Michael Tanich, biografia, aktualności, zdjęcia!

Biografia Michaiła Tanicha

Dzieciństwo Michaiła Tanicha, lata wojny

Misza urodził się w rodzinie żydowskiej w prowincjonalnym Taganrogu. Jego nazwisko przy urodzeniu brzmi Tanhilevich. Zaczął czytać o czwartej i wkrótce napisał pierwsze wiersze. Największym hobby chłopca była piłka nożna.
Zastąpił Michaela wszystkim. Pierwszy futbol, ​​przekazany przez ojca, pojawił się w wieku pięciu lat. Misha próbował rysować, ale zdając sobie sprawę, że w tym przypadku nie był pierwszy, przestał to robić. Ale zawsze pisał wiersze, zdając sobie sprawę, że świetnie sobie z tym radzi. Od dzieciństwa Tanik akceptował tylko zwycięstwa, nie tolerował strat. Kiedy miał zaledwie czternaście lat, jego ojciec został zastrzelony, a jego matka została aresztowana. Misza przeniósł się do swojego dziadka ze strony matki w Mariupolu. Ukończył szkołę w 1941 r., A w maju 1943 r. (Według innych źródeł, w lipcu 1942 r.) Michaił został powołany przez Armię Czerwoną do okręgowego Komisariatu Wojskowego Okręgu Rostowskiego.Walczył na froncie białoruskim i bałtyckim. W 1944 roku Tanich został poważnie ranny, umierał. Rozważając martwego młodzieńca, został prawie pochowany w zbiorowym grobie.

Aresztowanie Michaela Tanicha

Po przybyciu do Rostowa nad Donem Michaił został studentem Instytutu Inżynierii Lądowej, ale nie zdążył go ukończyć, odkąd został aresztowany. Powodem tego była rozmowa o Niemcach, ich stylu życia, niemieckich samochodach. Tanich został aresztowany pod artykułem za antyradziecką agitację. Nosił, najprawdopodobniej, jednego ze studentów.

Tekściarz Michael Tanich w młodości

Początkowo był w więzieniu, a następnie został wysłany do obozu w miejscu wyrębu. Obóz znajdował się w rejonie Solikamska. Ze względu na to, że Michaił dostał się do brygady odpowiedzialnej za wizualną agitację w obozie, przeżył. Wszyscy, którzy przybyli z nim i którzy trafili bezpośrednio do ludzi wyrębu, nie przeżyli. Tak minęło sześć lat jego życia. Powrócił pod amnestią dopiero po śmierci Stalina.

Początek pracy poety Michaela Tanicha

Początkowo Michael mieszkał na Sachalinie. Pisał swoje wiersze w lokalnej gazecie, podpisując je pod imieniem Tanich.
Poeta został zrehabilitowany dopiero w 1956 roku, a to oznaczało, że od tego czasu miał prawo mieszkać w Moskwie. Tam osiadł. Michael zastąpił nazwisko na Tanich. Pracował w prasie, a także w radiu. Rok później ukazał się pierwszy zbiór jego wierszy.
Gdy Tanic, będąc w wydawnictwie "Moskovsky Komsomolec", spotkał się z Janem Frenkelem. Ich wspólną pracą była piosenka "Miasto włókiennicze", która zyskała popularność wśród publiczności. Wystąpiła kilku znanych piosenkarzy, wśród nich Maya Kristalinskaya i Raisa Nemenova. Michael rozważał spotkanie w wydawaniu ze znakiem Frenkla. Powiedział, że bez niej nie wiadomo, jaki byłby jego twórczy los.Fakt, że piosenka stała się ulubioną przez wielu słuchaczy, zrozumiał, kupując lody, usłyszał śpiew sprzedawczyni. Był dumny i nawet powiedział jej, że to była jego piosenka. Sprzedawczyni oczywiście w to nie uwierzyła.

