikova. Telewizja

W listopadzie 1980 roku grupa po raz pierwszy zadeklarowała się oficjalnie na ogólnounijnym festiwalu grup rockowych "Wiosenne rytmy" w Tbilisi. Odważne wykonanie kolektywu oznaczało nie tylko uznanie narodowe, ale także problemy z władzami. W tym samym czasie, Grebenshchikov zwraca uwagę na nowy styl punk rocka, nawet wśród skał podziemnych. Grebenshchikov spotyka się z Victor Tsoi i grupą Kino i wysoko ocenia ich pracę.
W "Wiosennych rytmach" "Akwarium" zalało program akustyczny, który grupa ćwiczyła w Centrum Kultury im. Tsyurupy w Leningradzie. Jednak na festiwalu zespół wykonał zupełnie inne utwory - "Minus 30", "A Piece of Life", "Heroes". Jury podczas występu "Akwarium" wyzywająco opuściło hol w pełnej sile, a po przybyciu do Leningradu grupa straciła miejsce na próby. Sam Grebenshchikov stracił pracę i został wydalony z Komsomołu, wkrótce opuściła go żona.
Boris dostał pracę jako strażnik, a po pewnym czasie stał się członkiem komitetu związków zawodowych dramaturgów, co pozwoliło mu nie pracować i angażować się w twórcze działania bez obawy, że zostanie skazany na pasożyta.
Współpraca z wybitnym przedstawicielem podziemia Leningradu Siergiej Kuryokhin przyczyniła się do jeszcze większej popularności zespołu. Wkrótce po raz pierwszy pojawia się w telewizji Grebenshchikov - w programie "Merry guys" grupa "Aquarium" śpiewa piosenkę "Two tractor driver" do ścieżki dźwiękowej.
Potem "Akwarium" wielokrotnie pojawia się w programie "Ring muzyczny" i innych telewizyjnych projektach radzieckiej telewizji.

Boris Grebenshchikov obecnie rzadko pojawia się publicznie ze swoją córką Alice Grebenshchikovej

Era reklamy i dostosowania

W połowie lat 80. utworzono klub rockowy w Leningradzie, w którego działalność również Akwarium bierze czynny udział. Grupa opuszcza podziemia i aktywnie jeździ, zbierając pełne hale i stadiony. Jeden po drugim ukazują się najlepsze albumy Grebenshchikova - "Children of December", "Ten Arrows", "Equinox". Kino także nie przeocza grupy - utwory Grebenschikowa słychać w filmach "Assa", "Czarna róża - godło smutku, czerwona róża - godło miłości", "Dom pod gwiazdami", "Mitki w Europie", "Miasto".Grebenschikov usunięty w filmie "Two Captains-2."
W 1986 roku ukazał się pierwszy singiel "Aquarium" w Stanach Zjednoczonych, a po trzech latach ukazały się dwa anglojęzyczne albumy - "Radio Silence" i "Radio London". Podczas pobytu zagranicą Grebenschikov spotyka wielu znanych przedstawicieli zachodniej sceny rockowej.

Boris Grebenshchikov Dwa tysiące

W 1999 roku grupa wydała album "?", Aw 2002 - "Sister Chaos". Oba rekordy są twarde i wszechstronne, w przeciwieństwie do zwykłego stylu "Akwarium". Grebenshchikov nie waha się nazywać rzeczy po imieniu w piosenkach, a to prowadzi do nowej rundy popularności grupy. Wcześniej Grebenshchikov stał się pierwszym i jak dotąd jedynym muzykiem rockowym, który wygrał państwowy triumf w literaturze i sztuce. W 2003 roku Boris Borisovich otrzymał Order for Services na rzecz Ojczyzny, IV stopnia. 18 marca 2013 r. Pojawiły się doniesienia o zakończeniu istnienia grupy, ale wkrótce te oświadczenia zostały odrzucone.

Obejrzyj wideo: Radio Silence: Boris Grebenshikov, Aquarium (Kwiecień 2024).