Share
Pin
Tweet
Send
Share
Send
Biografia Jurija Ljubimowa
Dzieciństwo
Jurij Pietrowicz urodził się niedaleko Jarosławia, ale już w 1922 r. Cała rodzina przeniosła się do Moskwy. Podczas NEP ojciec przyszłej celebryty zaczął robić interesy, miał sklep w Okhotnym Ryadzie. Matka Ljubimow pracowała jako nauczycielka.W kraju zaczęły się represje, a ojciec Ljubimowa wpadł w ich posiadanie. Według wspomnień Jurija, jego ojciec został dwukrotnie zabrany. Dla pieniędzy, nie według polityki. Nazwali Petera Zacharowicza kwotami, których nie posiadał. W tym okresie odziedziczył także dziadek Jurija Ljubimowa, który również przeniósł się do Moskwy. Ale w przeciwieństwie do wielu, nie odmawiali krewnych w rodzinie, wspierali, nawet jeśli ktoś był w więzieniu.
Z powodu trudnych czasów Yuri opuścił szkołę i wstąpił do elektromechanicznej szkoły technicznej. W tym samym czasie pracował i bronił się na ulicy przed ingerencją. Po pobiciu Ljubimowa wybito dwa zęby i rozcięto mu głowę. Następny artysta wyszedł na ulicę następnego dnia z Finnem i jednostrzałową bronią, ale nie dotarł do ostatecznej rozgrywki. Ale zaczęli szanować Ljubimowa i już go nie tknęli.
Działająca kariera
W 1934 r. Jurij Ljubimow poszedł do studia w moskiewskim Teatrze Artystycznym II. A rok później aktor pojawił się na scenie z pierwszym występem w sztuce "A Prayer for Life". Rok później teatr i studio zostały zamknięte. Yuri przeniósł się do Pike'a.I tutaj zaczął grać w spektaklach "Człowiek z pistoletem", "Wiele hałasu o nic", "Księżniczka Turandot", "Droga do zwycięstwa" i inne.
Człowiek z wielką literą
Cóż, jako dyplom, praca została wystawiona w produkcji "Tradesmen" na temat pracy Maxim Gorkiego. W 1939 roku, po szkole teatralnej, Ljubimow rozpoczął pracę dla zespołu Teatru Vakhtangov.W 1941 r. Ljubimow został powołany do wojska. Służył w zespole pieśni i tańców NKWD. I żył zgodnie z regułami armii, z mąceniem. Ale w ofensywie się nie poddał. W czasie wojny Jurij Pietrowicz wyszedł na linię frontu i koncertował z zespołem przed bojownikami.
Podczas wojny zadebiutował w kinie Yuri Lyubimov. W 1941 roku zagrał Prince-Hogas w powieści "Świńca" almanach "Kolorowy kinonovelly". Potem dostał główną rolę w dramacie wojskowym "Dni i noce" Aleksandra Stolpera. A po wojnie przyszła komedia "Restless Economy" Michaiła Zharova.
Po demobilizacji w 1946 r. Jurij Ljubimow powrócił do trupy teatralnej Vakhtangov. Aktor zaczął aktywnie pracować i wkrótce otrzymał zasłużone uznanie. Wśród pierwszych dzieł na scenie: Oleg Koshevoi w "Young Guard", Chris w "All My Sons", Shubin w "On the Eve".
Z żoną Cataliną
Później pojawiły się spektakle "Spisek skazany", "Missouri Waltz", "Pieces of Joy", "Les Miserables". W 1951 r. Ljubimow został wprowadzony do produkcji filmu "Wiele hałasu o nic" w roli Benedykta. Sam aktor przyznaje, że grał z wielką przyjemnością i znalazł tam ciekawe zasady dramaturgiczne.Najważniejsze dzieła Jurija Ljubimowa w latach 50.: spektakle "Two Veronians", "The Seagull", "The Idiot", "Little Tragedies", "Irkutsk Story". I w tym samym czasie, a raczej w 1959 r., Mężczyzna zadebiutował jako reżyser, wystawił sztukę "Jak wiele potrzebuje człowiek". Jednocześnie Lyubimov rozpoczął naukę w Szkole Shchukin.
W tym czasie w kinie Jurij Ljubimow nie miał wiele pracy. Zawsze wolał teatr niż zestaw. Ale główna praca filmowa spadła w latach 50-tych. Są to filmy "Belinsky", "Farewell America!", "Composer Glinka", "Jegor Bulychov i inni", "Światła miasta świateł", "Człowiek z planety Ziemi".