Najlepsze wiersze i piosenki Michaela Tanicha

Po tak udanej pracy współautorskiej, Tanich niejednokrotnie pracował razem z innymi poetami i kompozytorami, są to Nikita Bogosłowski, Eduard Kolmanovsky, Oskar Feltsman i Vladimir Shainsky. Rezultatem pracy z Yury Saulsky był pojawienie się ulubionej piosenki "Black Cat". Dla początkującej Alla Pugaczwy poeta napisał piosenkę "Robot", muzykę napisał Levon Merabov. Następnie poeta żałował, że Alla Borisovna znalazła innych autorów dla siebie. Uważał, że mógłby napisać dla niej wiele hitów.Tacy śpiewacy, którzy później stali się znani jako Igor Nikolaev i Vladimir Kuzmin, na początku swojej twórczej podróży współpracowali z Tanic. Pierwszy hit "Góra lodowa" został napisany przez Nikołajewa w wersetach Michaiła Isaevicha. Kuzmin po raz pierwszy wystąpił na "Song of the Year" z piosenką, która była również bezpośrednio związana z Tanich.

Statek został nazwany na cześć Michaiła Tanicha

Znana piosenka "Trzy minuty" w wykonaniu Walerego Leonjewa była kiedyś napisana specjalnie dla Aleksandra Barykina, ale nie chciał jej wykonać. Pierwszy teledysk Igora Sarukhanova został nakręcony z myślą o utworze zatytułowanym "Guy with a Guitar", a jej słowa napisał Michaił Isaevich.
Wiele piosenek pisze poeta dla Larisy Doliny, Edity Piekha i Aleny Apiny. Tanichu szczególnie lubił pracować z Apiną, był pod wrażeniem jej postaci, nazwał tę piosenkarkę "swoją".

Mikhail Tanich i grupa "Lesopoval"

Poeta zorganizował grupę Lesopowa. Jego przywódcą był Sergey Korzhukov, który był zarówno piosenkarzem, jak i kompozytorem. Niestety, w 1994 roku zmarł. Rok później, dzięki Sergeyowi Kuprikowi, który został nowym solistą, grupa wydawała się odradzać. Aleksiej Fedorkow został kompozytorem i aranżerem.Pod koniec życia poety "Lesopoval" był jego głównym projektem. Za jego życia wydano piętnaście albumów, szesnasty został wydany po śmierci Tanicha. Dla "Lesopovala" napisał ponad trzysta piosenek. Początkowo Tanik myślał, że zespół wykona rosyjski chanson. Później dziennikarze pisali o "Lesopovale" jako grupie muzycznej wykonującej "blatnyak".
W chwili obecnej zarówno Fedorkov, jak i Kuprik opuścili grupę, Tanich też już tam nie ma. Ale wciąż pojawiają się wszystkie nowe utwory, których wersy zostawił Mikhail Isaevich. Obecnie przygotowuje się do wydania nowego albumu. Za życia ukazał się poeta piętnastu książek. Dwa ostatnie pojawiły się w 1998 roku.

Śmierć Michaela Tanicha

W jakiś sposób poeta czuł się źle. Przyjechała karetka po decyzji o hospitalizacji. To był 10 kwietnia 2008. W szpitalu poeta został na tydzień, jego stan tylko się pogorszył. Został przeniesiony na intensywną terapię. 17 listopada poeta zniknął.

Życie osobiste Michaiła Tanicha

Elfriede Lana to Niemka, z którą Michael rozpoczął poważny związek na froncie, ale nie skończył się ślubem. Po wojnie mieszkała w Niemczech.
Pierwsza żona poety rozwiodła się z nim, gdy podawał wyrok. Nazywała się Irina. Drugą żoną Michaiła była Lydia Kozłowa. Spotkał ją na przyjęciu, na którym śpiewała, a były to piosenki oparte na jego wierszach. Potem nie wiedziała, że ​​autor tych wersetów był w ich towarzystwie. To było w Wołski. Wkrótce się pobrali. Para przeniosła się do stolicy, gdy poeta został zrehabilitowany. Lydia i Mikhail mieli dwie córki, które później przedstawiły im dwoje wnucząt.

Obejrzyj wideo: Podróżnik w Czasie Zdał Test Na Wykrywaczu Kłamstw - CO MÓWIŁ (Kwiecień 2024).