W 1963 roku reżyser osadził na scenie szkoły Shchukin spektakl "Dobry człowiek ze Seshuany". Aktorzy zostali wybrani spośród studentów. A produkcja była naprawdę wyjątkowa w tym czasie. Podczas politycznej "odwilży" sztuka mogła być cicho zamknięta, ale wpływowi ludzie temu zapobiegli.
Lyubimovowi zaproponowano stanąć na czele Teatru Dramatycznego i Komedii.Był na placu Tagańskim i prowadził nędzną egzystencję. Jurij Pietrowicz zaczął aktywnie pracować, był w stanie dokonać zmian w repertuarze i trupie u studentów aktorów Schukiego. W rezultacie, na scenie teatru, który został nazwany "Teatrem Taganka", pierwszy występ "Dobry człowiek z Seshuane" odbył się 23 kwietnia 1964 roku.
To jest moja wolność. Yury Lyubimov
Prace Jurija Ljubimowa odniosły sukces w operze, gdzie został wymieniony jako reżyser. Pierwsze doświadczenie - inscenizacja opery "Pod gorącym słońcem miłości" Luigi Nono. Grała w 1975 roku na scenie włoskiej "La Scali". W 1979 r. Zainstalowano tu Borysa Godunowa, a dwa lata później Chovanshchina.
Pozbawienie obywatelstwa
Początek lat 80. był dla Lyubimova trudny. Najpierw śmierć Władimira Wysockiego, który przez długi czas pracował w Tagance. Następnie zakazał produkcji na cześć tego wybitnego poety i aktora, a później zakazał genialnego "Borysa Godunowa". W 1984 roku Jurij Pietrowicz został pozbawiony obywatelstwa, dowiedział się o tym w Londynie.Powód tego działania: aktywne obywatelstwo, które było sprzeczne z polityką sowiecką.Ale Zachód z entuzjazmem przyjął Lyubimova. Aktor i reżyser aktywnie działali w Izraelu, we Włoszech, Francji, Niemczech, USA, Finlandii i kilku innych krajach. Wszystkie jego produkcje zakończyły się sukcesem.
Wróć Nowa kreatywność
W 1988 artysta przybył do Moskwy. I tu został powitany jako zwycięzca. Rok później Ljubimow wrócił do obywatelstwa. I natychmiast zaczął pracować w Teatrze Taganka. Jurij Pietrowicz wystawił sztuki teatralne na scenie swojego rodzimego teatru i kontynuował pracę za granicą. W latach 2000., będąc już w starszym wieku, Yury Lyubimov nadal wystawiał ciekawe występy. Należą do nich "Przed i po", "Suf (f) le", "Antygona", "Biada z żaru - Biada na umysł - Biada umysłowi", "Zamek", "Arabesque".Posner i Yury Lyubimov
A w 2012 roku Yuri Ljubimov zaprezentował na scenie Teatru Vakhtangov spektakl "Diabły" Dostojewskiego. Spotkała się z entuzjazmem.
Życie osobiste Jurija Ljubimowa
Przez wiele lat Jurij Pietrowicz był żonaty z węgierską tłumaczką i dziennikarką Katalin Kunz. Żonaty syn Peter.Śmierć
Jesienią 2012 r. Dyrektor został hospitalizowany z powodu zawału serca. Po intensywnej terapii Jurij Ljubimow zapadł w śpiączkę, ale dzień później się z niej wydostał. Latem 2013 roku reżyser odzyskał siły i odpoczął, przygotowując się do nowego sezonu. Jesienią zaprezentował nowy projekt operowy we Włoszech, w którym również świętował swoje urodziny. Wiosną przyszłego roku w Moskwie odbyła się premiera opery "Szkoła żon" oparta na komedii Moliere w reżyserii Lyubimova.2 października 2014 r. Yury Lyubimov został zabrany do szpitala w ciężkim stanie. Diagnoza dotyczy ostrej niewydolności serca. Trzy dni później odszedł.
Ceremonia pożegnania z reżyserem i honorowym nauczycielem odbyła się w Teatrze. E. Wachtangow. Jurij Ljubimow został pochowany 8 października 2014 r. Na cmentarzu Donskoy.
Share
Pin
Tweet
Send
Share
Send
